ΗΡΑ ΒΛΑΧΟΥ- ”GEMINI” κοντά μας σε λίγες ημέρες!!

Καλώς ήρθατε στην παρέα μας και σας ευχαριστούμε που φέρατε μαζί σας το νέο σας βιβλίο ”Gemini” που θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Καλοτάξιδο να ευχηθούμε!!

Καλώς σας βρήκα κι ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!

Νέο βιβλίο, νέο ταξίδι. ‘Gemini’ , δυο αδέλφια δίδυμα. Δώσε μας λίγο άρωμα από το βιβλίο.

Δύο δίδυμα αδέλφια λοιπόν, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, ενώ έχουν ψυχρανθεί, συναντιούνται μετά από είκοσι χρόνια και προσπαθούν να κρύψουν τα μυστικά που έχουν δημιουργήσει όλον αυτό τον καιρό που ήταν χώρια. Τίποτα όμως δεν μένει κρυφό για πάντα…

Θα ήθελα επίσης να σημειώσω ότι η ιστορία εκτυλίσσεται στην Κτιμένη, ένα χωριό στην Καρδίτσα στο οποίο έτυχε να βρεθώ λίγα χρόνια πριν, και με μάγεψε τόσο η ομορφιά του που ήθελα – όσο δύσκολο κι αν είναι – να την αποτυπώσω στο συγκεκριμένο βιβλίο.

Είναι δίδυμα αδέρφια, όλα αυτά τα χρόνια που έχουν παράλληλες ζωές, θα δούμε μέσα στο βιβλίο κάποιο συναισθηματικό κενό του ενός από την απουσία του άλλου;

Κανένας από τους δύο δεν νιώθει να του λείπει ο άλλος, στην ουσία είναι η βιοποριστική ανάγκη της αδελφής που την αναγκάζει να ψάξει να βρει τον αδερφό της. Κάτι που φυσικά αποδεικνύεται ψέμα, δικαιολογία στον εγωισμό των δύο αδελφών, αφού είναι απόλυτη ανάγκη του κάθε ανθρώπου να έχει δίπλα του την οικογένειά του.

Ποιο το μήνυμα που θέλει η Ήρα να μας περάσει εμάς τους αναγνώστες μέσα από το Gemini;

Να αγαπάμε την τους δικούς μας ανθρώπους! Να αγαπάμε την οικογένεια, αλλά και τους φίλους που έχουμε επιλέξει να είναι σαν οικογένεια. Γιατί κάποια στιγμή όλα τελειώνουν, και μόνο αυτοί μάς μένουν, να μας ενθαρρύνουν υπενθυμίζοντάς μας ότι κύκλος είναι η ζωή και σύντομα όλα θα αρχίσουν πάλι!

Μας έχετε φέρει και τον ‘’Το γιατρό του γέλιου’’ από τις εκδόσεις 24 γράμματα το 2020. Νομίζω τον έχουμε ανάγκη.Θα μας πείτε λίγο γι’αυτόν τον γιατρο, μια μικρή περίληψη;

Ο κύριος Γελάκος που δε γελάει ποτέ, είναι ο γιατρός της Γελαστούπολης. Ειδικεύεται στις περιπτώσεις παιδιών που χάνουν το γέλιο τους, δηλαδή τα βοηθάει να ξαναγελάσουν. Κανείς δεν ξέρει τι φάρμακο χρησιμοποιεί για να το πετύχει αυτό, ακόμα και οι μικροί ασθενείς του, μόλις ξεκαρδίζονται στα γέλια, παύουν να θυμούνται τη διαδικασία της θεραπείας τους. Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν η κακιά μάγισσα της πόλης κλέβει τα γέλια των παιδιών.

Ξεχάσαμε οι άνθρωποι να γελάμε;

Δυστυχώς οι άνθρωποι από καταβολής κόσμου ξεχνούν να γελάσουν. Εστιάζουμε μόνο στα προβλήματα και δεν δίνουμε σημασία στα απλά πράγματα, εκεί ακριβώς που βρίσκεται η ευτυχία: Στην ανατολή κάθε καινούργιας μέρας, σ’ έναν περίπατο στη λιακάδα, στο γέλιο ενός παιδιού!

Πρέπει λοιπόν να εξωτερικεύουμε ότι μας στεναχωρεί , ότι μας φοβίζει;

Οπωσδήποτε! Να μιλάμε, να αδειάζουμε, να μην κρατάμε τίποτα μέσα μας. Όλοι έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας αγαπούν, νοιάζονται για εμάς (άλλος ένας λόγος για να γελάμε) και είναι πάντα πρόθυμοι να μας ακούσουν, να μας συμβουλεύουν και να μας βοηθήσουν.

Αυτή η μάγισσα που έκλεψε το γέλιο ζει μέσα μας;

Πολλή εύστοχη παρατήρηση – ερώτηση! Ναι, ζει μέσα μας και όσο της προσφέρουμε στέγη εκείνη μεγαλώνει και μεγαλώνει μέχρι που θα κατακτήσει όλους τους ελεύθερους δρόμους της ψυχής. Τότε θα γίνει παντοδύναμη κι εμείς μικροί και δυστυχισμένοι. Βέβαια είναι αλήθεια πως δεν μπορούμε να τη διώξουμε. Η ζωή θα έχει πάντα τα καλά και τα άσχημα μαζί, αλλιώς θα ήταν βαρετή, δεν θα δοκιμαζόμασταν στα δύσκολα και συνεπώς δεν θα είχαμε εξέλιξη σαν άνθρωποι. Μπορούμε όμως να μην της δίνουμε κάθε κύτταρό μας και να την αφήνουμε ελεύθερη να αλωνίζει.

Τα παιδιά όμως γελάνε πάντα πιο εύκολα από τους μεγάλους..Μήπως και οι μεγάλοι θα πρέπει να αφήσουμε το παιδί που ζει μέσα μας λίγο πιο ελεύθερο, να μας παρασύρει;

Τα παιδιά ξέρουν να ζουν! Τα παιδιά γελούν δυνατά, κλαίνε δυνατά, διεκδικούν δυνατά! Τα παιδιά δεν σιωπούν και, αν σιωπήσουν, θα βρουν άλλον τρόπο να δείξουν τη χαρά ή τη λύπη τους. Έτσι πρέπει να ζήσει και το παιδί που όλοι έχουμε μέσα μας. Ποτέ δεν είναι αργά για να πάρει τον λόγο!

Έχετε γράψει και ένα βιβλίο για ενήλικες ‘’Η αλλαγή’’ εκδόσεις 24 γράμματα επίσης το 2020. Οι αλλαγές ευχάριστες ή όχι πάντα στην αρχη φέρνουν αναστάτωση , συμφωνείτε;

Είμαι πολλή υπερήφανη γι’ αυτό το βιβλίο γιατί μέσα από πολλές δυσκολίες, προσωπικές μου αλλά και δυσκολίες εξωτερικών παραγόντων, κατάφερε να βρει ένα φιλόξενο εκδοτικό σπίτι και, το πιο σημαντικό, αγαπήθηκε από τους αναγνώστες. “Η Αλλαγή” αναγκάστηκε να αλλάξει αρκετές φορές. Οι αλλαγές όντως φέρνουν πάντα αναστάτωση. Αυτό γίνεται για να απολαύσουμε όλα τα αγαθά – υλικά και πνευματικά – που θα μας προσφέρει στο τέλος του δύσβατου δρόμου της. Μια αλλαγή δεν είναι πάντα για καλό. Στο τέλος όμως ‘βγαίνει σε καλό’!

Μιλάτε στο βιβλίο για αλλαγή , διαφορετικότητα , εσωτερική αλλαγή και εξωτερική. Μιλάτε δηλαδή για αλλαγή που αφορά τον καθένα ατομικά;

‘Να αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω’ (Νίκος Καζαντζάκης). Η αλλαγή ξεκινάει ατομικά και, αν έχει δύναμη και συνέπεια εξαπλώνεται. Έγραψα για μια αλλαγή φύλου θέλοντας να τονίσω το γεγονός ότι, όταν μπορούν να γίνουν τέτοιες τεράστιες αλλαγές, πώς είναι δυνατόν μερικοί από εμάς να μην μπορούμε να αλλάξουμε τα πιο απλά: Να φύγουμε μακριά από τοξικούς ανθρώπους ή από περιβάλλοντα που δηλητηριάζουν το μέσα μας.

Οι αλλαγες που κάνουμε στον εαυτό μας , μας κάνουν ευτυχισμένους , γιατί λοιπόν είναι σημαντικό να θέλουμε την αποδοχή του συνόλου;

Είναι η αρχέγονη ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει κάπου. Θα πρέπει να μάθουμε να ανήκουμε εκεί που μας αγαπούν και αγαπούμε. Επίσης, αν δεν αποδεχτούμε και δεν υποστηρίξουμε πρώτοι εμείς τον εαυτό μας, τότε είναι αδύνατον να μας αποδεχτεί οποιοσδήποτε άλλος.

Υπάρχει σήμερα μια σύγχυση στην κοινωνία γενικά . Θεωρείτε οτι έχουμε κουραστεί από τις αλλαγές των τελευταίων ετων και κυρίως του τελευταίου έτους με την πανδημία και κρίνουμε πολύ πιο εύκολα καταστάσεις και πρόσωπα;

Κρίνουμε καταστάσεις ή πρόσωπα για να ξεχνάμε τα δικά μας προβλήματα. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό, τι θέλει αρκεί να μην ενοχλεί τους γύρω του. Προσωπικά, όταν κρίνω ανθρώπους για πράξεις τους που στην ουσία δεν με αφορούν, τότε ψάχνω μέσα μου τι είναι αυτό που με έχει ενοχλήσει. Τελικά, ποτέ δεν έχει σχέση με το άτομο που έκρινα.

Η πανδημία όντως μας έχει κουράσει και δεν έχουμε άδικο. Έχουμε ξεχάσει πως είναι να είμαστε ελεύθεροι. Εκτιμούμε ακόμα και τη βαθιά αναπνοή που παίρνουμε όταν βγάζουμε τη μάσκα. Δε θέλω να μιλήσω για τα μαθήματα ζωής που πήραμε, θέλω να μας πω πως, όταν τελειώσει όλο αυτό – ελπίζω σύντομα – δε νομίζω να έχουμε όρεξη να σπαταλήσουμε την βαθιά ανάσα ελευθερίας που τόσο μας έλειψε για να κρίνουμε τους άλλους!

Αν σας έδειχναν ένα πίνακα με έναν κύκλο μόνο μέσα, τι θα συμβόλιζε για την Ήρα ο κύκλος;

Την ζωή. Η ζωή κάνει κύκλους. Ξεκινάμε πιστοί στην στρογγυλή τροχιά του και καταλήγουμε εκεί που ξεκινήσαμε. Κι όταν λέμε “Τέλος. Καιρός να προχωρήσω μπροστά”, στην ουσία έναν καινούργιο κύκλο ανοίγουμε. Αυτή είναι η ελευθερία που έχει παραχωρηθεί σε εμάς τους θνητούς! Αιώνες τώρα οι άνθρωποι φτιάχνουν τη ζωή τους σε σχήμα κύκλου.

Τι ενοχλεί την Ήρα στους ανθρώπους και τι μπορεί να κάνει να θαυμάσει έναν άνθρωπο;

Με ενοχλούν οι άνθρωποι που, ενώ έχουν μπροστά στα μάτια τους το ουράνιο τόξο, εκείνοι εστιάζουν σε ένα μικρό γκρίζο συννεφάκι και θαυμάζω τους ανθρώπους που, ενώ έχουν πάνω από το κεφάλι τους έναν γκρίζο από τα σύννεφα ουρανό, εκείνοι περιμένουν να βγει το ουράνιο τόξο.

Σας ευχαριστούμε που ήρθατε παρέα μας και ευχόμαστε καλοτάξιδα τα βιβλία σας και καλές συγγραφικές διαδρομές !!

Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη κουβέντα!

Ακολουθήστε τη ”Γωνιά Χαλάρωσης ” στο Facebook