Συνέντευξη στον ηθοποιό Κωστή Σαββιδάκη

Με αφορμή το σημερινό μας άρθρο είχα την χαρά και την τιμή να συνομιλήσω, με έναν σπουδαίο ηθοποιό μα πάνω από όλα άνθρωπο, τον κύριο Κωστή Σαββιδάκη. Η καταγωγή του είναι από την Ρόδο. Το καλλιτεχνικό του έργο πλούσιο! Τον έχουμε δει να πρωταγωνιστεί στην σειρά του ΑΝΤ1 Άγριες Μέλισσες στον ρόλο του παπά-Γρηγόρη, αλλά και σε πολλά άλλα θεατρικά-κινηματογραφία και τηλεοπτικά έργα. Η κύρια όμως αφορμή που επικοινώνησα με τον κύριο Σαββιδάκη ήταν η ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί και αύτη δεν είναι άλλη από ‹‹ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΤΟΥ ΒΟΣΚΟΥ ››. Η συγκεκριμένη ταινία βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία από το Γεροντικό και έχει λάβει πολλά βραβεία στο εξωτερικό. Εκεί ο κύριος Κωστής έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο οποίος είναι ο βοσκός ο Μαυρογένης, ο οποίος έχει τόσο αγνή καρδιά και ψυχή που δειπνεί με τον ίδιο Τον Ιησού Χριστό. Μια ταινία που με συγκίνησε, μου δημιούργησε δέος και μίλησε στην καρδιά μου. Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να την δείτε! Έχει αναρτηθεί στο Youtube και είναι διαθέσιμη προς το κοινό, καθώς μετά τα μέτρα της κυβέρνησης με τις κλειστές κινηματογραφικές αίθουσες, οι οποίες θα φιλοξενούν υποχρεωτικά μόνο εμβολιασμένα άτομα, αποφασίστηκε να είναι προσβάσιμη σε όλους όσους θέλουν να την παρακολουθήσουν. Μια πράξη που κατά την γνώμη μου είναι αξιέπαινη. Πάμε να δούμε και να απολαύσουμε την συνέντευξη που μας παραχώρησε!

• Παρατηρούμε ένα πλούσιο βιογραφικό, με ένα αξιέπαινο καλλιτεχνικό έργο. Θα θέλαμε να μας περιγράψετε την καλλιτεχνική σας πορεία και να κάνετε μια βιογραφική αναδρομή από το παρελθόν στο παρόν.

Χαχαχα, μην μου το κάνετε αυτό, σας παρακαλώ, γιατί νοιώθω άβολα – και νομίζω ότι, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι ηθοποιοί αισθανόμαστε άβολα όταν πρέπει να μιλήσουμε για τον εαυτό μας. Προτείνω, λοιπόν, να κάνουμε μια συμφωνία: να σας στείλω εγώ το βιογραφικό μου, κι εσείς… θα γράψετε ό,τι θέλετε.

• Πότε και πώς ξεκίνησε το επάγγελμα του ηθοποιού για εσάς; Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ακολουθήσετε την τέχνη της ηθοποιίας; Ποια ήταν η πρώτη σας παράσταση, πότε και πώς προέκυψε;

Είδα για πρώτη φορά Θέατρο στα επτά μου, στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΔΟΥ. Ένα από τα ωραιότερα θέατρα στον κόσμο, το οποίο δυστυχώς, χρόνια τώρα, οι Δημοτικές Αρχές, αν και στην αρχή, όταν αναλαμβάνουν, υπόσχονται και προσπαθούν –ανεπιτυχώς ωστόσο– να το ανακαινίσουν, στην πορεία… πάντα, κάπου, κάπως… κάτι γίνεται και… «το ξεχνάνε»! Στα επτά μου, λοιπόν, ήταν η πρώτη φορά που είδα Θέατρο! Ε, αυτό ήταν, είπα: αυτό θέλω να κάνω κι εγώ, αυτό θέλω να γίνω όταν θα μεγαλώσω, ηθοποιός. Έτσι, ξεκίνησα από το θεατρικό εργαστήρι τού ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρόδου, και αργότερα ακολούθησε η θεατρική ομάδα «Πράξις», της οποίας ήμουν και ιδρυτικό μέλος! Μετά, ανέβηκα στην Αθήνα, και τα πράγματα πήραν πια το δρόμο τους…

• Τι είναι για εσάς η ηθοποιία; Θα μπορούσε κάτι να την αντικαταστήσει στην ζωή σας;

Ξέρετε, έχω κάνει πολλές δουλειές στην ζωή μου μέχρι να γίνω ηθοποιός, κι έτσι δεν με τρομάζει η όποια αλλαγή πορείας. Σίγουρα, πάντως, το να είμαι ηθοποιός είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ, κι έχω παλέψει μάλιστα και πάρα πάρα πολύ για να βρίσκομαι σήμερα εδώ όπου βρίσκομαι, ό,τι μπορεί να σημαίνει για τον καθένα αυτό το… «εδώ». Για εμένα το να είσαι ηθοποιός είναι σαν να ταξιδεύεις κάθε λίγο και λιγάκι από κορμί σε κορμί, από μυαλό σε μυαλό, κι από επάγγελμα σε επάγγελμα – αυτό είμαστε: κάθε ρόλος… κι άλλο κορμί, άλλο μυαλό, άλλο επάγγελμα, άλλη σκέψη, άλλη συμπεριφορά, κι αυτή είναι και η γοητεία της δουλειάς μας. Τώρα, αν θα έπρεπε να κάνω κάτι άλλο για να επιβιώσω, φυσικά και θα το έκανα. Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που λένε ότι δεν μπορούν να ζήσουν αν δεν κάνουν αυτό το επάγγελμα – τους κατανοώ αλλά, εγώ όχι: εγώ μπορώ να ζήσω κάνοντας και κάτι άλλο.

• Θα θέλαμε να μας παρουσιάσετε τις αγαπημένες σας θεατρικές, τηλεοπτικές, κινηματογραφικές εμπειρίες σας.

Είναι πάρα πολλές, αλλά θα μοιραστώ μαζί σας αρχικά μία από το Θέατρο… Το έργο και η παράσταση ήταν οι «Faux-Βίες» της Αγγελικής Σάντορα, σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου, που παρουσιάστηκε πριν 9 χρόνια στην
Ελλάδα… Ε, λοιπόν, είχα την τύχη να ταξιδέψω στην Νέα Υόρκη για το ίδιο έργο «Faux-Bia! The Musical», και για τον ίδιο ρόλο (στα αγγλικά, βεβαίως, αυτή την φορά!) μιας και ανέβηκε εκεί, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα-music hall του κόσμου, στο Carnegie Hall. Απίστευτη εμπειρία! Βέβαια, έχω και πολλές εμπειρίες από την Τηλεόραση – ιδίως από τις «Άγριες Μέλισσες», αλλά τι να σας πρωτοπώ…
Και από τον Κινηματογράφο, έχω μια σπουδαία εμπειρία, από την ταινία «Το Δείπνο του Βοσκού», αλλά θα καταλάβετε σε τι αναφέρομαι μόνο εάν δείτε την ταινία… Όσοι δεν έχετε προλάβει να την δείτε, ας μπείτε σε αυτό το λινκ:
https://m.youtube.com/watch?v=pn9aa1FwKcs&feature=youtu.be και… θα καταλάβετε.

• Τι αποτελεί έμπνευση για εσάς; Έχετε κάποιους καλλιτέχνες ή κάποια είδη τέχνης που σας επηρεάζουν περισσότερο;

Με εμπνέουν… τα όμορφα χαμόγελα, τα έξυπνα μάτια, οι ζεστές φωνές, ο ήλιος, η βροχή, το ζευγάρι των ηλικιωμένων που περπατάνε αργά, κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου… Με εμπνέουν οι άνθρωποι που δεν βιάζονται – μου φαίνονται σοφοί… Κι αυτοί που ξέρουν -βιωματικά- τι είναι και τι αξία έχει… «η υπομονή»! Και, φυσικά, μου αρέσουν οι καλλιτέχνες εκείνοι οι οποίοι διαισθάνομαι –από το έργο τους– ότι τους εμπνέουν αυτά που εμπνέουν κι εμένα…

• Υπήρξε κάτι που σας στιγμάτισε σε κάποιον ρόλο σας; Υπήρξαν σημεία που ταυτιστήκατε με τον χαρακτήρα κάποιου ρόλου;

Να με στιγμάτισε… όχι. Να ταυτίστηκα… ναι, ίσως, σε κάποια σημεία – εκεί όπου υπήρχαν κοινά χαρακτηριστικά. Κατά την γνώμη, πάντως, τού αγαπημένου συνοδοιπόρου, φίλου, συνεργάτη και συναδέλφου Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου, αυτό που καλείται να κάνει ένας ηθοποιός στην σκηνή, είναι «να ‘δανείσει’ στον ρόλο μέσω της εκφραστικότητάς του ό,τι (του) ζητάει ο ρόλος, και… όσο ο ρόλος είναι επί σκηνής … ο εαυτός του ηθοποιού πρέπει να βρίσκεται στο καμαρίνι του» – και συμφωνώ απόλυτα μαζί του.

• Το τελευταίο διάστημα σας είδαμε να πρωταγωνιστείτε στην επιτυχημένη σειρά «Άγριες Μέλισσες» του ΑΝΤ1. Θα θέλατε να μας αναφέρετε τις εμπειρίες σας και τα συναισθήματα που σας έχει δημιουργήσει;

Χαχαχα, θα συνεχίσετε να με βλέπετε κι αυτή την χρονιά, γιατί όπως ξέρετε θα συνεχιστεί και για τρίτη σεζόν. Όσο για τα συναισθήματα που μου έχει δημιουργήσει η σειρά, δυστυχώς δεν μπορώ να τα μοιραστώ γιατί δεν περιγράφονται εύκολα. Ας κρατήσετε, όμως, ότι αυτό που βλέπετε στην τηλεόραση, και ό,τι συναισθήματα αυτό βγάζει σε σας, εμείς αυτό… το «βιώνουμε» πρωτύτερα… κανονικά.

• Πριν λίγες μέρες παρακολούθησα την ταινία «Το δείπνο του βοσκού» στην οποία πρωταγωνιστείτε. Μια ταινία με ελπιδοφόρα μηνύματα, που προκαλεί συγκίνηση και φανερώνει την παρουσία του Ιησού Χριστού στις ζωές των ανθρώπων, στις ζωές μας· αρκεί να Του επιτρέψουμε να είναι δίπλα μας πιάνοντάς Του το πονεμένο χεράκι Του. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας το βίωμα και τα συναισθήματά σας από την συμμετοχή σας στην συγκεκριμένη ταινία;

Νομίζω ότι όσα κι αν σας πω δεν θα μπορέσω να μοιραστώ μαζί σας όλο αυτό το «θεϊκό» συναίσθημα που μας χάρισε αυτή η ιστορία. Θα πρότεινα, (ακόμα κι αν την έχετε δει) να δείτε (ξανά και ξανά) την ταινία… και σίγουρα θα καταλάβετε και θα αισθανθείτε πολλά περισσότερα απ’ όσα κι αν σας πω εγώ.

• Είδαμε ότι η ταινία αναρτήθηκε στο YouTube για να έχει την δυνατότητα όλος ο κόσμος να την παρακολουθήσει. Θα θέλατε να το σχολιάσετε;

Ναι… Δυστυχώς, στην χώρα μας η θρησκεία μας –αν δεν το γνωρίζετε ήδη– είναι φαίνεται επικίνδυνη, και γι’ αυτό διώκεται. Διώκεται από παντού! Και δεν σας λέω ανακρίβειες, πράγματα δηλαδή που βγάζω από το μυαλό μου. Διώκεται, καταρχάς, από τις Υπουργικές Αποφάσεις, που δυο χρόνια τώρα δεν μας επιτρέπουν, σε μας τους χριστιανούς ορθόδοξους, να κάνουμε Ανάσταση, ενώ… σε όλες τις άλλες θρησκείες, εδώ στην χώρα μας, επιτρέπουν να κάνουν τα πάντα – τα ραμαζάνια τους, τις προσευχές τους, και ό,τι άλλο λέει η θρησκεία τους! Επίσης, στην χώρα μας, αυτός ο διωγμός της θρησκείας μας έχει εισχωρήσει και στην τέχνη! Οπότε, λογικό ήταν η συγκεκριμένη ταινία να μην γίνει δεκτή σε κάποια μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα! Ενώ στο εξωτερικό, στα μεγαλύτερα διεθνή φεστιβάλ έχει μέχρι στιγμής πάρει 40 βραβεία. Το λυπηρό (αλλά και άκρως ενδεικτικό!) είναι ότι ενώ στην Ελλάδα απέρριπταν την δική μας ταινία, στο ίδιο φεστιβάλ, την ίδια χρονιά είχαν εγκριθεί 3 ταινίες με… μουσουλμανικές ιστορίες. Για τον λόγο αυτόν, αλλά και για τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση (να επιτρέπεται η είσοδος στα θέατρα, στους κινηματογράφους και γενικά στους κλειστούς χώρους μόνον σε εμβολιασμένους!) οι παραγωγοί και ο σκηνοθέτης τής ταινίας αποφάσισαν να την βγάλουν δωρεάν στο διαδίκτυο, ανακοινώνοντας επίσημα ότι «Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΩΝΕΙ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΧΩΡΙΖΕΙ»! Κι έτσι η ταινία είναι ανοιχτή, και δωρεάν σε όλους! Επίσης, αφενός να συμπληρώσω ότι συμφωνώ απόλυτα μαζί τους, αφετέρου να διατυπώσω μιαν απορία: αν αυτός ο (ρατσιστικός) διαχωρισμός που γίνεται (από όλες τις κυβερνήσεις) δεν είναι ρατσισμός, τότε τι είναι ρατσισμός;!…

• Είδαμε ότι στις 3 Αυγούστου συμμετείχατε απαγγέλλοντας σε μια μουσική παράσταση, βασισμένη σε ποιήματα και πεζά του Κ. Καβάφη, στην Ρόδο. Μιλήστε μας για αυτή την παράστασή – εκεί συμμετείχε και ο αγαπημένος μου δάσκαλος, κύριος Μπελώνης.

Ο καταπληκτικός Γιάννης Μπελώνης – είναι υπέροχος! Αυτό που παρουσιάσαμε στην Ρόδο είναι μια μουσικό- θεατρική παράσταση για μία μεσόφωνο, έναν αφηγητή και ένα πιάνο, και είναι βασισμένη σε ποιήματα του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη. Στην ερμηνεία των τραγουδιών ήταν η Μπέττυ Χαρλαύτη, την μουσική συνέθεσε ο Αντώνης Κυζούλης, την δραματουργική επεξεργασία και σύνθεση κειμένων έκανε η Αγαθή Δημητρούκα, στο πιάνο ήταν ο Γιάννης Μπελώνης, κι εγώ κράτησα το μέρος του αφηγητή. Είναι μια παράσταση που σκοπό έχει να ταξιδέψει στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, με στόχο να μπορέσει να παρουσιαστεί σε όσο το δυνατόν περισσότερα πανεπιστήμια του εξωτερικού – ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρει.

• Γενικά οι τέχνες και ειδικά το θέατρο βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις, έχουν δεχθεί μεγάλο πλήγμα. Πώς το έχετε βιώσει εσείς μέχρι τώρα;

Εγώ είμαι από τους ελάχιστους τυχερούς, μιας και όλο αυτό το διάστημα ήμουν και είμαι στις «Άγριες Μέλισσες». Γνωρίζω, όμως, πάρα πολλούς συναδέλφους οι οποίοι υποφέρουν, δεν έχουν καν ένα πιάτο φαΐ να φάνε, και το κράτος, δυστυχώς, για άλλη μια φορά ήταν και είναι ανύπαρκτο.

• Επιπρόσθετα παρατηρούμε παράλληλα με την δύσκολη κατάσταση του covid 19 και μια «επανάσταση», η οποία ξεκίνησε από την Σοφία Μπεκατώρου και τον αθλητισμό και συνεχίζεται στον χώρο του θεάτρου με πρωτεργάτρια την Ζέτα Δούκα και την αποκάλυψη της προσωπικής της εμπειρίας. Ποιο είναι το σχόλιό σας και το μήνυμά σας πάνω σε αυτό το θέμα;

Δυστυχώς, υπάρχουν αυτοί οι «σιχαμένοι», που με την πρώτη ευκαιρία βγάζουν όλη την αρρώστια τους σε ανυπεράσπιστες και ανυπεράσπιστους συναδέλφους… Μπράβο, και εύγε, σε όλους όσοι τόλμησαν να βγουν και να μιλήσουν, και μπράβο και εύγε και σε όλους όσοι στάθηκαν δίπλα τους και τους στήριξαν. Φαντάζομαι ότι είναι τρομερά δύσκολο να αντιμετωπίσεις έναν βιασμό, έναν βιαστή, και ακόμη δυσκολότερο να συνεχίσεις να ζεις με αυτό.

• Θα θέλατε να μας πείτε αν υπάρχουν κάποια καλλιτεχνικά σχέδια για την χειμερινή σεζόν;

Πέρα από τα καθημερινά γυρίσματα στις «Άγριες Μέλισσες», και από μια ταινία και ένα ντοκυμαντέρ, τα γυρίσματα των οποίων θα αρχίσουν μετά τον Οκτώβριο, δεν υπάρχει κάτι άλλο – και… δόξα τω Θεώ να λέμε.

• Θα ήθελα να κλείσουμε την συνέντευξη μας με ένα μήνυμα, τόσο προς τους συναδέλφους σας, όσο και προς τα μικρά παιδιά που αρχίζουν τώρα να ασχολούνται με τις τέχνες, που παρακολουθούν το καλλιτεχνικό σας έργο και σας θαυμάζουν.

Αυτό που θα έλεγα ως συμβουλή σε κείνους, αλλά ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό, είναι να έχουν και να έχουμε στην ζωή μας ΥΠΟΜΟΝΗ ! Η υπομονή φαίνεται να είναι το μεγάλο «μυστικό» της ζωής!

Μια βιογραφική προσέγγιση του κυρίου Κωστή Σαββιδάκη:

Είναι Ιδρυτικό Μέλος του θεάτρου «ΣΥΝ ΚΑΤΙ» σύνολο τέχνης.

Στο θέατρο:

σε σκηνοθεσία A. Sandora Faux-Bia! The Musical! Carnegie Hall N.Y.

σε σκηνοθεσία Κ. Κωνσταντόπουλου Μετά την Βάρκιζα,FAUX-ΒΙΕΣ, μετά Φόνου και Πάθους, ΣOΜΌΝ ΣΑΤΈΝ, Η σχέση σας… προωθείται, κ.α.σκην. Γ. Σταματίου Τελέσιλλα, Γ. Μανταρόπουλου Hedda Gabler, σε σκην Κ. Βαρδακαστάνη Το ταξίδι του Φερευντούν,σε σκην Γ. Ηλιόπουλου SPEED DATE –σε σκην. Ν. Χατζηπαπά – Ω! Τι κόσμος μπαμπά – Ταξίδι στον Ήλιο- Μύθοι από την Ανατολή – Καλησπέρα κύριε Σουρή -σε σκην. Κ. Κατσουλάκη Desperados – Ματωμένος Γάμος – κ.α.

Στην τηλεόραση: Άγριες Μέλισσες -Με τα παντελόνια κάτω – Βασιλιάδες – Πολυκατοικία – Rewind – Λατρεμένοι μου Γείτονες – Αν Μ’ αγαπάς – Singles 2 – Έρωτας. κ.α.

Στον κινηματογράφο: BIG FATHER -Με άλλα μάτια – Το δείπνο του Βοσκού – ΤΙΣΙΣ – Εξορία -Lets-talk-about-love,( UN ) FAMILIAR,Το κορίτσι με τα σπίρτα – Ακρόαση – Segreto – Κελί – A DAY WITH MY FATHER – RESTART – οδός Αθηνάς – Faces decoded – B Rhesus Αρνητικό – Του εχθρού μου – Runaway Day – PAYBACK TIME – No Parking The Blink – Ανώνυμος – Ραπαμυθί – Χαριστική Βολή – Without Borders – Μπάσταρδος

Άλλες δραστηριότητες: Έχει πρωταγωνιστήσει σε περισσότερες από δέκα διαφημίσεις, και ως Βοηθός Σκηνοθέτη, και οργάνωση παραγωγής σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου, -« Μετά την Βάρκιζα» -«Πλάτωνος Απολογία Σωκράτους» – «Η Εύελπις του αιώνα» – «ΚΤΕΛ Πελοποννήσου» – «Ο Μέγας Ιεροεξεταστής» – «Νουμηνία », – «Η μυστική μοναξιά των Ατρειδών », – ΡΙΤΤΕΡ, ΝΤΕΝΕ, ΦΟΣ , – ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ , – Σωτηρία με λένε κ.α.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΟ:

Ευχαριστούμε από καρδιάς τον κ. Σαββιδάκη για την υπέροχη συνέντευξη!! Και του ευχόμαστε κάθε καλό με υγεία και ευλογία Θεού!!

Επιμέλεια Άρθρου: Τσιασιώτη Γεωργία

**Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση μέρους ή όλου του άρθρου σε οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναφορά στην πηγή.