Ρόδος: Μια περιήγηση στο νησί των Ιπποτών!!

Η ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Το νησί της Ρόδου, η νύμφη του θεού Ήλιου κατά την μυθολογία, βρίσκεται στο Ανατολικό Αιγαίο. Η γεωγραφική θέση της Ρόδου αποτελεί σταυροδρόμι ανάμεσα στην ανατολή και τη δύση… Την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Η ιστορία της πανάρχαια και πολύ ενδιαφέρουσα.

Σύμφωνα με την μυθολογία, η Ρόδη  η μεγαλύτερη από τις Ωκεανίδες, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος.

Αργότερα, θεωρήθηκε κόρη του Ποσειδώνα και της Άλιας, ή ακόμα του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης.

Όπως και να έχει, όμως, η Ρόδη παντρεύτηκε τον Θεό Ήλιο και έδωσε το όνομά της στο νησί της Ρόδου, το οποίο αυτή και ο Ήλιος προστάτευαν .

Μινωικός πολιτισμός

Αρκετοί Μινωίτες εγκαταστάθηκαν στη Ρόδο από τη γειτονική Κρήτη, ενώ το νησί, στη συνέχεια, κατοικήθηκε από τους Αχαιούς που προέρχονταν από διάφορες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας, όπως οι Μυκήνες, η Αττική και το Άργος.

Τον 11 αιώνα π.Χ. στη Ρόδο εγκαταστάθηκαν οι Δωριείς και ιδρύουν τις τρεις ισχυρότερες πόλεις του νησιού, τη Λίνδο, την Ιαλυσό και την Κάμιρο, οι οποίες μαζί με την Αλικαρνασσό, την Κω και την Κνίδο αποτελούσαν τη «Δωρική Εξάπολη».

Η Ρόδος αυτή την περίοδο γνωρίζει μεγάλη ακμή και εδραιώνει την ισχύ του σε όλη την Μεσόγειο με πανίσχυρο εμπορικό στόλο, οι Ροδίτες αποκτούν μεγάλη αποικιστική δύναμη τόσο στη γειτονική Μικρά Ασία, όσο και στις ακτές της Ισπανίας της Γαλλία και στη Σικελία.

Η δημιουργία της πόλης της Ρόδου

Το 408 π.Χ. οι τρεις πόλεις – κράτη Ιαλυσός, Κάμιρος και Λίνδος ενώνουν τις δυνάμεις τους και δημιουργούν κοινή πρωτεύουσα την Ρόδο. Η πόλη άνθισε πνευματικά, εμπορικά, οικονομικά, και συμμάχησε με τον Πτολεμαίο Σωτήρα της Αιγύπτου.

Το 357 π.Χ. το νησί κατέκτησε ο Μαύσωλος, ενώ στην συνέχεια κατακτήθηκε από τους Πέρσες το 340 π.Χ. και τελικά από τον Μέγα Αλέξανδρο το 332 π.Χ.

Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η αυτοκρατορία του μοιράστηκε ανάμεσα στους 3 ισχυρότερους στρατηγούς του:

τον Πτολεμαίο, τον Σέλευκο και τον Αντίγονο, που δημιούργησαν και τις ομώνυμες δυναστείες.

Το 305 π.Χ. οι Αντιγονίδες της Μακεδονίας, ανταγωνιστές των Πτολεμαίων, θέλησαν να σπάσουν την συμμαχία της Ρόδου με τους Πτολεμαίους, κι έστειλαν τον Δημήτριο Πολιορκητή με 40.000 στρατιώτες και προηγμένη για την εποχή πολεμική τεχνολογία.

 Παρόλα αυτά, οι Ρόδιοι κατάφεραν να τον νικήσουν και σε ανάμνηση αυτής της νίκης τους έκτισαν τον Κολοσσό της Ρόδου,

προς τιμή του Θεού Ήλιου επειδή θεώρησαν ότι μεγάλο μερίδιο στην νίκη τους ήταν η βοήθεια του που ήταν και προστάτης τους.

Ο Κολοσσός της Ρόδου είναι ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας.

Λέγεται ότι το άγαλμα είχε ύψος μεγαλύτερο από 32 μέτρα και ήταν στημένο στην είσοδο του λιμανιού της αρχαίας πόλης της Ρόδου (Μανδράκι),

με τα πλοία να περνούν κάτω από τα ανοικτά σκέλη του. Πιθανότατα κρατούσε αναμμένο πυρσό ή σπαθί ή κάτι παρόμοιο στο σηκωμένο χέρι του.

Το 226 π.Χ. ένας δυνατός σεισμός χτύπησε την Ρόδο, η πόλη υπέστη σοβαρότατες ζημιές και το άγαλμα του Κολοσσού κατέρρευσε αλλά δεν το ξαναέστησαν φοβούμενοι κάποιο χρησμό.

Εννιά αιώνες έμεινε πεσμένος ο Κολοσσός ώσπου το 653 μ.Χ. τον πήρε ο χαλίφης Αράβων Μωαβίας, και το πούλησε για χαλκό σε έναν Εβραίο από την Έδεσσα που χρειάστηκε 900 καμήλες για να τον μεταφέρει.

Η περίοδος των Ιπποτών

Το 1307, οι Γενουάτες κατείχαν το νησί της Ρόδου μαζί με άλλα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Αδύναμοι, όμως, να αντιμετωπίσουν την τουρκική προέλαση,

το πούλησαν μαζί με την Κω και τη Λέρο στο τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ (Ιωαννίτες ιππότες), οι οποίοι μετακινήθηκαν στο νησί από την Κύπρο το 1309.

Όταν οι Ιωαννίτες έφτασαν στη Ρόδο περιλάμβαναν τις «Γλώσσες» της Γαλλίας, Αγγλίας, Γερμανίας, Ισπανίας (Καστίλη – Αραγονία), Ιταλίας, Προβηγκίας και Ωβέρνης.

Κατά την διάρκεια της παραμονής των Ιπποτών στη Ρόδο, οι οχυρώσεις επεκτάθηκαν, εκσυγχρονίσθηκαν και συνεχώς ενισχύονταν.

Ένα νοσοκομείο, ένα παλάτι, αρκετές εκκλησίες ήταν ορισμένα από τα πολλά δημόσια κτίρια τα οποία αναγέρθηκαν την εποχή αυτή.

Τα κτίρια αυτά αποτελούν αξιοσημείωτα παραδείγματα της Γοτθικής και Αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής.

Οι περισσότεροι από τους δρόμους της Μεσαιωνικής πόλης συμπίπτουν με τους δρόμους της αρχαίας πόλης ενώ διατηρήθηκε η διαίρεση της πόλης σε δύο ζώνες με ένα εσωτερικό τείχος.

Το βόρειο τμήμα το οποίο ήταν γνωστό ως Chastel, όπου βρισκόταν το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, ο καθολικός καθεδρικός ναός και η κατοικία του καθολικού επισκόπου, οι κατοικίες των Ιπποτών, ένα νοσοκομείο κ.α.

Το νότιο τμήμα γνωστό ως ville, ήταν η περιοχή όπου ζούσαν οι λαϊκοί και περιλάμβανε την αγορά, τις συναγωγές, τις εκκλησίες καθώς και τα δημόσια και εμπορικά κτίρια.

Η περίοδος της Οθωμανικής κυριαρχίας

Οι Τούρκοι με την εδραίωση τους στο νησί και την πόλη της Ρόδου,

ανάγκασαν όλους τους Έλληνες που έμεναν μέσα στα τείχη να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να εγκατασταθούν έξω από αυτά,

για το φόβο τυχόν εξέγερσής τους.

Έτσι σχηματίστηκαν διάφορες συνοικίες, τα μαράσια, που απλώθηκαν γύρω από τα τείχη και αποτέλεσαν τη βάση της νέας πόλης.

Στο εσωτερικό των τειχών έμεναν μόνο οι Τούρκοι με τις οικογένειές τους.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, το παλάτι του μεγάλου μάγιστρου έγινε φυλακή, ενώ οι περισσότερες εκκλησίες μετατράπηκαν σε τζαμιά με κάποι από αυτά που σώζονται μέχρι σήμερα να ξεχωρίζουν:

το τζαμί του Σουλεϊμάν Β’ του Μεγαλοπρεπούς,

του Ιμπραήμ πασά (1531),

το Ντεμιρλί τζαμί (παλιά βυζαντινή εκκλησία)

και το τζαμί του Ρεΐς Μουράτ (η λατινική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη).

Η Ιταλοκρατούμενη Ρόδος

Τα ιταλικά στρατεύματα κατέλαβαν τα Δωδεκάνησα και το νησί της Ρόδου το 1912 και το 1923 η Ιταλία ίδρυσε μια αποικία, τα ιταλικά νησιά του Αιγαίου.

Οι Ιταλοί κατεδάφισαν τα σπίτια που είχαν κτιστεί πάνω και παραπλεύρως των τειχών κατά την Οθωμανική περίοδο, διατήρησαν τα εναπομείναντα στοιχεία της περιόδου των Ιπποτών ενώ αφαίρεσαν όλες τις Οθωμανικές προσθήκες.

Ταυτόχρονα, επανοικοδόμησαν το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Τέλος, ίδρυσαν ένα ινστιτούτο για την μελέτη της Ιστορίας και του Πολιτισμού της περιοχής.

Η ενσωμάτωση στην Ελλάδα & τα νεότερα χρόνια

Στις 7 Μαρτίου 1948 με τη συνθήκη των Παρισίων η Ρόδος μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα ενσωματώνεται πάλι στην Ελλάδα.

Το 1988, η παλιά πόλη της Ρόδου ανακηρύχθηκε από την UNESCO Πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

πηγη πληροφοριών : http://www.rhodes2021.eu/

Ελάτε στην παρέα της ”Γωνιά Χαλάρωσης” στο Facebook

Ελάτε να κάνουμε μια περιήγηση στις υπόγειες στοές στα Μεσαιωνικά τείχη της Ρόδου και να δούμε πως μπορεί να ήταν ο Κολοσσός της Ρόδου.