Ο δρόμος του κρασιού : Αλσατία, (Route de vine d’ Alsace)

Ο ‘’Δρόμος του Κρασιού’’ στην Αλσατία είναι μια ανεπανάληπτη διαδρομή αισθήσεων, που προσφέρει στους λάτρεις του καλού κρασιού μοναδικές γευσιγνωστικές εμπειρίες.

Η Αλσατία,είναι το μικρότερο διαμέρισμα της Γαλλίας στα σύνορα με Ελβετία, Λουξεμβούργο και Γερμανία. 

Περνώντας μέσα από κατάφυτους αμπελώνες, παραδοσιακά οινοποιεία, πανέμορφα χωριά  με μεσαιωνική αρχιτεκτονική , 

πολυτάραχη Ιστορία είναι μια εναλλακτική τουριστική πρόταση που έλκει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο .

Η Αλσατία είναι μια από τις 26 περιφέρειες της Γαλλίας και απλώνεται στην περιοχή του Άνω Ρήνου .

Για πολλούς αιώνες υπήρξε το μήλο της έριδος για τους λαούς της περιοχής, ενώ κατά το πρόσφατο παρελθόν αποτέλεσε

διεκδικούμενο έδαφος για Γάλλους και Γερμανούς – από το 1870 ως το 1945, οι Αλσατοί άλλαξαν τέσσερεις φορές εθνικότητα και επίσημη γλώσσα.

Η Αλσατία παράγει σχεδόν εξ ολοκλήρου λευκά κρασιά και είναι σήμερα διάσημη για την αμπελουργική δραστηριότητα, την ποικιλοχρωμία των τοπίων της και την ανεπτυγμένη οινο-γαστρονομική κουλτούρα της.

Πολλοί θεωρούν την Αλσατία ως την «Μέκκα» της οινοποσίας, αφού περίπου 200 γιορτές κρασιού και τρύγου, μουσικά φεστιβάλ, ειδικές εκθέσεις και γευστικές δοκιμές διοργανώνονται εδώ κάθε χρόνο.

Ο «Δρόμος του Κρασιού της Αλσατίας» (“La Route des Vins d’ Alsace”) θεσπίστηκε επίσημα το 1953 ως μια διαδρομή γευσιγνωσίας

για τους λάτρεις της οινοποσίας και αντιπροσωπεύει σήμερα ένα από τα σημαντικότερα δίκτυα οινοτουρισμού της Γαλλίας.

Με αφετηρία το Στρασβούργο (την πρωτεύουσα της Αλσατίας) και άτυπη κατάληξη τις πύλες της πόλης Μυλούζη (Millhouse), πρόκειται μια ελικοειδή διαδρομή 170 χλμ. ,

που κινείται στην σκιά της οροσειράς Vosges και διασχίζει ένα υπέροχο σκηνικό κατάφυτων αμπελώνων, τ’ οποίο έχει διατηρηθεί ανέγγιχτο κατά ένα μεγάλο μέρος .

Η παράδοση της αμπελοκαλλιέργειας στην περιοχή της Αλσατίας ξεκίνησε τον 1ο π.Χ. αιώνα, όταν οι Ρωμαίοι κατακτητές

φύτεψαν στους λόφους και τα υψίπεδα της οροσειράς Vosges τα πρώτα αμπέλια.

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την αφορμή για τις ντόπιες φυλές να ασχοληθούν συστηματικά μέσα στους επόμενους αιώνες με την αμπελοκαλλιέργεια.

Σήμερα 5,600 παραγωγικές επιχειρήσεις, στην πλειονότητά τους οικογενειακές τυποποιούν το κρασί με τη δική τους φίρμα και δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Αλσατίας.

Οι αμπελώνες καταλαμβάνουν μια έκταση 13,000 εκταρίων, η παραγόμενη ποσότητα κρασιού ξεπερνά τα 100,000,000 λίτρα ετησίως (περίπου το ένα τρίτο προορίζεται για εξαγωγή),

ενώ ο τρύγος λαμβάνει χώρα στα τέλη Σεπτεμβρίου ή στις αρχές Οκτωβρίου, ανάλογα με την ωρίμανση των σταφυλιών.

Ταξιδεύοντας από βορρά προς νότο Αξίζει να επισκεφθείτε τους παρακάτω οινο-προορισμούς του “La Route des Vins d’ Alsace” :

Χαϊδελβέργη (Heidelberg)

Ένα μικρό μπαρόκ παραμύθι. Αυτό αποκαλύπτεται μπροστά σου όταν περνάς τις πύλες της Χαϊδελβέργης και μπαίνεις στην παλιά πόλη της.

Εκεί απλώνονται πλακόστρωτα δρομάκια, μεσαιωνικοί πύργοι, ιστορικές γέφυρες που «στεφανώνουν» τον ποταμό Νέκαρ και πάνω από όλα, το επιβλητικό Κάστρο,

ένα πελώριο καλοδιατηρημένο απομεινάρι της Ιστορίας που στέκεται ψηλά στον λόφο, πάνω από την καρδιά της πανεπιστημιούπολης που εξελίχθηκε στο πιο γραφικό τουριστικό άσσο στο μανίκι της Γερμανίας.

Στρασβούργο (Strasbourg)

Επιβλητικά κτίρια, σπιτάκια με παιχνιδιάρικη αρχιτεκτονική πάνω κυριολεκτικά στο ποτάμι, ιδιαίτερη κουζίνα και ένα ιστορικό κέντρο, φτιαγμένο για να φιλοξενεί παραμυθένιες βόλτες.

Ιδιαίτερα τώρα, που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, η πόλη βάζει το κερασάκι στην τούρτα της μοναδικότητάς της:

τα ζωντανά της στενά μετατρέπονται σε «χωριό α λα Χάνσελ και Γκρέτελ» και γίνεται ολόκληρη ένα αξιοθέατο.

Ομπερναι (Obernai)

Εκπληκτική παλιά πόλη με λιθόστρωτα σοκάκια και χρωματιστά σπίτια. Το αναγεννησιακό δημαρχιακό μέγαρο, ο Πύργος-καμπαναριό του παρεκκλησιού

και το πηγάδι με τους έξι κάδους (1579) συγκαταλέγονται στα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα της μεσαιωνικής πόλης.

Εδώ εικάζεται πως γεννήθηκε η Sainte-Odile, η Αγία-προστάτιδα της Αλσατίας

Μίτελμπεργκχαιμ  (Mittelbergheim)

Ένα χωριό στολίδι που το έχουν κατατάξει στα εκατό ομορφότερα χωριά της Γαλλίας.

Το χωριό όντως κρατάει τα σκήπτρα της ομορφιάς του, ήσυχο, καθαρό με ανοιχτές τις μεγάλες αυλόπορτες του να δεχτούν κάθε επισκέπτη.

Μια μαγεία, ένα χάρμα οφθαλμών! Να απλώνεται μπροστά σας μια ζωγραφιά με τέσσερα χρώματα.

Το πράσινο(αμπέλια), το κόκκινο (στέγες σπιτιών), το μπλε (ουρανός) και το άσπρο (σύννεφα). 

Τέσσερα χρώματα, που όμως μέσα τους κλείνουν όλη την  ομορφιά της Αλσατίας!

Κολμαρ ( Colmar)

Τη χαρακτηρίζουν ως μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ευρώπης και όχι άδικα.

Βρίσκεται στη βορειοανατολική Γαλλία και από μόνη της αποτελεί ένα μεγάλο αξιοθέατο καθώς έχει πολλά μουσεία και αρχιτεκτονικά μνημεία.

Η πόλη βρίσκεται στο Δρόμο του Κρασιού και αποτελεί την «πρωτεύουσα» των αλσατικών κρασιών όπως λέγεται, ενώ φτάνοντας εκεί ο επισκέπτης

θα έρθει αντιμέτωπος με ένα ιδιαίτερο γραφικό μέρος και την παλιά πόλη του Κολμάρ να ξεχωρίζει για το πόσο καλά διατηρημένη είναι.

Εξάλλου ακόμη και αν δει κανείς τις φωτογραφίες μπορεί να καταλάβει για ποιο λόγο χαρακτηρίζεται ως ένα από τα ομορφότερα μέρη της Γαλλίας αλλά και της Ευρώπης.

Ριμποβίλ ( Ribeauvillé )

Γοτθικές εκκλησίες, μεσαιωνικά τείχη, εγκαταλελειμμένα κάστρα (τρία τον αριθμό) και συγκλονιστικά φυσικά τοπία γύρω του

κάνουν το Ριμποβιλ, δέκα χιλιόμετρα βόρεια της Κολμάρ, ένα από τα δημοφιλέστερα χωριουδάκια της Αλσατίας.

 Φωλιασμένο σε υψόμετρο που αγγίζει το χιλιόμετρο στο ψηλότερο σημείο του, στις πλαγιές των Βοσγίων, έχει περί τους πέντε χιλιάδες κατοίκους και αναρίθμητους επισκέπτες κάθε εποχή του χρόνου.

Κάισερσμπεργκ (Kaysersberg)

Το όνομά του σημαίνει «το βουνό του αυτοκράτορα» στα γερμανικά –η Αλσατία άλλαξε πολλές φορές χέρια ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία,

και πολλά από τα γερμανικά ονόματα έμειναν όταν τα σύνορα έφυγαν. 

Φωλιασμένο στους πρόποδες των Βοσγίων, που χωρίζουν τη Λωρραίνη από τις πεδιάδες της Αλσατίας, το Κάισερσμπεργκ ξεχωρίζει για τη μεσαιωνική του αρχιτεκτονική, τις γοτθικές εκκλησίες και, βέβαια, τα ξακουστά κρασιά του.

Έγκισχάιμ (Eguisheim)

Γλυκύτατο, πολύχρωμο και σχεδόν μονίμως λουλουδιασμένο, το Εγκισέμ είναι γνωστό όπως και η υπόλοιπη Αλσατία

για το φανταστικό κρασί του και για τα ερείπια των τριών κάστρων του, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων καταστράφηκε κατά τη διάρκεια πολέμου το 1466.

πηγή: https://www.bikeit.gr/evropi/item, https://www.red-elephant.gr/

Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ  η σελίδα μας!!