και γυρίζει τη θάλασσα και τη στεριά, για να κάμει καλά και να βοηθήσει εκείνους που τον επικαλούνται.
Όταν η πανούκλα «χτύπησε» την Κέρκυρα, το 1825 και ’16, φάνηκε μια φορά στον αέρα ένας καλογεράκος με τη σκούφια του να κυνηγά ένα θηρίο και να το χτυπά μ’ ένα μεγάλο σταυρό.
Ο καλογεράκος ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας και το θηρίο η πανούκλα.
Αν και οι μαθητές του Αποστόλου Παύλου δίδαξαν το χριστιανισμό στο νησί ήδη από τον 1ο αιων., οι απομονωμένοι κάτοικοι, κύρια στην ύπαιθρο, προσηλυτίστηκαν μόλις τέσσερις με πέντε αιώνες αργότερα.
Οι δύσκολες συνθήκες ζωής τους, δεν άφησαν πολλά περιθώρια αφομοίωσης του χριστιανισμού.
Στις δυσκολίες της ζωής τους ένοιωθαν μόνοι κι αβοήθητοι. Όταν έμαθαν για τα θαύματα του Άγιου στο νησί, κατέβαιναν στην πόλη για προσκύνημα και για τάματα.
Μόνο μια δύναμη στεκόταν πάνω απ΄ όλους. Μια δύναμη που έκφραζε τις υποταγμένες τους δυνάμεις.
Μια δύναμη, που τους ήξερε και τους ένοιωθε και κατά συνέπεια, μπορούσε και να τους προστατεύει. Ο Άγιος τους.
Ο Άγιος Σπυρίδωνας ήταν Κύπριος, από φτωχική οικογένεια, που χειροτονήθηκε Επίσκοπος Τριμυθούντας, έζησε όλη τη ζωή του στην Κύπρο, όπου και θαυματουργούσε.
Δε σταμάτησε όμως μέσα στην «εν Χριστώ» απλότητα του να είναι και ποιμένας προβάτων, όταν ακόμα μετά το θάνατο της πρεσβυτέρας του αναδείχτηκε Επίσκοπος Τριμυθούντος.
Μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό όπου παρέμεινε εκεί μέχρι την πτώση της Βασιλεύουσας,
όπου ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος πήρε το τίμιο σκήνωμα του Αγίου, προκειμένου να μην βεβηλωθεί από τους Τούρκους,
πηγή πληροφοριών: https://www.vimaorthodoxias.gr/, http://www.romiosini.org.gr/
Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook