Τουίστ: η ιστορία του πιο ”τρελού χορού”

Η δεκαετία του 1960 είναι ίσως μία από τις πιο «ανήσυχες»  χρονικές περιόδους στην Ελλάδα, αλλά και σε όλον τον κόσμο. Γεμάτη πολιτικά και κοινωνικά κινήματα, , αλλαγές στη νοοτροπία, στα ήθη και έθιμα, ρήξεις, η δεκαετία του ‘60 ήταν η δεκαετία της  αισιοδοξίας, της ελπίδας, της οικονομικής ανάπτυξης και της καινοτομίας.

Πώς δημιουργήθηκε η μανία του τουίστ

Ήταν το κινηματογραφικό έργο, Twist Around the Clock, που προβλήθηκε το 1961, και που δημιούργησε την έκρηξη του τουίστ, και στην Ελλάδα.

Το ιδίωμα, γίνεται κυρίαρχο στοιχείο του ήθους της παγκόσμιας νεολαίας, έτσι ώστε, μπορούμε να ονομάσουμε τα χρόνια 1960-64, εποχή του τουίστ.

Μια σειρά τουίστ τραγουδιών, κατέκτησαν τις πρώτες θέσεις των μουσικών προτιμήσεων σε Ευρώπη και Αμερική. Ένα από τα δημοφιλέστερα, το τραγούδι The Twist του Chubby Checker.

Όλη η Ελλάδα αλλάζει τη δεκαετία του ’60. Μια ρομαντική εποχή, αλλά και αμφισβήτησης, όπου οι νέοι επικοινωνούσαν μέσα από τη μουσική, γίνονταν όλοι μια παρέα στα μαγαζιά και χόρευαν μπλουζ στα πάρτι σε σπίτια.

Στα πάρτι, που τα έλεγαν «συγκεντρώσεις», με τα πικ-απ έπιπλα κι αργότερα τα φορητά, τα αγόρια κάθονταν χωριστά από τα κορίτσια και ο μόνος τρόπος για να βρεθούν κοντά ήταν να χορέψουν μπλουζ… μ’ ένα ποτήρι βερμούτ στο χέρι, ελίτσες κι ένα ελαφρύ τσιγαράκι στα κλεφτά.… αδιαφορώντας για το αυστηρό βλέμμα της μαμάς της οικοδέσποινας που επιτηρούσε αμείλικτα μην τυχόν και κάποιο ζευγάρι ανταλλάξει φιλί. Απογευματινά Πάρτι, βερμούτ, , μπριγιαντίνη, φορέματα με φουρό, τσιγάρα μέντα και άφθονο φλερτ. Πρωτίστως όμως… μουσική και χορός.

Την εποχή που μεσουρανούσαν οι Rolling Stones ο Elvis και οι Beatles, στην Ελλάδα κάνουν την εμφάνισή τους  ελληνικά συγκροτήματα όπως οι Idols, οι Olympians, οι Forminx, Juniors, οι Charms «αναταράσσοντας» με το παιχτικό τους ύφος και τη μουσική τους τα λιμνάζοντα νερά της ελληνικής νεολαίας. Και αυτή η νεολαία τους ακολουθεί πιστά, στα δισκάδικα, στα πάρτι και στα νάιτ κλαμπς της εποχής.

Ο χορευτικός ρυθμός του τουίστ ξετρελαίνει την νεολαία της εποχής, που όπως και σε κάθε τέτοια «επανάσταση» ακολουθεί και την ιδιαίτερη μόδα της εποχής, σε ρούχα, παπούτσια, και στο γενικό στάιλινγκ, ετσι ώστε να διαφοροποιηθεί από τη μάζα.

«Το ένα πόδι μπροστά στ’ άλλο, τα χέρια κρέμονται παράλυτα, ακολουθεί ρυθμική και πλάγια αιώρησις των γοφών. Κάτι βασικό: οι ώμοι είναι πάντοτε στραμμένοι προς την αντίθετη κατεύθυνση των γοφών, πράγμα που προκαλεί την συστροφική κίνηση του κορμιού. Είναι ο καινούριος χορός που λέγεται ‘τουίστ’ και που στα αγγλικά σημαίνει συστρέφω».  (ΒΗΜΑ»,  10 Οκτωβρίου  1961)

Σε πρώτη ματιά, ο χορός, φαίνεται μια απλοποιημένη μορφή του ροκ εν ρολ, δεν έχει ακροβατικά, θα έλεγε κανείς, πως δημιουργήθηκε για να μπορούν να χορεύουν όλοι.
Στην πραγματικότητα, το τουίστ, είναι πιο εκρηκτικό, και επιφέρει μεγαλύτερη επανάσταση. Εξισώνεται ο άντρας με τη γυναίκα. Η γυναίκα, απελευθερώνεται. Το ζευγάρι δεν έχει πια σωματική επαφή, καταργείται ο παραδοσιακός ρόλος της ντάμας, η κοπέλα δεν στηρίζεται στο αγόρι, καταργείται ο «καθοδηγητικός» καβαλιέρος. Καθένας μπορεί να χορέψει, όπως του αρέσει, ανεξάρτητα από τον άλλο. Το τουίστ, είναι το βήμα, που από το ροκ εν ρολ, περνάμε στην Βρετανική έκρηξη και στο εντελώς ελεύθερο σέικ.

Δημοσιεύματα της εποχής, δείχνουν ότι το 1962, η Ελλάδα είχε ήδη καταληφθεί από την τρέλα του νέου χορού. Ένα δημοσίευμα στο περιοδικό Πρώτο, τον Ιανουάριο του 1962, δείχνει τον Νίκο Αδάμα, την Κούκα, και τον Βασίλη Τζαβάρα, δηλαδή το συγκρότημα Τζαβαδαμασούκα, να επιδεικνύουν τις χορευτικές κινήσεις του τουίστ, σε Μουσικά Πρωινά, που διοργανώνονται στον κινηματογράφο Τερψιθέα, από τον Λάμπρο Ζούνη, πατέρα της γνωστής ηθοποιού Πέμης Ζούνη.

Ανατρέχοντας σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής δεν ήταν λίγες οι φορές που νεαροί, αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας, άνδρες και γυναίκες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με τραυματισμούς, όπως κατάγματα στην κνήμη ή στην περόνη και αιματώματα στα γόνατα.

Υπήρξαν και περιπτώσεις που νεαροί μπήκαν ακόμα και στο χειρουργείο έπειτα από μαραθώνιο τουίστ. Το φαινόμενο πήρε τέτοια έκταση ώστε τα περιοδικά της εποχής άρχισαν να δημοσιεύουν πολυσέλιδα αφιερώματα με συμβουλές προς τους χορευτές για το πώς να αποφύγουν εξαρθρώσεις, κατάγματα, κακώσεις και άλλους τραυματισμούς.

Με εκτενή άρθρα τους οι γιατροί προειδοποιούσαν για τους κινδύνους που εγκυμονούσε ο δημοφιλής χορός. Άλλωστε είχαν δει πολλά τα μάτια τους. Έλεγαν ότι με το τουίστ κινδύνευε κυρίως η επιγονατίδα και ότι ο χορός χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση. «Όποιος θέλει τουίστ πρέπει να γυμνάζεται. Αλλιώς είναι εκτεθειμένος στους κινδύνους», υπογράμμιζαν.

Αυτή ήταν και η ιστορία του «μοντέρνου» χορού, του Τουίστ, που άφησε το στίγμα του πολύ έντονα στις σόλες των παπουτσιών των νέων της δεκαετίας του ’60. Και η Ελλάδα άρχισε να συστρέφεται σ’ αυτον τον τρελό ξέφρενο ρυθμό της εποχής χωρίς σταματημό…

πηγή: https://pigipaideias.gr/

Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ  η σελίδα μας!!