3D απεικόνηση στην Ι.Μονή Αγ. Γεωργίου Περιστερεώτα-ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΝΕΦΙΔΗΣ

Ο Βλαδίμηρος είναι αρχιτέκτονας μηχανικός, και τις εργασίες αυτές τις κάνει σαν χόμπι. Ζούσε στη Θεσσαλονίκη και τώρα δουλεύει και ζει στην Λεμεσό Κύπρου .

Κυρίως ασχολήθηκε με τα ελληνικά κτήρια και εκκλησίες, και μοναστήρια της Περιοχής του Πόντου. Από εκεί είναι η καταγωγή των προγόνων του.

Γενικά έχει δυο κατευθύνσεις, μια κατεύθυνση είναι η ψηφιακή τρισδιάστατη αναπαράσταση των μοναστηριών και εκκλησιών που έχουν καταστραφεί και δεύτερη κατεύθυνση είναι η κατασκευή μοντέλων μακετών των κτηρίων αυτών. Αρκετά έργα του φιλοξενούνται σε πολιτιστικούς συλλόγους και κάποια μουσεία όπου τα κάνει δωρεές.

Μαζί του σήμερα θα πάμε στο μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου Περιστερεώτα Γαλίναιας Ματσούκα . Πόντος 1915…

Η ιστορία της Μονής

Η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα ιδρύθηκε το 752 μ.Χ. στο όρος Πυργί στην περιοχή Γαλλίαινα της Ματσούκας, 30 χλμ. Ν.Α. από την Τραπεζούντα.

Ονομάστηκε Περιστερεώτα, γιατί κατά την παράδοση τρία περιστέρια οδήγησαν τους ισάριθμους ιδρυτές μοναχούς από τα δάση των Σουρμένων, απόσταση 50 χλμ. από την τοποθεσία της Μονής. Στην ίδια περιοχή εξάλλου ήταν χτισμένες και οι άλλες δυο μεγάλες Μονές του Πόντου, η Παναγία Σουμελά (386 μ.Χ.) και ο Άγιος Ιωάννης ο Βαζελών (270 μ.Χ.) και οι οποίες έμελλε στα επόμενα χρόνια να διαδραματήσουν σημαντικότατο ρόλο στην ιστορία των Ελλήνων στην περιοχή. Το 1203, ένα χρόνο πριν από την ίδρυση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας από τους Δαυίδ και Αλέξιο Μ.Κ., η Μονή ερημώνεται από περσικές επιδρομές.

 χτισμένη πάνω στο όρος Πυργί σε υψόμετρο 1.210 μέτρων, βρισκόταν 30χλμ Ν.Α της Τραπεζούντας, στην επαρχία Γαλίαινα της Ματσούκας.
Κατά την περίοδο των Μεγάλων Κομνηνών η μονή απέκτησε πολλά προνόμια τα οποία διατήρησε και τα πρώτα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η περιοχή της Ματσούκας τότε αποτελούνταν από 70 χωριά, 47 ελληνικά, 14 τουρκικά και 9 μικτά. Οι Τούρκοι ονόμαζαν το μοναστήρι (ως σήμερα) Kustulmonastiri, από το χωριό Κουστουλάντων της εξαρχίας Γαλιαίνης.

Το τελος της Μονής

Το τέλος της μονής έρχεται μετά το 1922, όταν Τσέτες αντάρτες λεηλατούν τις περιουσίες των κατοίκων της Γαλίαινας, προβαίνουν σε αποτρόπαιες πράξεις, σκοτώνουν και  καταστρέφουν ό,τι βρουν. Όσοι κατάφεραν να σωθούν φυγαδεύονται και εκκενώνεται η περιοχή μαζί με το μοναστήρι. Η μονή δέχτηκε ληστρική επιδρομή, με αποτέλεσμα να λεηλατηθεί και να χαθούν σημαντικά κειμήλια, ενώ η Βιβλιοθήκη πουλήθηκε σε Οθωμανούς  και τα πολύτιμα βιβλία έγιναν χαρτί περιτυλίγματος των παντοπωλών της Τραπεζούντας.

Πηγή για το ιστορικό της Μονής: Ιερός Ναός Αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης