Δημήτρης Μητροπάνος: Βιογραφία -Δισκογραφία
17 Απριλίου 2021
Κανά και Καπερναούμ – Στα μονοπάτια του Ιησού
17 Απριλίου 2021
Το κόκκινο φουλάρι στις εμφανίσεις του επί σκηνής ήταν ο λόγος που τον χαρακτήρισαν ως τον “Ινδιάνο” Της Ελληνικής, μουσικής.Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Μάρτιο του 1948.
Είχε εξαιρετικά παιδικά χρόνια. Μεγάλωσε σε μια γειτονιά που ήταν καταπληκτική, ανάμεσα στη στάση Κολόμβου και στο διοικητήριο, με αλάνες γύρω γύρω, με άλογα –επειδή όλες οι μεταφορές γίνονταν με κάρα- με μια φέτα ψωμί και έπαιζε όλη μέρα.
Τα πρώτα του βήματα στη μουσική ξεκίνησαν τη δεκαετία του 60. Όταν ήταν 19 χρονών αντικατέστησε όσο έλειπε ο Πασχάλης για τη στρατιωτική του θητεία τη θέση του στο συγκρότημα των Olympians.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Παπάζογλου προσπαθεί να προωθήσει τη δουλειά του στην Ευρώπη ,περιοδεύοντας στη Γερμανία με το θεσσαλονικιώτικο συγκρότημα Zealot(Ζηλωτής) χωρίς ωστόσο να γνωρίσει ιδιαίτερη επιτυχία.
Επειδή δεν υπήρχαν πολλοί χόροι για τους μουσικούς εκείνη την εποχή, μαζεύονταν παρέες μουσικών και έπαιζαν και στο πρώτο όροφο του Λευκού Πύργου. Ο Λευκός Πύργος, δεν είχε πόρτα και καθώς ήταν χωρίς ηλεκτρικό, όταν βράδιαζε ανάβανε κεριά.
Κομβικό σημείο στην καριέρα του αλλά και στη ζωή του αποτέλεσε η συνεργασία του με τον Σαββόπουλο στους Αχαρνείς όταν ο δεύτερος τον κάλεσε να συμμετάσχει στη χορωδία.Συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα όπως ο Μάνος Χατζηδάκης, Μανώλης Ρασούλης και ο Νίκος Ξυδάκης. Ο δίσκος που ίσως τον στιγμάτισε και τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο της μουσικής ήταν “Η εκδίκηση της γυφτιάς”. Ήταν ο πρώτος επίσημος δίσκος, ο δίσκος που τον έβαλε για τα καλά στη μουσική σκηνή.
Τραγούδια όπως το “Τρελή και αδέσποτη” αλλά και “Κανείς εδώ δεν τραγουδά” τον έκαναν αγαπητό αφού μέχρι και σήμερα πολλοί τα σιγοτραγουδούν. Οι ζωντανές εμφανίσεις του σε όλη την Ελλάδα τον καθιέρωσαν, αφού εκεί φάνηκε ακόμα περισσότερο τα χαρίσματα που είχε στη μουσική. Από κάποια στιγμή και μετά ιδιαίτερα από τη δεκαετία του ’90 κάθε φορά που ανακοινώνονταν που θα τραγουδήσει τα εισιτήρια γινόταν ανάρπαστα. Εκεί υιοθέτει και το κόκκινο φουλάρι, ένα στυλ που δεν αποχωρίστηκε ποτέ
.Το τραγούδι ”Φύσηξε ο Βαρδάρης” ήταν προσωπικό βίωμα του Καλλιτέχνη. Όταν ήταν μικρός ο Νίκος Παπάζογλου, ανέλαβε να πάει την αδερφή του στο σχολείο, μια βροχερή ημέρα. Περιμένοντας στη στάση το λεωφορείο, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να παρασύρει το μικρό κορίτσι και να σκοτωθεί ακαριαία, μπροστά στα μάτια του αδερφού της. Το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο σε αυτήν και όπως ο ίδιος είχε πει, ήταν κάτι που πάντα ονειρευόταν να γράψει στη μνήμη της.
Έτσι και ο ίδιο έφυγε με την ταχύτητα του βαρδάρη στις 17 Απριλίου του 2011, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια μουσική και επιμορφωτική περιουσία. Το κενό που δημιουργήθηκε, αναντικατάστατο. Όμως μια ψυχή δε χάνεται, παρά μόνο όταν ξεχνιέται και εμείς σίγουρα δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ!!
Ελάτε στην παρέα μας στο Facebook
