Φτωχοκομπολογάκι μου- από απλά καθημερινά μπορεί να βγεί μια τεράστια επιτυχία

Πληροφορίες : Ιωάννα Μηλώση

Ο Γιώργος Μητσάκης, νεαρός ακόμα συναντά τον Απόστολο Χατζηχρήστο. Εκείνος θα του διδάξει τα μυστικά του μπουζουκιού, θα τον προσκαλέσει στην Αθήνα και θα τον φιλοξενήσει στο σπίτι του στη Δραπετσώνα. Μαζί με τον Ηλία Ποτοσίδη θα δουλέψουν σαν τρίο παίζοντας σε ταβέρνες και καφενεία, βγάζοντας «πιατάκι». Κατά την περίοδο της κατοχής εμφανίζεται στα μουσικά στέκια γύρω από την Ομόνοια . Γράφει τα πρώτα του τραγούδια που αμέσως ξεχωρίζουν για την στιχουργική τους φρεσκάδα και για την φροντισμένη και ταιριαστή μουσική τους. Σύμφωνα με τον Μητσάκη, το περίφημο Κομπολογάκι και το Όταν καπνίζει ο λουλάς – που ηχογραφήθηκαν μετά την απελευθέρωση και την επαναλειτουργία των studio στη Ριζούπολη και μάλιστα το καθένα σε τρεις παράλληλες εκτελέσεις – είναι βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα και αφορμές. Δηλαδή το κομπολογάκι, που αγόρασε το χειμώνα του ’41 από ένα μαγαζάκι (Το Μινιόν) της Πατησίων στην Αθήνα, με ότι του είχε απομείνει από την αγορά ενός παλτού από τα παλιατζίδικα στο Μοναστηράκι, χάθηκε στην διαδρομή προς την πλατεία Μεταξουργείου, αφού το παλτό είχε τρύπιες τσέπες.

Ο Μητσάκης στεναχωρημένος, έψαξε τριγύρω να το βρει αλλά μάταια. Εκείνη την ώρα του ήρθε έμπνευση. ‘Έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα και έγραψε «φτωχό κομπολογάκι μου εσύ ήσουν το μεράκι μου, τι θα γίνω τώρα». Στη συνέχεια τράβηξε κατά το ταβερνάκι του Καρλή για φαγητό. Στο μαγαζί του Καρλή, επειδή γειτόνευε με αρκετά θέατρα, σύχναζαν πολλοί ηθοποιοί και γενικότερα άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου. Ο Καρλής, για να τους προσελκύει, είχε βάλει ορχήστρα και μάλιστα τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Λαβίδα στο λαούτο και τον Καρίπη στην κιθάρα. Σε κάποια τραπέζια κάθονταν παρέες ηθοποιών και έτρωγαν. Ο Μητσάκης μπήκε μέσα και έκατσε. Δίπλα στον τοίχο ήταν κρεμασμένο ένα μπουζούκι. Το ξεκρέμασε, έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα που είχε σημειωμένους τους στίχους και άρχισε να σιγοπαίζει και να σιγοψιθυρίζει το «Φτωχό κομπολογάκι μου». Διόρθωσε και συμπλήρωσε τους στίχους, ενώ παράλληλα έψαχνε με το μπουζούκι τη μελωδική γραμμή. Βλέποντας τον Καρλή, ο οποίος ήταν μαγαζάτορας, μάγειρας και σερβιτόρος, του έκανε νόημα και του είπε να παίξει κάτι για τον κόσμο, ενώ του υποσχέθηκε ένα πιάτο φασολάδα. Ο Μητσάκης έπαιξε μερικά τραγούδια και οι θαμώνες ενθουσιάστηκαν με το όμορφο παίξιμο του. Ύστερα από λίγο ο Καρλής, που αντιλήφθηκε ότι ο μικρός «τραβάει», του έφερε ζεστή φασολάδα, ενώ συγχρόνως του πρότεινε επειδή ο Βαμβακάρης ήταν άρρωστος, να πάει αυτός στη θέση του. Η αμοιβή του ήταν ένα πιάτο φασολάδα, μεσημέρι-βράδυ και ένας στουκάς, ένα μικρό ψωμάκι. Ο Μητσάκης δέχτηκε και από την επόμενη ξεκίνησε, ενώ είχε ολοκληρώσει στο μεταξύ στην κάμαρά του και το τραγούδι «Φτωχό κομπολογάκι μου». …

Στο μικρό πάλκο του μαγαζιού ανέβηκε με τους Λαβίδα και Καρίπη, οι οποίοι τον ρώτησαν τι ξέρει να παίζει. Τότε ο Μητσάκης, μεταξύ άλλων, τους είπε και για το «Κομπολογάκι». Εκείνη τη στιγμή τους είπε τις νότες και βέβαια, έμπειροι μουσικοί, ο Λαβίδας κι ο Καριπής, το έπαιξαν αμέσως. Τότε έγινε χαλασμός στο μαγαζί. Όλοι το ζητούσαν ξανά και ξανά. Το είπαν και έξι φορές εκείνο το βράδυ. Από το τότε το τραγούδι αγαπήθηκε και διαδόθηκε από στόμα σε στόμα σε ολόκληρη την Αθήνα. Το «Φτωχό κομπολογάκι» τελικά φωνογραφήθηκε στις 12 Ιουνίου το 1946, αφού άνοιξαν και πάλι τα εργοστάσια δίσκων που παρέμειναν κλειστά στα χρόνια της Κατοχής….

Φτωχό κομπολογάκι μου/ σε είχα το μεράκι μου τραγουδούν λοιπόν ο γνωστός συνθέτης και βιολιστής Γιώργος Μανησαλής, σε μια από τις ελάχιστες παρουσίες του ως τραγουδιστής, μαζί με τον Γιώργο Μητσάκη. 

Πηγή : Kithara