Εθνικό Ιστορικό Μουσείο- Ψηφιακά παιχνίδια για τα παιδιά
7 Μαρτίου 2021Πομπηία- ένα τραγικό τέλος..
8 Μαρτίου 2021Μια αναφορά στην ημέρα της γυναίκας και μέσα από εδώ μπορούμε να ξαναγνωρίσουμε κυρίες συγγραφείς και ζωγράφους που φιλοξενήσαμε στον πρώτο μήνα ζωής της ”Γωνιτσας” μας!!
Η 8η Μαρτίου δεν είναι γιορτή. Η «Ημέρα της Γυναίκας» δε είναι απλά άλλη μια επετειακή ημέρα ,υπάρχει για να θυμίζει τις ράφτρες στις βιοτεχνίες κάτεργα της Νέας Υόρκης που το 1908 ύψωσαν την φωνή τους, για πρώτη φορά οργανωμένες σε μικρές κινητοποιήσεις, διεκδικώντας εργασιακά δικαιώματα και για τις εργαζόμενες γυναίκες.
Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη από την συγγραφέα Χριστίνα Κασάμπογλου
Το φθινόπωρο του 1909 οι εργαζόμενοι στην βιομηχανία ενδυμάτων της Νέας Υόρκης, βρίσκονταν σε αναβρασμό. Οι εργοδότες, μεθυσμένοι από τον πλούτο που τους είχε αποφέρει η ιδέα της μαζικής παραγωγής, συνέχιζαν να περικόπτουν τους ήδη πενιχρούς μισθούς, να επεκτείνουν τα ωράρια και να επιβάλλουν απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, προκειμένου να διευρύνουν τα ήδη τεράστια περιθώρια κερδοφορίας τους. . Στην μαζική συνέλευση που διοργανώθηκε τον Νοέμβρη του 1909, κι όπου συνέρρευσαν εργάτες και εργάτριες από διάφορα εργοστάσια και βιοτεχνίες της πόλης, για να συζητήσουν την κατάσταση, επικρατούσε μούδιασμα. Και ενώ οι άντρες, λιγοστοί μεν, αλλά ακόμα στα ηνία των σχετικών Σωματείων, συνιστούσαν από την έδρα του Προεδρείου ψυχραιμία διστάζοντας να πάρουν μια σαφή απόφαση, μια 15χρονη Εβραία μετανάστρια από την Ουκρανία, η Κλάρα Λέμλιχ (Clara Lemlich) σηκώθηκε από το ακροατήριο και απαίτησε να πάρουν οι απλοί εργάτες την κατάσταση στα χέρια τους και να κατέβουν σε γενική απεργία. Η πρότασή της προκάλεσε ενθουσιασμό στις συναδέλφους της και παρέκαμψε εντελώς τους άντρες αρχισυνδικαλιστές και τον δισταγμό τους.
Διάβαστε τη συνέντευξη από τη συγγραφέα Έλενα Τζαβάρα
Μέσα σε δυο μέρες, ένα πλήθος γυναικών, πλημμύρισε τους δρόμους της Νέας Υόρκης. Μέσα στον μήνα ενώθηκαν μαζί τους οι εργάτριες της Φιλαδέλφειας, σε μια κινητοποίηση που διήρκησε συνολικά δεκατέσσερις εβδομάδες. Δεν επρόκειτο για μια «απεργία γυναικών» που απαιτούσε μόνο την αναγνώριση και σε αυτές των δικαιωμάτων που απολάμβαναν οι άντρες. Ήταν μια μαζική απεργία, όπου τα ηνία τα έχουν γυναίκες, η οποία διεκδικούσε την ισότιμη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών για όλους, ανεξαρτήτως του φύλου τους. Επιπλέον δε, ήταν η πρώτη ενέργεια που πέτυχε την ισότητα, ουσιαστική και τυπική, μεταξύ των δυο φύλων.
(πηγή: el.wikipedia.org)
Εδώ θα δείτε τη συνέντευξη από τη συγγραφέα Έυα Μαζοκοπάκη
. Όλα αυτά τα πέτυχαν με τον δυναμισμό τους και με την ανάγκη τους να προστατέψουν την αξιοπρέπεια τους και τα δικαιώματά τους. Προνόμεια που έχουμε μέχρι σήμερα και καμία γυναίκα δεν πρέπει να ξεχνάει τον αγώνα εκείνων των γυναικών τότε… . και αυτόν που ακολούθησαν και ακολουθούν ..
Ελάτε να γνωρίσουμε το Γυναικείο Συνεταιρισμό Μελισσοχωρίου
Coco Chanel
[Γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας- Το 1909 άνοιξε το πρώτο της κατάστημα στο Παρίσι , με γυναικεία καπέλα. Ίδρυσε ομώνυμο οίκο μόδας που παραμένει στην επικαιρότητα μέχρι σήμερα. Το 1923 δημιούργησε το άρωμα «Σανέλ № 5».Μια γυναίκα μπροστά από την εποχή της, στην πραγματικότητα, ίσως η πρώτη γυναίκα στο κίνημα απελευθέρωσης των γυναικών. Η φήμη της Σανέλ και το ύφος της, παρέμειναν περισσότερο από τη ζωή της. Η Σανέλ, βέβαια, δεν θα προσδιόριζε ποτέ τον εαυτό της ως φεμινίστρια, στην πραγματικότητα περισσότερο μιλούσε για θηλυκότητα παρά για φεμινισμό, παρ’όλα αυτά η δουλειά της είναι αδιαμφισβήτητα μέρος της απελευθέρωσης των γυναικών. ]
Γνωρίστε εδώ τη συγγραφέα Μαίρη Παναγιώτου
[Η ίντιρα Γκάντι Γεννήθηκε το 1917 και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ινδίας για 15 χρόνια, από το 1966 έως το 1977 και από το 1980 έως τη δολοφονία της το 1984. Το 1966 ανέλαβε Πρωθυπουργός .Η Ίντιρα Γκάντι ξεχώριζε όχι μόνο για τις πολιτικές της ικανότητες, αλλά και για τον δυναμισμό της, σε μια πατριαρχική κοινωνία όπου η θέση της γυναίκας ήταν στο σπίτι.]
Εδώ θα γνωρίσετε τη ζωγράφο Έφη Μπόζια
[ Η Malala Yousafzai είναι μία νεαρή κοπέλα από τo Πακιστάν που αγωνίζεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση στη χώρα της. Γεννηθηκε το 1997 και την πρώτη της εκπαίδευση την πήρε από τον πατέρα της που είναι δάσκαλος και ποιητής.Σε ηλικία 11 ετών ξεκίνησε να γράφει (χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο) σε μπλογκ , όπου περιέγραφε τη ζωή της στην πόλη Μινγκόρα, στο βορειοδυτικό Πακιστάν, μετά την κατάληψη της εξουσίας στην περιοχή από τους Ταλιμπάν , που απαγόρευσαν στα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο και εξέφραζε τις απόψεις της σχετικά με το δικαίωμα των κοριτσιών στη μόρφωση. Το 2012 την πυροβόλησαν τραυματίζοντάς την σοβαρά. Έδωσε τη μάχη βγήκε ζωντανή και συνεχίζει τον αγώνα της για τα δικαιώματα των κοριτσιών στην εκπαίδευση, Έχει πάρει Νόμπελ Ειρήνης το 2014]
Μήνυμα στους κυρίους…Αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν μιας αληθινής γυναίκας..
Η CoCo Canel είπε κάποτε οτι ‘’γυναίκα που δεν φοράει άρωμα δεν έχει μέλλον’’.
Το πιο όμορφο ,φινετσάτο άρωμα και με μυρωδιά που μένει ανεξίτηλη από όπου και αν περνάει και δεν πρέπει να λείπει από καμία γυναίκα , είναι αυτό της αυθεντικότητας. Είναι ένα άρωμα το οποίο έχει μέσα του την ευγένεια, την καλοσύνη , την αξιοπρέπεια…όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνουν μια γυναίκα να είναι μοναδική και αναντικατάστατη. Εύκολα μπορείς να ξεχωρίσεις ποιές γυναίκες το φοράνε και δεν το αποχωρίζονται. Είναι εκείνη η γυναίκα που θα σου δώσει απλόχερα όλα τα συναισθήματα της, που θα είναι δίπλα σου πριν ακόμα το ζητήσεις, που θα σταθεί δίπλα σου και στα εύκολα και στα δύσκολα.. Είναι εκείνη που έχει το θάρρος να παραδεχτεί τα λάθη της και θα ζητήσει συγγνώμη αν σε αδικήσει.
Αναζητά την ουσία και το χαμόγελό της φωτίζει όσους κινούνται δίπλα της. Είναι απαλλαγμένη από εγωισμό και κακίες. Αγαπά και δέχεται τον εαυτό της, προσπαθεί καθημερινά να εξελίσσεται και να δυναμώνει. Είναι ανεξάρτητη και έχει προσωπικότητα! Έχει ανεπτυγμένα αισθήματα φροντίδας και προσφοράς. Είναι ανεξάντλητη πηγή αγάπης και ζεστασιάς. Η αυθόρμητη ροή των συναισθημάτων της και των ιδεών της είναι ικανά να σε κάνουν να ταξιδέψεις στο όνειρο! Γιατί η αυθεντική γυναίκα ταξιδεύει με το μυαλό αλλά τα πόδια της πατάνε γερά στη γη…
Εδώ θα γνωρίσετε τη συγγραφέα Πιατουλάκη Πηνελόπη
Είναι δοτική , δεν έμαθε να κρατάει τίποτα για εκείνη, έμαθε στην αλήθεια και πιστεύει στους ανθρώπους και δίνει πίσω τα μέγιστα ..Διεκδικεί το χώρο της αλλά δεν θέλει να στριμώχνεται στη ζωή κανενός. Δεν θα κρατήσει κανέναν με λουρί στη ζωή της και δεν θέλει να τον κρατήσει έτσι .Όταν πετύχουν στο δρόμο της άνθρωποι που ‘’ψωνίζουν’’ από φθηνά καλάθια τότε ναι, λυγίζει αλλά δεν πέφτει.Δεν χάνει την αξιοπρέπεια της. Ούτε θα σου δώσει παραπάνω ευκαιρία,ούτε θα χαμηλώσει το κεφάλι…Ούτε θα φύγει σαν τον κλέφτη. Αφήνει αυτούς που την αδίκησαν με τις επιλογές τους και φεύγει με το κεφάλι ψηλά μα πάνω απ’όλα με καθαρή συνείδηση.….Και δεν γυρίζει να κοιτάξει το μέγεθος της καταστροφής. Προχωράει γιατί ξέρει ότι μπορεί να πόνεσε, αλλά πιο πέρα στη ζωή θα συναντήσει εκείνους που ξέρουν να μυρίσουν το άρωμα της αυθεντικότητας. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο , ο αέρας να μυρίζει αξιοπρέπεια, ευγένεια και καλοσύνη.
Εδώ θα μάθετε για τη ζωγράφο Καπετανούδη Πηνελόπη
Αυτή η ίδια γυναίκα όμως δεν θα φοβηθεί να βγει μπροστά και να διεκδικήσει , να δώσει αγώνες και να φωνάξει για τα δικά της δικαιώματα και τα δικαιώματα όλων των αδικημένων, με επιχειρήματα και λόγο ντόμπρο . Γιατί μέσα στο άρωμα της αυθεντικότητας δεν ξέχασε να βάλει το δυναμισμό της και την ανεξαρτησία της. Όταν πρέπει λοιπόν να διεκδικήσει το δίκιο θα έρθει μπροστά σου θα σε κοιτάξει κατάματα και θα ζητήσει .
Γνωρίστε τη συγγραφέα Δήμητρα Ταρασουλέα
.Αντιμετωπίζει καθημερινά τη ζωή και καλείται να διαχειριστεί τα εμπόδια , την ήττα και τη νίκη στις προσωπικές της μάχες. Περπατά με το κεφάλι ψηλά και ανταγωνίζεται μόνο την καλύτερη εκδοχή του εαυτού της.
Δείτε τη συνέντευξη από την συγγραφέα Μαρία Καλατζή
Να είστε περήφανοι αν έχετε μια τέτοια γυναίκα δίπλα σας γιατί απ’ όπου περνάτε θα μυρίζετε και εσείς οι άντρες αυθεντικότητα και αξιοπρέπεια. …Χρόνια Πολλά στις Κυρίες !!
Εδώ δυο κυρίες που λατρεύουν τη ζωγραφική . Γκαλή Κων/νια , Μίντη Αναστασία