ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΡΤΣΗΣ-‘’Το Αρχοντικό του θανάτου”

Καλώς ήρθατε στη ‘’Γωνιά Χαλάρωσης ‘’ και φέρατε μαζί σας το αστυνομικό μυθιστόρημα ‘’Το Αρχοντικό του θανάτου” από τις εκδόσεις Λευκό Μελάνι. Θα ήθελα λίγα στοιχεία για την υπόθεση να μας δώσετε

Μια νεαρή δημοσιογράφος η Μαρκέλλα Φιλίππου εργάζεται σε μια εβδομαδιαία εφημερίδα της Θεσσαλονίκης. Κατόπιν εντολής του εκδότη της, πηγαίνει  στη Γουμένισσα για να κάνει ρεπορτάζ για τα κρασιά της περιοχής.

Εκεί, εντυπωσιάζεται από ένα μεγάλο έρημο αρχοντικό που όπως μαθαίνει, επρόκειτο να κατεδαφιστεί και αναζητά την ιστορία του. «Σκαλίζοντας» το παρελθόν, ξετυλίγεται μια τρομακτική ιστορία γεμάτη πόνο, χαμένη μέσα στο χρόνο.

Ξυπνούν μνήμες του παρελθόντος, στόματα που ήταν για χρόνια κλειστά μαρτυρούν λυτρωτικά την αλήθεια και η δημοσιογραφική έρευνα τελικά, λειτουργεί ως Νέμεση για την απόδοση της δικαιοσύνης, απέναντι στην Ύβρη του κακού. 

Η Γουμένισσα επιλέχθηκε τυχαία ή υπάρχει κάποια προσωπική σας σύνδεση με τον τόπο;

Η αναφορά της Γουμένισσας σε όλα σχεδόν τα έργα που έχω κάνει, πεζά και ποιήματα, έχει σημειολογική διάσταση για μένα. Στην ουσία είναι ένας φόρος τιμής στον γενέθλιο τόπο μου, που δυστυχώς δε χόρτασα γιατί έφυγα μικρός προκειμένου να κερδίσω τη ζωή σε ξένο τόπο. Πάντα όμως έχω την ελπίδα πως θα επιστρέψω πίσω.

Μέσα στην πλοκή και εξέλιξη της υπόθεσης θα συναντήσει ο αναγνώστης και την ιστορία του τόπου στην οποία εξελίσσετε η υπόθεση;

Οι περιγραφές είναι πραγματικές, εκτός από το κόκκινο σπίτι, το οποίο ναι μεν υπάρχει (χωρίς βέβαια να έχει γίνει κάποιο έγκλημα), αλλά σε άλλο σημείο από εκεί που το «μετέφερα» για τις ανάγκες της πλοκής της ιστορίας.

Τώρα, στο κείμενο αναφέρονται και κομμάτια της ιστορίας του τόπου, κυρίως στην παραγωγή μεταξιού στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όπως και στην οινοποίηση που σήμερα αποτελεί σημαντικό οικονομικό παράγοντα του τόπου.

Κατά τη γνώμη σας τι μπορεί να οδηγήσει κάποιον να σχεδιάσει και να διαπράξει ένα έγκλημα;

Πολλά πράγματα. Δεν πιστεύω πως είναι μόνο ένα. Το οικονομικό συμφέρον σίγουρα, η ζήλια ερωτική ή κοινωνική, για την κάλυψη ενός άλλου εγκλήματος, για εκδίκηση, έγκλημα τιμής, αν κι αυτό στις μέρες μας με την ηθική κατάπτωση που μας διακρίνει, σχεδόν έπαψε να μας απασχολεί. Είναι πολλά τα αίτια.

Με τι συγγραφή πότε ήρθατε σε επαφή πρώτη φορά και τι σας ώθησε να αρχίσετε;

Λέω στους φίλους μου (συγνώμη δε θέλω να φανεί σαν έπαρση) πως η συγγραφή πεζών κειμένων είναι πάρεργο για μένα. Πιστεύω πως η ουσία και η μητέρα του λόγου είναι η ποίηση.

Οι λίγες λέξεις με το συμπυκνωμένο νόημά τους παραπέμπουν το νου σε μια ηδονική κατάσταση, αρκεί αυτό που θα διαβάσουμε να είναι ποίηση, μια έννοια που πραγματικά έχει παρεξηγηθεί. Το ότι δεν υπάρχει μέτρο στη δημιουργία των ποιημάτων σήμερα, δε σημαίνει πως ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει.

Δεν του το απαγορεύω, πως θα μπορούσα άλλωστε να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά ας βαφτίσει τα κείμενά του διαφορετικά. Να απαντήσω όμως στην ερώτησή σας.

Έγραφα από μικρός. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που υπήρχε στο μυαλό μου, αλλά με ωθούσε να βγάζω προς τα έξω μικρές έμμετρες ιστορίες (έχω έφεση στη δημιουργία ποιημάτων με μέτρο) και παρά το γεγονός πως δεν ήμουν καλός μαθητής, πάντα ήθελα να πλάθω ιστορίες, ν’ αλλάζω τα ονόματα των ανθρώπων γύρω μου και να γράφω. Ευτυχώς δεν έχει διασωθεί καμία ιστορία από το μακρινό παρελθόν!

Τι σας ενέπνευσε για να γράψετε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα;

Ο Πέτρος Μάρκαρης και ο αστυνόμος Χαρίτος. Προς Θεού δεν κατατάσσω τον εαυτό μου δίπλα του, απλά το αναφέρω.

Έχετε ασχοληθεί με άλλο είδος συγγραφής ή έχετε στη σκέψη να το κάνετε στο μέλλον;

Έχω γράψει παραμύθια, νουβέλα για παιδιά δημοτικού, νουβέλες για εφήβους, φυσικά και μυθιστορήματα για μεγάλους, ποιήματα, διηγήματα. Κάποια τα έχω εκδώσει και κάποια άλλα περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους. Βέβαια το εκδοτικό περιβάλλον είναι νοσηρό σήμερα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που με χαρά θα δεχόμουν να τη συζητήσουμε κάποια άλλη φορά.

Κύριε Μύρτση σας ευχαριστούμε που ήρθατε στην παρέα μας να σας ευχηθούμε καλοτάξιδο το βιβλίο σας και θα χαρούμε να σας ξανά έχουμε κοντά μας σύντομα!!

Κυρία Μέρμηγκα σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να επικοινωνήσω με τους αναγνώστες του ιστολογίου σας «Γωνιά Χαλάρωσης», μια πραγματική όαση στον πολιτισμό και τα γράμματα, σήμερα που οι ηθικές αξίες συνεχώς φθίνουν και που στο βωμό των λίγων «κλικ», θυσιάζεται η ποιότητα και ο ορθός λόγος.