Σόφη Θεοδωρίδου- Συνέντευξη: ”Ροδανθός”

Σήμερα κοντά μας η Κυρία Σόφη Θεοδωρίδου και το νέο της πόνημα ‘’Ροδανθός’’. Να ευχηθούμε καλοτάξιδο και να ξεκινήσουμε κυρία Θεοδωρίδου με την υπόθεση να μας μεταφέρει από την Κωνσταντινούπολη στη Σύμη και κάνουμε ένα ταξίδι με φόντο την ιστορία της Δωδεκανήσου μέχρι πότε;

Κατ’ αρχάς, σας ευχαριστώ για τις ευχές. Ο Ροδανθός ταξιδεύει τους αναγνώστες του στα Δωδεκάνησα από το 1874, όταν ακόμη υπήρχε Οθωμανοκρατία, μέχρι το 1947 και την Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα. Πέρα από τα τελευταία χρόνια της Οθωμανοκρατίας αναφέρεται στην ιταλική κατοχή, αλλά και την Γερμανοκρατία και την Αγγλοκρατία, οι οποίες επιβλήθηκαν στο νησί στο ξεψύχισμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και μετά τη λήξη του αντίστοιχα.

Τη Σμαράγδα τη γνωρίζουμε στα δεκαέξι της και παρακολουθούμε τη ζωή της μέσα στα χρόνια. Πείτε μας λίγο για τον χαρακτήρα της. Θα τη λέγαμε δυναμική για εκείνη την εποχή;

Η Σμαράγδα μένει μόνη πολύ νέα, σχεδόν από τα δεκάξι της, και αναγκάζεται να στηριχτεί στις δικές της δυνάμεις. Συνεπώς, όπως όλοι οι νέοι που στηρίζονται στον εαυτό τους από πολύ νωρίς, γίνεται δυναμική, προκειμένου να επιβιώσει.

Η Σμαράγδα σαν κοπέλα είχε όνειρα για τη ζωή της , ονειρευόταν την ευτυχία;

Είχε κι αυτή τα όνειρά της σαν κάθε κοπέλα της εποχής. Απλά τα όνειρα των κοριτσιών τα χρόνια εκείνα, περιορίζονταν, ως επί το πλείστον, στο να βρουν το ιδανικό ταίρι και να φτιάξουν την οικογένειά τους.

Όμως η ζωή φάνηκε σκληρή μαζί της.

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, αναγκάστηκε απ’ τα δεκάξι να στηριχτεί στον εαυτό της, να προσγειωθεί με λίγα λόγια στην πραγματικότητα και να γίνει ρεαλίστρια. Κι ως ρεαλίστρια γνώριζε ότι είχε ελάχιστες πιθανότητες να παντρευτεί τον καλό της, μια κι ήταν άπροικη. Ωστόσο, ο έρωτας, που ανατρέπει τα πάντα, έκανε και στην περίπτωσή της το θαύμα του.

Μέσα από την πλοκή του βιβλίου μας δίνετε την πληροφορία ότι στις οικογένειες της Σύμης η γυναίκα είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικογένεια. Ποιες συνθήκες ήταν αυτές που οι γυναίκες κυριαρχούσαν εδώ σε εποχές που οι άντρες είχαν μόνο λόγο;

Οι γυναίκες της Σύμης είχαν μάθει στην πάροδο πολλών χρόνων να βασίζονται στον εαυτό τους. Οι άντρες τους ήταν σφουγγαράδες και αναγκάζονταν να ταξιδέψουν για ένα εξάμηνο στη μακρινή Μπαρμπαριά, όπου ήταν τα πεδία σπογγαλιείας. Εναπέθεταν, συνεπώς, στους ώμους των γυναικών τους το κουμαντάρισμα των οικονομικών του νοικοκυριού και την ανατροφή των παιδιών τους.

Ευθύνη της μάνας ήταν, εξάλλου, να επιλέξει νύφη για τα αγόρια της και να διαπραγματευτεί τα περιουσιακά στοιχεία, κινητά και ακίνητα, που θα γράφονταν στο προικοσύμφωνο, το οποίο, σημειωτέον, δεν περνούσε την περιουσία της νύφης στον σύζυγο, ο οποίος μπορεί να αποδεικνυόταν χαραμοφάης και σπάταλος, αλλά στα μελλοντικά παιδιά τους.

Το βιβλίο σας θα το κατατάσσαμε στα ιστορικά-κοινωνικά. Πρέπει όμως να μελετήσατε πολύ για να αποδώσετε όλα αυτά τα ιστορικά κυρίως γεγονότα. Πόσο διάστημα διήρκησε η έρευνά σας;

Πάνω από χρόνο. Ακόμη και στη διάρκεια της συγγραφής του δεν έπαυα να μελετώ και να ερευνώ.

Έχετε μεγάλη και πλούσια συγγραφική πορεία και το κάθε σας βιβλίο αφήνει το δικό του άρωμα και σημάδι στον αναγνώστη. Προσωπικά το ‘’Η νύφη φορούσε μαύρα’’, ο ‘’Γερμανός γιατρός’’ και το ‘’Κορίτσι της Σαμψούντας’’ τα έχω ξεχωρίσει στη βιβλιοθήκη μου. Πέρα από την έρευνα που κάνετε για τα ιστορικά γεγονότα , η ιστορίες των ηρώων βασίζονται σε υπαρκτά πρόσωπα ;

Στα περισσότερα βιβλία μου η βάση της ιστορίας είναι αληθινή. Μου αρέσει να εμπνέομαι απ’ την πραγματική ζωή, καθώς μ’ αυτόν τον τρόπο αισθάνομαι ότι οι ήρωές μου δεν είναι «χάρτινοι», ότι πατούν γερά στη γη. Ενυπάρχει, ασφαλώς, και το στοιχείο της μυθοπλασίας, διαφορετικά δε θα χαρακτηρίζονταν τα βιβλία μου μυθιστορήματα.

Θεωρείτε ότι μπορούμε να γνωρίσουμε καλύτερα την ιστορία μας μέσα από τη λογοτεχνία που δένει τη μυθοπλασία αλλά βάση έχει τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα , από ότι αν διαβάσουμε ένα καθαρά ιστορικό βιβλίο;

Υπάρχουν άνθρωποι που μελετούν ιστορικά βιβλία, αλλά οι περισσότεροι από μας, ας μη γελιόμαστε, δύσκολα θα ανοίξουμε κάποιο ιστορικό εγχειρίδιο για να μάθουμε την ιστορία.

Επομένως, το μυθιστόρημα είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να τη διδαχθούμε. Ας μην ξεχνάμε ότι σ’ ένα μυθιστόρημα ταυτιζόμαστε με τους ήρωες και συνεπώς είναι σαν να βιώνουμε προσωπικά τα γεγονότα. Κι όσα ζούμε οι ίδιοι, είναι δυσκολότερο να τα λησμονήσουμε.

Κυρία Θεοδωρίδου πραγματικά είμαστε πολλοί χαρούμενοι που ήρθατε σήμερα κοντά μας , εδώ στη ‘’Γωνιά Χαλάρωσης’’ και κάναμε αυτή την πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα συζήτηση. Σας ευχόμαστε καλές και πολλές επιτυχίες!!

Σας ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι κι εγώ που ήμουν στην συντροφιά σας. Καλή συνέχεια!

Ελάτε στην παρέα μας στο Facebook