Η ιστορία του ρολογιού

Ο φιλόσοφος Ηράκλειτος είχε πει κάποτε «Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει πεσσούς. Το βασίλειο ανήκει σ΄ αυτό το παιδί» 

 Από τα αρχαία χρόνια ο άνθρωπος επιχείρησε να μάθει περισσότερα για το «βασίλειο» του χρόνου. Ήθελε να προσαρμόσει την ζωή του και τις δραστηριότητές του σύμφωνα με το ρυθμό που είχε η φύση.

Σήμερα θα δούμε την εξέλιξη των ρολογιών μέσα στους αιώνες

Ηλιακά ρολόγια

Οι ιστορικοί πιθανολογούν ότι πριν από χιλιάδες χρόνια κάποιος παρατήρησε πως όταν τοποθέτησε κατακόρυφα στο έδαφος

μία ράβδο, η σκιά της κινούνταν στο έδαφος ακολουθώντας την κίνηση του ήλιου.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η αρχή του ρολογιού, συνέβη το 2679 π.Χ. στην Κίνα.

Αυτά μπορούσαν να κατασκευαστούν εύκολα. Το μόνο που χρειαζόταν για την κατασκευή τους ήταν μία επιφάνεια χωρισμένη

σε ίσα τμήματα και μία κάθετη ράβδος που έριχνε την σκιά της σε κάποιο από αυτά τα τμήματα.

Όμως, τα συγκεκριμένα ρολόγια λειτουργούσαν μόνο όταν υπήρχε ηλιοφάνεια.

Στην Αρχαία Ελλάδα, ο πρώτος άνθρωπος που επιχείρησε να κατασκευάσει ηλιακά ρολόγια το 550 π.Χ. ήταν ο Αναξίμανδρος, μαθητής του Θαλή, σύμφωνα με τον Διογένη τον Λαέρτιο.

Μετά από αυτόν, ο Αναξιμένης τελειοποίησε το ηλιακό ρολόι. Ο Αναξαγόρας δημιούργησε ένα ηλιακό ρολόι που είχε το σχήμα σκάφης.

Το ηλιακό ρολόι, το ονομάζουμε και «σκιαθηρικό» καθώς για την μέτρηση του χρόνου, «κυνηγάμε» τη σκιά του ήλιου.

Οι κλεψύδρες

Οι πρώτες κλεψύδρες με νερό ή με άμμο για την μέτρηση του χρόνου, εμφανίστηκαν στην Αίγυπτο το 1.530 π.Χ.

Οι Αιγύπτιοι θεωρούσαν πως η κλεψύδρα εφευρέθηκε από τον θεό Θωθ. Από τα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα, οι κλεψύδρες χρησιμοποιούνταν στην Αρχαία Ελλάδα.

Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως πατέρας της κλεψύδρας ήταν ο Ερμής καθώς ήταν πατέρας της Αστρονομίας και διαιρέτης του χρόνου.

Για την κλεψύδρα, δημιουργούσαν μία κάθετη κατασκευή που είχε δύο συγκοινωνούντες χώρους.

Σε έναν από αυτούς, οι άνθρωποι τοποθετούσαν νερό ή άμμο και έπεφτε στο άλλο χώρο που συγκοινωνούσε σε ένα σταθερό χρονικό διάστημα.

Το πλεονέκτημα της κλεψύδρας ήταν πως δεν χρειαζόταν τον ήλιο για να λειτουργήσει.

Οι υδραυλίδες

Η υδραυλίδα ήταν η εξέλιξη της κλεψύδρας. Επρόκειτο για ένα ρολόι που είχε μία δεξαμενή με χωρητικότητα 1.000 λίτρων νερού.

Οι αρχαίοι Έλληνες γέμιζαν αυτή την δεξαμενή πιθανότατα στην ανατολή του ηλίου, τοποθετούσαν ένα κομμάτι φελλού ως πλωτήρα και ξεκινούσαν το ρολόι.

Το νερό έτρεχε από μία σχισμή στο πάτο της δεξαμενής. Σταδιακά άδειαζε η δεξαμενή, ο πλωτήρας που επέπλεε στην επιφάνεια του νερού κατέβαινε και άλλαζε την ένδειξη της ώρας στην υδραυλίδα.

Η πιο γνωστή υδραυλίδα της αρχαιότητας ήταν ο «Πύργος των Ανέμων» (ή «Μνημείο του Ανδρόνικου του Κυρρήστου») που βρίσκεται στην Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά της Αθήνας

Το υδραυλικό ρολόι του Κτησίβιου

Το 150 π.Χ. ο μηχανικός από την Αλεξάνδρεια Κτησίβιος κατασκεύασε ένα αυτόματο υδραυλικό ρολόι που είχε την δυνατότητα

να λειτουργεί χωρίς διακοπή και χωρίς να παρεμβαίνει κάποιος άνθρωπος.

Χρησιμοποιούνταν ένας οδοντωτός τροχός στον οποίο συνδέονταν κάποια τύμπανα και μηχανισμούς. Αυτά προκαλούσαν πολύπλοκες κινήσεις και έδιναν ενδείξεις για την ώρα.

Το ρολόι του Αρχιμήδη και το ξυπνητήρι του Πλάτωνα

Ιδιαίτερα γνωστό είναι και το ρολόι που δημιούργησε ο Αρχιμήδης. Το συγκεκριμένο ρολόι δεν ήταν ένα είδος κλεψύδρας αλλά

στην ουσία ήταν ένας μηχανισμός ρολογιού που χρησιμοποιούσε την ροή του νερού, σε αντίθεση με το σημερινό ελατήριο.

Ακόμη, το 380 π.Χ. ο Πλάτων δημιούργησε το πρώτο ξυπνητήρι. Δηλαδή κατασκεύασε μία κλεψύδρα νερού όπου σε μία καθορισμένη ώρα, μέσω της πίεσης του αέρα, προκαλούσε συριγμό.

Η αγάπη των Ρωμαίων για τα ηλιακά ρολόγια

Επίσης, οι γνώσεις των ηλιακών ρολογιών από τους αρχαίους Έλληνες μεταφέρθηκαν στους Ρωμαίους και εκείνοι αγάπησαν αυτή την εφεύρεση.

Διακοσμούσαν τα σπίτια τους με ηλιακά ρολόγια και πάνω σε αυτά χάραζαν τρία κεφαλαία S,

τα αρχικά γράμματα των λέξεων «Sine», «Sole» και «Sileo» που σήμαιναν «Χωρίς Ήλιο Σιωπώ».

Στη Ρώμη, τοποθετήθηκε το πρώτο δημόσιο ηλιακό ρολόι από τον Papirius Cursor το 263 π.Χ.

Τα φορητά ηλιακά ρολόγια και πόσα διασώθηκαν

Οι εφευρέτες συνειδητοποιώντας πόσο χρήσιμη ήταν η μέτρηση του χρόνου κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού, προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα φορητό ηλιακό ρολόι.

Τα φορητά ηλιακά ρολόγια, δεν χρησιμοποιούνταν μόνο για την καταγραφή της κίνησης του ηλίου, αλλά λειτουργούσαν

και ως όργανα αστρονομίας ώστε ο ιδιοκτήτης τους να γνωρίζει σε ποια θέση βρισκόταν.

Έχουν διασωθεί δύο φορητά ρολόγια.

Το ένα διασώθηκε στους Φιλίππους της Μακεδονίας, έχει χρονολογηθεί περίπου στο 250-350 μ.Χ. και είναι ένα κυκλικό αντικείμενο από χαλκό με τρεις δακτυλίους τον έναν μέσα στον άλλον.

Πάνω σε αυτούς είχαν σημειωθεί οι μήνες και οι τέσσερις πόλεις στις οποίες ίσχυε η μέτρηση του χρόνου.

Το δεύτερο ρολόι διασώθηκε στη Σάμο και είχε φτιαχτεί από ορείχαλκο.

Το 725 το πρώτο μηχανικό ρολόι

Μετά από χρόνια, δημιουργήθηκε ο «μηχανισμός διαφυγής» (γνωστός και ως «escapement»).

Το πρώτο μηχανικό ρολόι κατασκευάστηκε στην Κίνα το 725 μ.Χ. από τους Hsing και Lian Lingh Tsan εξαιτίας του «escapement».

Πρόκειται για μία διάταξη με έναν οδοντωτό τροχό που επιτρέπεται να κινείται μόνο προς μία κατεύθυνση με συγκεκριμένα βήματα και όχι συνεχιζόμενα.

Δυστυχώς κανένας δεν γνωρίζει την προέλευση του μηχανικού ρολογιού. Ίσως τα πρώτα άτομα που χρησιμοποίησαν μηχανικό ρολόι ήταν κάποιοι μοναχοί που βρίσκονταν στα μοναστήρια.

Το 1284 το μηχανικό ρολόι στον καθεδρικό ναό της Αγγλίας

Αυτές οι πρώιμες συσκευές ήταν πολύ βαριές, είχαν μηχανισμό αντιβάρων, μα δεν είχαν δείκτες.

Το πρώτο μεγάλο μηχανικό ρολόι άρχισε την λειτουργία του το 1284 στον καθεδρικό ναό του Exeter στην Αγγλία.

Έπειτα, το 1300 οι τεχνίτες ξεκίνησαν να κατασκευάζουν πολλά μεγάλα μηχανικά ρολόγια με γρανάζια για να διακοσμήσουν εκκλησίες, δημαρχεία και καθεδρικούς ναούς.

Για την ένδειξη της ώρας σε αυτή την συσκευή, ακουγόταν ο ήχος ενός κουδουνιού.

Έτσι, ονομάστηκε «clocca», που σημαίνει «κουδούνι» στα λατινικά.

1335 μ.Χ.: Το πρώτο δημόσιο ρολόι με ένα δείκτη

Το 1335 μ.Χ. δημιουργήθηκε το πρώτο δημόσιο ρολόι που είχε την δυνατότητα να ειδοποιεί τους ανθρώπους κάθε μία ώρα καθώς διέθετε ένα δείκτη.

Το 1386 μ.Χ. ένα τέτοιο ρολόι τοποθετήθηκε στο καθεδρικό ναό του Σώλσμπερι.

Το ρολόι που εγκαταστάθηκε μετά από δύο χρόνια, το 1389 μ.Χ. στην Ρουέν της Γαλλίας σήμαινε κάθε τέταρτο της ώρας.

Peter Henlein ο εφευρέτης του ρολογιού

Τα πρώτα φορητά ρολόγια κατασκευάστηκαν το 1509 στην πόλη της Γερμανίας Νυρεμβέργη από τον ωρολογοποιό Peter Henlein.

Οι κάτοχοι αυτών των ρολογιών, τα στερέωναν στα ρούχα τους ή τα φορούσαν με μία αλυσίδα ως μενταγιόν στο λαιμό.

Κατασκευάζονταν από ορείχαλκο και ήταν πολύ ογκώδη κυλινδρικά κουτιά σε σχήμα τυμπάνου.

Είχαν ένα χρονόμετρο και ένα ορειχάλκινο κάλυμμα που ήταν διακοσμημένο για να το προστατεύει.

Τον 17ο αιώνα η τοποθέτηση των ρολογιών στις τσέπες των ιδιοκτητών

Τα πρώτα επιτραπέζια ρολόγια εμφανίστηκαν το 1525 και στην συνέχεια ακολούθησαν τα ρολόγια τοίχου.

Το σχήμα του φορητού ρολογιού, το 1550, πήρε μία πιο στρογγυλή μορφή και ονομάστηκε «αυγό της Νυρεμβέργης».

Από το 1610 χρησιμοποιήθηκε το γυαλί για να καλύπτει και να προστατεύει περισσότερο το ρολόι.

Επιπλέον, κατασκευάστηκαν αρκετά ρολόγια με διάφορα σχήματα, όπως ζώων, αστεριών, κ.λπ.

Τον 17ο αιώνα, οι άνδρες ξεκίνησαν να βάζουν τα ρολόγια τους στις τσέπες αντί για τον λαιμό τους.

 Εκκρεμές

Το 1582 ο Γαλλιλαίος παρατήρησε την χαρακτηριστική χρονομετρική ιδιότητα του εκκρεμούς, μετρώντας τον χρόνο που έκαναν οι πολυέλαιοι του καθεδρικού ναού της Πίζας όταν ταλαντεύονταν.

Ανακάλυψε ότι οι ταλαντώσεις τους ήταν ισόχρονες και σκέφθηκε ότι μπορούσαν να χρησιμεύσουν για την μέτρηση του χρόνου.

Την παρατήρηση αυτή αξιοποίησε ο Ολλανδός, Κρίστιαν Χόυχενς από το 1656 και μετά.

Ρολόγια με κίνηση αντίβαρων και βραχέα εκκρεμή αναρτώνταν σε τοίχους. Αργότερα εισήχθη το μακρό εκκρεμές δευτερολέπτων από τον Άγγλο,  Κλέμενζ.

Τα πρώτα φορητά ρολόγια εμφανίστηκαν λίγο μετά το 1500, όταν χρησιμοποιήθηκε το ελατήριο.

Μέχρι περίπου το 1580, οι μηχανισμοί των φορητών ρολογιών  κατασκευάζονταν πλήρως από σίδηρο αλλά αυτή την εποχή άρχισε η χρήση του ορειχάλκου.

Η χρήση πολύτιμων λίθων άρχισε το 1704 με διαμάντια και ζαφείρια. Σήμερα, χρησιμοποιούνται συνθετικοί λίθοι τα λεγόμενα «ρουμπίνια».

Για την κατασκευή του αυτοκουρδιζόμενου ρολογιού εκδόθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1780 στο Λονδίνο.

Η μέτρηση του χρόνου με μεγάλη ακρίβεια απαιτήθηκε, αρχικώς, για τον υπολογισμό του γεωγραφικού μήκους, πράγμα πολύ χρήσιμο για τους θαλασσοπόρους.

Η ακρίβεια που απαιτείτο για το σκοπό αυτό ήταν της τάξης των τριών δευτερολέπτων ημερησίως. Ο Άγγλος Τζών Χάρισον με το τέταρτο ρολόι που κατασκεύασε κατόρθωσε

να φθάσει την ακρίβεια αυτή και να κερδίσει το έπαθλο των 20.000 στερλινών που προσφέρθηκε από την Βρετανική κυβέρνηση το έτος 1740.

Ο κύριος σκοπός του ρολογιού αυτού ήταν ο υπολογισμός του γεωγραφικού μήκους.

Τα μηχανικά ρολόγια αυτού του τύπου έφθασαν να έχουν ακρίβεια 0,1 του δευτερολέπτου ημερησίως.

Το πρώτο ηλεκτρικό ρολόι μπαταρίας εφευρέθηκε το 1840. Διέθετε κινητήριο μηχανισμό ελατηρίου και χρησιμοποιούσε ηλεκτρικές παλμωθήσεις για την οδήγηση των δεικτών.

Η τελειοποίηση αυτού του ηλεκτρικού ρολογιού επιτεύχθηκε το 1905 με κατάληξη στο αυτοτελές ρολόι μπαταρίας.

Το συγχρονισμένο ηλεκτρικό ρολόι ανακαλύφθηκε το 1918 που κινείται συγχρονισμένο με την συχνότητα του ηλεκτρικού ρεύματος.

Το 1810 το πρώτο ρολόι χειρός

Οι απόψεις διίσταται για το πρώτο ρολόι χειρός παγκοσμίως.

Κάποιοι ισχυρίζονται πως δημιουργήθηκε για την βασίλισσα της Νάπολης Caroline Murat το 1810 από τον Abraham- Lois Breguet.

Αλλά η Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας παρέλαβε ένα ρολόι για τον βραχίονα από τον Ρόμπερτ Ντάντλει το 1571.

Πότε έγιναν δημοφιλή τα ρολόγια χειρός για τους άντρες

Τα ρολόγια χειρός για τους άντρες έγιναν περισσότερο δημοφιλή στα τέλη του 19ου αιώνα κατά την διάρκεια του πολέμου.

Το 1880, ο ωρολογοποιός Constant Girard κατασκεύασε 2000 ρολόγια χειρός για τους ναυτικούς αξιωματικούς.

Το 1905 ο Hans Wilsdorf μαζί με τον κουνιάδο του Alfred Davis, δημιούργησαν στο Λονδίνο μία επιχείρηση ρολογιών που αργότερα ονομάστηκε Rolex.

1923 κατασκευή αυτόματων ρολογιών και 1927 κατασκευή αδιάβροχων από την Rolex

Τα πρώτα αυτόματα ρολόγια δημιουργήθηκαν, μετά από αρκετά χρόνια, το 1923. Η εταιρεία ρολογιών Rolex το 1927 παρήγαγε αδιάβροχα ρολόγια χειρός.

Για να αποδείξει την αντοχή των ρολογιών της στο νερό, έδωσε ένα ρολόι στην κολυμβήτρια Mercedes Gleitze και μετά από δέκα ώρες μέσα στο νερό το ρολόι δεν έπαθε καμία ζημιά.

Την δεκαετία του 1930 ξεκίνησαν να παράγονται μαζικά ρολόγια χειρός. Η εταιρεία ρολογιών Omega το 1932 δημιούργησε το πρώτο καταδυτικό ρολόι χειρός παγκοσμίως.

Το 1972 εμφανίστηκε το ψηφιακό ρολόι χειρός με LED οθόνη

Το πρώτο ψηφιακό ρολόι με οθόνη LED εμφανίστηκε το 1972 και δημιουργήθηκε από την εταιρεία Hamilton Watch.

Η εταιρεία ρολογιών Swatch το 1983 εισήγαγε το πρώτο πλαστικό ρολόι παγκοσμίως και την ίδια χρονιά η Casio κυκλοφόρησε στην αγορά το G- Shock ρολόι.

Το 1990 η γερμανική εταιρεία Junghans κυκλοφόρησε το πρώτο ραδιοελεγχόμενο ρολόι χειρός.

Έπειτα από εννιά χρόνια χρησιμοποιήθηκε το τιτάνιο και ίνες άνθρακα για την κατασκευή των ρολογιών ενώ το 2000 χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα υλικά όπως το πυρίτιο για την κατασκευή της θήκης και των ιμάντων των ρολογιών.

Το 2009 κυκλοφόρησε το πρώτο αυτόνομο smartwatch που είχε την δική του SIM.

Η εταιρεία Apple κυκλοφόρησε το 2015 το πρώτο της smartwatch και την ίδια χρονιά στην Κίνα άρχισαν να παράγονται παιδικά smartwatches.

Τα παιδικά έξυπνα ρολόγια είναι κατασκευασμένα από πλαστικό, δείχνουν την ώρα και πραγματοποιούν κλήσεις σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Το 2016 η εταιρεία Razer δημιούργησε ένα ρολόι με δύο οθόνες.

Ολοκληρώνοντας, η διαδρομή του ρολογιού μέσα στο βάθος των χρόνων είναι εντυπωσιακή και πολύ ενδιαφέρουσα.

Και σιγουρά δεν σταματά εδώ αυτή η διαδρομή. Με τα υλικά που μας προσφέρει η τεχνολογία, το ρολόι θα συνεχίσει να εξελίσσεται, όπως εξελισσόμαστε και εμείς.

πηγή: https://www.the-watchmaker.store/, https://toptime.gr/

Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ  η σελίδα μας!!