Τρίτη ηλικία : Το φωτεινό μας μονοπάτι…

Η «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου.

Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν.

Όπως αναφέρουν ΟΗΕ και ΠΟΥ, η Παγκόσμια Μέρα Ηλικιωμένων έχει στόχο να αναγνωρισθεί η συμβολή των ηλικιωμένων στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, και τούτο διότι στη σύγχρονη εποχή οι ηλικιωμένοι παίζουν έναν ολοένα σημαντικότερο ρόλο, μέσω του εθελοντικού έργου τους, της μετάδοσης των εμπειριών και των γνώσεών τους, της βοήθειας που δίνουν στα παιδιά τους, αναλαμβάνοντας να φροντίζουν τα εγγόνια τους, αλλά και της αυξανόμενης συμμετοχής τους στην αγορά εργασίας.

Η τρίτη ηλικία είναι μια πολύ ευαίσθητη περίοδο και σταθμός στη ζωή κάθε ανθρώπου είναι το επιστέγασμα της δράσης και της παρουσίας μας στη κοινωνία αφήνοντας, ο κάθε άνθρωπος στο πέρασμα του, τον απόηχο και την σκιά του .

 Η συνταξιοδότηση, η αποχώρηση από την επαγγελματική και κοινωνική δραστηριότητα πολλές φορές δημιουργεί προβλήματα γήρανσης,

όταν συνοδεύεται με έκπτωση των σωματικών και ψυχικών ικανοτήτων δημιουργώντας απογοήτευση με προβλήματα ψυχικής υγείας και κυρίως γεροντική κατάθλιψη πιστεύοντας ότι το τέλος της ζωής πλησιάζει ,σχεδόν με προγραμματισμό

Κι όμως…

Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας άνδρες και γυναίκες είναι σοφότεροι από τη βιολογική και κοινωνική διαδρομή τους μέσα στο κοινωνικό σύνολο ενώ ο προορισμός του ανθρώπου είναι η δημιουργία μιας οικογένειας

Έτσι βλέπουν και παρακολουθούν τα κοινωνικά και τα οικογενειακά δρώμενα μέσα από το οπτικό πρίσμα της

κοινωνικής παιδείας ,

της εμπειρίας ,

της εκπαίδευσης της μόρφωσης και της σοφίας

είτε ως οικογενειάρχες είτε ως αγρότες , είτε ως εργάτες είτε ως επιστήμονες .

Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που κάποτε μόχθησαν και δούλεψαν ώρες ατελείωτες (όπως δουλεύουμε εμείς τώρα )για να προσφέρουν στα παιδιά τους το μέγιστο…

Άνδρες και γυναίκες , ως σύζυγοι , ως μητέρες ,ως πατέρες σε αυτή τη τρίτη ηλικία βιώνουν την ώριμη και γόνιμη περίοδο της κοινωνικής και οικογενειακής τους καταξίωσης,

ώστε να μπορούν να ακούσουν και να γευτούν τη χαρά και την ευτυχία του πολυσήμαντου τίτλου του παππού και της γιαγιάς που τους αποδίδονται μέσα από την οικογενειακή τους σχέση και διαδρομή

Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας αποκτούν ένα ευαίσθητο ψυχισμό που τους γεμίζει συναίσθημα αγάπης υπερηφάνειας , ενδιαφέρον για τα εγγονάκια τους

Οι παραλείψεις , οι απουσίες λόγω του άγχους και του φόρτου εργασίας της καθημερινότητας προς τα παιδιά τους σήμερα μετατρέπονται σε αγάπη και ενθουσιασμό για τα εγγόνια τους

Πρέπει να νοιώθουν θαλπωρή πρέπει να νοιώθουν ότι μπορούν να προσφέρουν και ότι ανήκουν σε μια ισχυρή τρίτη ηλικία

Οι άνθρωποι αυτοί θέλουν οικογενειακή θαλπωρή και στους οίκους ευγηρίας όποια περιποίηση και εάν έχουν η απομόνωση από την οικογένεια με τίποτα δεν αντικαθίσταται …

Πρέπει οι άνθρωποι αυτοί να ζήσουν με φροντίδα και συντροφικότητα για να μη νοιώσουν μοναξιά και κοινωνικό ρατσισμό , μέσα στον αδιάφορο Ευρωπαϊκό κόσμο και την σημερινή σκληρή Ελληνική πραγματικότητα .

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά στον παππού και τη γιαγιά για όλα αυτά που μας προσφέρουν

και να τους δώσουμε το μήνυμα ότι δεν περισσεύουν στη ζωή μας αλλά μας είναι απαραίτητη η παρουσία τους …

Και ποτέ μα ποτέ να μην ξεχνάμε την σοφή λαϊκή ρήση

”Εκεί που ήσουν ήμουνα και εδώ που είμαι θα’ ρθεις”

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook