ΚΟΡΑΛΛΙ: Η κόρη της θάλασσας!!

Η θαλασσα ανέκαθεν ασκούσε μεγάλη επιρροή στον άνθρωπο. Στο πέρασμα των αιώνων ο άνθρωπος απέκτησε τις γνώσεις που χρειαζόταν για να την καταλάβει, να συνυπάρξει μαζί της, αλλά και να την εκμεταλλευτεί.

Όμως η θάλασσα συνεχίζει ακόμη και σήμερα να του κρατάει μυστικά. Είτε βρίσκεται κάπου πάνω στην απέραντη επιφάνειας της είτε κάπου μέσα στο αβυσσαλέο εσωτερικό της, αυτή θα συνεχίζει να τον φοβίζει να τον γοητεύει, να τον ηρεμεί, να τον εμπνέει.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν πίστευε ότι ορισμένα αντικείμενα και υλικά έκρυβαν μαγικές δυνάμεις και πως ορισμένοι από τους όμοιούς του μπορούσαν να τις χρησιμοποιούν.

Μέσα από το πέρασμα των αιώνων, το κοράλλι χρησιμοποιήθηκε σαν αφροδισιακό, σαν εργαλείο μαντικής και σαν φυλακτό εναντίον των κακών επιρροών.

Οι Σουμέριοι πριν από 6.000 χρόνια χρησιμοποιούσαν τα κοράλλια σαν βασιλικά κοσμήματα.

Στα παζάρια της Ασίας, πριν από 5.000 χρόνια, το χρησιμοποιούσαν σαν νόμισμα στις συναλλαγές τους.

Στη φυσική του μορφή, το βρίσκουν οι αρχαιολόγοι στις Μυκήνες, σε διακοσμητικά κεραμικά ηλικίας 4.500 ετών.

Στην Περσία πριν από 2.700 χρόνια του απέδιδαν μαγικές δυνάμεις. 

 Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τα αφιέρωναν στην Ίσιδα, και οι Ρωμαίοι στην Αφροδίτη.

Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν διάφοροι μύθοι για τα κοράλλια, καθώς ήταν από τότε αρκετά διαδεδομένα στις ελληνικές θάλασσες.

Το όνομα των κοραλλιών ήταν «γοργονίδες», γιατί σύμφωνα με τον μύθο σχηματίστηκαν από το αίμα της Μέδουσας, η οποία ήταν μία από τις τρεις γοργόνες.

Στη Γαλικία οι πολεμιστές διακοσμούσαν τα όπλα τους με κοράλλια, ενώ οι Ρωμαίοι τα κρέμαγαν στο λαιμό των παιδιών για να τα προστατέψουν από κινδύνους.

Επίσης στην Ινδία οι μάντεις θεωρούσαν το κοράλλι ισχυρό αποτρεπτικό για πολλούς κινδύνους και τα χρησιμοποιούσαν σε ιερές τελετές.

Σε πολλές περιοχές στην Ελλάδα πιστεύουν  ότι το κοράλλι προστατεύει από το κακό μάτι, αλλά και τους ναυτικούς από τη μανία της θάλασσας.  

Στη Χίο κρεμούσαν στην κούνια του νεογέννητου, κλαδάκια από κοράλλι. Τέλος να αναφέρουμε ότι σε πολλούς αναγεννησιακούς πίνακες, απεικονίζεται το θείο βρέφος, με ένα κλαδάκι κοράλλι, κρεμασμένο στο λαιμό.

Η λέξη κοράλλι πιθανότατα έχει Ελληνική ετυμολογία :κόρη- αλός, δηλαδή, κόρη της θάλασσας.  

Τι είναι τα κοράλλια

Τα κοράλλια είναι από τους πιο σημαντικούς πολύτιμους λίθους που προέρχονται από τη θάλασσα και όχι από το υπέδαφος.

Πρόκειται για θαλάσσιους οργανισμούς που εκκρίνουν ανθρακικό ασβέστιο, σχηματίζοντας έτσι έναν σκληρό σκελετό, που μοιάζει με κλαδί δέντρου.

Ουσιαστικά για να καταλάβουμε είναι ο σκελετός πολλών μικρών θαλάσσιων ζώων, που ζούσαν μαζί, έχοντας σχηματίσει αποικία.

Τα ζώα αυτά είναι  πολύποδες της κλάσης των ανθόζωων, μεγέθους λίγων χιλιοστών το καθένα,  που ζουν το ένα δίπλα στο άλλο σχηματίζοντας τεράστιες αποικίες.

Κάθε πολύποδας που γεννιέται κολλάει το σκελετό του  στην αποικία και την επεκτείνει.

Οι αποικίες αυτές κατά τη διάρκεια των αιώνων φτάνουν σε μήκος χιλιομέτρων σχηματίζοντας τους κοραλλιογενείς υφάλους που λέγονται και ατόλες.

Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι αποτελούνται   από ανθρακικό ασβέστιο,  CaCO3,  το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος ο σκελετός του καθενός μικροσκοπικού  πολύποδα.

Στις αποικίες των κοραλλιών, μαζί με τους πολύποδες συμβιώνουν και κάποιες μονοκύτταρες άλγες που λέγονται ζωοξανθέλλες.

Αυτές οι άλγες φωτοσυνθέτουν, και  προμηθεύουν τροφή στους πολύποδες, αλλά συγχρόνως εκκρίνουν χρωστικές, που χρωματίζουν τις αποικίες, δηλαδή τα κοράλλια. 

Τα χρώματα των κοραλλιών είναι ροζ-κόκκινα, μπεζ, άσπρα.

Σημαντικά κοιτάσματα κοραλλιών, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην κοσμηματοποιία, υπάρχουν σήμερα στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Μεσόγειο, στη Μαλαισία, στη Ταϊβάν, τη Χαβάη, την Ιαπωνία .

Διαχρονικά η Μεσόγειος και ειδικότερα η Ιταλία είχαν τον μεγαλύτερο όγκο παραγωγής και επεξεργασίας κοραλλιών, με την ιταλική πόλη Torre del Greco, που είναι γνωστή ως η «Πόλη του Κοραλλιού», να κατέχει τα πρωτεία από τον 14ο αιώνα.

Στην Ελλάδα υπάρχουν αποικίες του κόκκινου κοραλλιού στην Αστυπάλαια, τη Χαλκιδική, την Κάλυμνο και σε άλλες περιοχές, αλλά πλέον ανήκει στα προστατευόμενα είδη και δεν επιτρέπεται η συλλογή του.

Αν και το πιο γνωστό και δημοφιλές στην κοσμηματοποιία είναι το κόκκινο κοράλλι, υπάρχουν και λευκά, μπεζ, μπλε, ροζ (γνωστό και ως angel skin) ακόμη και μαύρα κοράλλια.

Τα κοράλλια συλλέγονται προσεκτικά με το χέρι από το βυθό της θάλασσας (συνήθως σε βάθος 3-30 μέτρα), καθαρίζονται

και επειδή η απόχρωση τους είναι ματ, γυαλίζονται πριν πάρουν τη μορφή στην οποία τα συναντάμε στα κοσμήματα.

Το κοράλλι είναι μαλακό σαν υλικό και είναι ένας από τους αγαπημένους πολύτιμους λίθους του καλοκαιριού που ντύνει εντυπωσιακά περιδέραια, κολιέ, δαχτυλίδια αλλά και σκουλαρίκια.

Το ζωηρό και φωτεινό χρώμα του κόκκινου κοραλλιού ταιριάζει με όλους του χρωματικούς τόνους του δέρματος και αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο, όταν συνδυάζεται με έντονα χρώματα, όπως χακί, καφέ, μαύρο και άσπρο Μουσείο Κοραλλιού

Στη Νάπολι της Ιταλίας, κοντά στο επίκεντρο της παραγωγής και επεξεργασίας κοραλλιών στη χώρα, έχει δημιουργηθεί το Μουσείο Κοραλλιού.

Πρόκειται για ένα μικρό, ιδιωτικό μουσείο, το οποίο δημιούργησε ο οίκος κοσμημάτων Ascione όπου έχουν συγκεντρωθεί πολλά κοσμήματα και σκαλιστά διακοσμητικά κατασκευασμένα, κυρίως από κοράλλι.

πηγή: http://aquariumlife.gr

Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ  η σελίδα μας!!