Μουστάρδα: το φάρμακο των αρχαίων…

Η μουστάρδα αποτελεί ένα μοναδικό συνοδευτικό με την ξεχωριστή ιδιότητα να μετατρέπει κάθε φαγητό σε γαστρονομική απόλαυση. Με όνομα βαρύ σαν ιστορία, αμέτρητη ποικιλία σε γεύσεις και χρήσεις απευθύνεται στους λάτρεις των θεσπέσιων γεύσεων.

Παράγεται από τους σπόρους σιναπιού, οι οποίοι, όταν κοπανιστούν, μετατρέπονται σε μία βαθυκίτρινη σκόνη που σε συνδυασμό με νερό ή ξίδι, μας δίνει τη μουστάρδα.

Το σινάπι είναι ανάμεσα στα πρώτα φυτά που καλλιεργήθηκαν ποτέ.Για πρώτη φορά υπήρξε αναφορά για το φυτό στην αρχαία Κίνα, πριν από περίπου 7 χιλιετίες. Πριν μετατραπούν σε καρύκευμα, οι σπόροι που μαζεύονταν χρησιμοποιούνταν ως μπαχαρικό και ως φάρμακο. Γραπτά από τους Ινδούς και τους Σουμέριους το 2.000 π.Χ., αναφέρουν ότι χρησιμοποιούνταν με αυτόν τον τρόπο.

 Στην Αίγυπτο έριχναν σινάπι στο φαγητό τους και μασούσαν ολόκληρους τους σπόρους καθώς έτρωγαν κρέας προκειμένου να βελτιώσουν τη γεύση του. Στην Ευρώπη ήταν ίσως το μοναδικό μπαχαρικό που ήταν γνωστό πριν ακόμα να έρθουν τα υπόλοιπα Ασιατικά μπαχαρικά.

Στην αρχαία Ελλάδα τον 6ο αιώνα π.Χ. ο μαθηματικός Πυθαγόρας συνιστούσε το σινάπι ως φάρμακο για τα τσιμπήματα των σκορπιών, ενώ έναν αιώνα αργότερα, ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε σε καταπλάσματα και φάρμακα.  

Μπορεί όλοι αυτοί οι λαοί να χρησιμοποιούσαν το σινάπι, ωστόσο οι πρώτοι που πειραματίστηκαν με το φυτό ήταν οι Ρωμαίοι. Ανακάτεψαν τους σιναπόσπορους με το μούστο και δημιούργησαν ένα παρασκεύασμα που μοιάζει με τη σημερινή μουστάρδα. Μία συνταγή για μουστάρδα αναφέρεται στο βιβλίο μαγειρικής «Απίκιος» που χρονολογείται στα τέλη του 4ου ή στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ.

 Επίσης χρησιμοποιούσαν το λάδι από τους σπόρους για εντριβές στο στήθος, τους μυς ή σαν κατάπλασμα στις πονεμένες αρθρώσεις. Πρόσθεταν το λάδι σε ζεστό νερό και έκαναν ποδόλουτρα σε κρυολογήματα και αϋπνία. Αργότερα, οι Ρωμαίοι διέδωσαν το σινάπι στη Γαλατία.

Οι Γάλλοι καλόγεροι πήραν τη γνώση που είχαν οι Ρωμαίοι για τη μουστάρδα και ξεκίνησαν τη δική τους παραγωγή. Έτσι, η μουστάρδα διαδόθηκε σταδιακά σε όλη την Ευρώπη, εξελίχθηκε ως προς τα συστατικά της και έγινε σήμερα ένα από τα πιο αγαπητά και δημοφιλή αρτύματα.  

Στην Κίνα αναφέρεται ως θεραπευτικό φυτό από το 659 μ.Χ. Στον Μεσαίωνα το χρησιμοποιούσαν ως συντηρητικό των τροφών γιατί σταματά τη δράση των βακτηριδίων.
Οι παλιοί βοτανοθεραπευτές συνιστούσαν το σινάπι για θεραπεία αλωπεκίας, επιληψία, δαγκώματα φιδιών και εντόμων και πονόδοντους. 

Σύμφωνα με την ιστορία, στις αρχές του 14ου αιώνα, ήταν τόσο μεγάλη η λατρεία που είχε ο Πάπας Ιωάννης ΚΒ για τη μουστάρδα που έφτασε στο σημείο να δημιουργήσει για τον πολυαγαπημένο του ανιψιό, την υπηρεσία του «μεγάλου μουσταρδιέρη του πάπα».

Επειδή όμως, η μουστάρδα φαίνεται ότι αποκτούσε ολοένα και μεγαλύτερη ζήτηση, οι άνθρωποι προχώρησαν στην παρασκευή διαφόρων ειδών μουστάρδας και έτσι στα τέλη του 16ου αιώνα στην Ορλεάνη και γύρω στα 1630 στην Ντιζόν, παρασκευάστηκαν και τα πρώτα παράγωγα ξιδιού και μουστάρδας.

Προχωρώντας, τον 18ο αιώνα, κάποιος με το όνομα Νεζεόν καθιέρωσε τη συνταγή της «δυνατής» ή «λευκής» μουστάρδας, ενώ ταξιδεύοντας ακόμη πιο πίσω στον χρόνο, ακόμη και στη Βίβλο αναφέρονται οι «σπόροι σιναπιού», αφού οι Ελληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τους σπόρους της μουστάρδας, για την καρύκευση κρεάτων και ψαριών.

Στο πέρασμα των αιώνων η μουστάρδα εξελίχθηκε ανάλογα με τον τόπο παραγωγής της. Οι διάφοροι λαοί παρασκεύαζαν διάφορα είδη μουστάρδας, ανάλογα με το υγρό που χρησιμοποιούσαν όπως κρασί, νερό, ξίδι και μούστο καθώς και τα διαφορετικά μπαχαρικά. Έτσι, στη σύγχρονη εποχή, φτάσαμε να βρίσκουμε μία τεράστια ποικιλία από μουστάρδες, από άσπρες μέχρι σκούρες κίτρινες, γλυκές, πικάντικες, ξινές, αρωματισμένες με φρούτα, με καυτερές πιπεριές, με χυμό πορτοκαλιού ή λεμονιού, με κάππαρη και αντσούγιες ή ακόμη και με μπίρα, κ.ά.

Η μουστάρδα, όπως τη γνωρίζουμε με τη συνηθισμένη της μορφή, είναι μια αλοιφή που φτιάχνεται από τους τριμμένους σπόρους της μαύρης μουστάρδας και της άσπρης και λέγεται κίτρινη μουστάρδα. Η μουστάρδα αποτελεί, τη βάση αμέτρητων, κρύων και ζεστών, σαλτσών, καθώς και για την επάλειψη, πριν από το ψήσιμο του χοιρινού, του κοτόπουλου και ορισμένων ψαριών (των πιο λιπαρών). Σ’ όλες τις περιπτώσεις αποτελεί ένα εξαίσιο γαστρονομικό καρύκευμα και διατίθεται σε μεγάλη ποικιλία αρωμάτων.

Τα διάφορα είδη

Άσπρη μουστάρδα

Η άσπρη μουστάρδα χωρίζεται στην απλή και στην ώριμη. Η απλή είναι αυτή που φυτρώνει ακόμη και πάνω σε βρεγμένο μπαμπάκι και μαζί με το νεροκάρδαμο χρησιμοποιείται για σάντουιτς, ενώ από την ώριμη άσπρη παίρνουμε τους σπόρους, που χρησιμοποιούνται ολόκληροι στα τουρσί.

Μαύρη μουστάρδα

Η μαύρη είναι πιο καυτερή από την άσπρη μουστάρδα.

Καφετιά ή ινδική μουστάρδα

Είναι ο ολόκληρος σπόρος μουστάρδας που χρησιμοποιείται στις συνταγές για κάρυ και είναι λιγότερο έντονη από τη μαύρη.

οφέλη της μουστάρδας:

Συμβάλλει στον έλεγχο των συμπτωμάτων του άσθματος

Οι σπόροι της μουστάρδας είναι πλούσιοι σε σελήνιο και μαγνήσιο, τα οποία έχουν δυνατές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Οι άνθρωποι που καταναλώνουν τακτικά μουστάρδα, έχουν λιγότερες εξάρσεις άσθματος, λιγότερα κρυολογήματα και μειωμένη αναπνευστική συμφόρηση στο στήθος.

Μπορεί να σας βοηθήσει να χάσετε βάρος

Οι σπόροι της μουστάρδας είναι γεμάτοι με βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως νιασίνη, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη κ.α. Οι συγκεκριμένες ουσίες συμβάλλουν στην αύξηση του μεταβολισμού και αυτό οδηγεί σε απώλεια βάρους.

Μπορεί να επιβραδύνει τη γήρανση

Η μουστάρδα περιέχει καροτένιο, ζεαξανθίνη και λουτεΐνη (φλαβονοειδή και καροτενοειδή αντιοξειδωτικά), καθώς και βιταμίνες Α, C και Κ. Όλα αυτά τα συστατικά μαζί δημιουργούν μια “βόμβα” αντιοξειδωτικών που επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης.

Σας προστατεύει από τον καρκίνο του γαστρεντερικού

Τα φυτοθρεπτικά συστατικά στους σπόρους της μουστάρδας βοηθούν στην πρόληψη και την καθυστέρηση των συμπτωμάτων του καρκίνου του γαστρεντερικού σωλήνα. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι σπόροι μουστάρδας έχουν την ιδιότητα να περιορίζουν την ανάπτυξη των ήδη υπαρχόντων καρκινικών κυττάρων και να αποτρέπουν το σχηματισμό νέων.

Ανακουφίζει από ρευματικούς, αρθριτικούς και μυικούς πόνους

Το σελήνιο και το μαγνήσιο προσδίδουν στη μουστάρδα αντιφλεγμονώδεις και θερμαντικές ιδιότητες. Όταν εφαρμόζεται στο σώμα, η πάστα μουστάρδας θερμαίνει την περιοχή και βοηθά να χαλαρώσει τους μυς, οδηγώντας σε ανακούφιση από τον πόνο.

Μειώνει τη χοληστερόλη

Η μουστάρδα περιέχει νιασίνη, η οποία βοηθάει τον οργανισμό να διατηρήσει χαμηλά τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα και προστατεύει τις αρτηρίες από την αθηροσκλήρωση (τη συσσώρευση πλάκας). Βοηθά επίσης στη ρύθμιση της ροής του αίματος και προστατεύει τον οργανισμό από την υπέρταση.

Κλείνοντας το άρθρο σας έχουμε μια μικρή συμβουλή…

Στην περίπτωση που η μουστάρδα σας τελειώνει, μην πετάξετε τη συσκευασία, αφού προσθέτοντας λίγο ελαιόλαδο, ξίδι, αλάτι και πιπέρι μέσα στο μπουκάλι της μουστάρδας μπορείτε να φτιάξουμε μία υπέροχη σάλτσα βινεγκρέτ.

πηγή: https://www.onmed.gr/, http://ginorto.blogspot.com/

Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ  η σελίδα μας!!