Αλατορυχείο Βιελίτσκα: Ένας κόσμος αλμυρός !!

Λίγο έξω από την μαγευτική Κρακοβία βρίσκεται το μοναδικό αλατωρυχείο Βιελίτσκα.

Ένας υπόγειος κόσμος από αλάτι έτοιμος να τον ανακαλύψουμε.

Ένα αλατορυχείο που έγινε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO με μεγάλη Ιστορική σημασία, αλλά και ένα θέρετρο υγείας.

Κατά τους Νεολιθικούς χρόνους το αλάτι λαμβανόταν από το αλατόνερο το οποίο θερμαινόταν σε πήλινα αγγεία.

Τα παλαιότερα εργαλεία εξόρυξης αλατιού στην Κεντρική Ευρώπη, ανακαλύφθηκαν στο χωριό Barycz, κοντά στη Βιελίτσκα και προέρχονται από αυτήν την περίοδο.

Στους αιώνες που ακολούθησαν, το μυστικό της παραγωγής εξατμισμένου αλατιού μεταβιβάστηκε από γενιά σε γενιά

και οι εμπλεκόμενοι άνθρωποι ήταν μια εξειδικευμένη επαγγελματική ομάδα.

Στα τέλη του 11ου και του 12ου αιώνα, οι πηγές αλατιού άρχισαν να εξασθενίζουν και να εξαφανίζονται.

Έτσι ξεκίνησε μια ενεργή αναζήτηση άλμης μέσω της κατασκευής φρεατίων.

Το αλατισμένο νερό εκχυλιζόταν από το πηγάδι στην επιφάνεια και στη συνέχεια θερμαινόταν σε σκεύη μέχρι να παραμείνει το καθαρό εξατμισμένο αλάτι.

Εκείνη την εποχή, ολόκληρη η περιοχή της Βιελίτσκα αναπτύχθηκε.

Υπήρχαν τρεις οικισμοί, δύο πέτρινες εκκλησίες και το εμπόριο, όπως και η βιοτεχνία άνθισαν.

Τον 13ο αιώνα, ενώ έσκαβαν ένα από τα αλατούχα πηγάδια,

βρέθηκαν κατά λάθος τα πρώτα κομμάτια αλατιού.

Η ανακάλυψη της πολύτιμης αυτής πρώτης ύλης αποδείχθηκε επαναστατική.

Ο πρώτος άξονας που οδηγούσε υπόγεια άρχισε ήδη από το δεύτερο μισό του 13ου αιώνα.

14ος – 18ος Αιώνας

Κατά την περίοδο αυτή, τα έσοδα από την εξόρυξη αλατιού αποτελούσαν το 1/3 του εισοδήματος του βασιλικού θησαυρού.

Τα υψηλά κέρδη από την εξόρυξη αλατιού, επέτρεψαν, μεταξύ άλλων και την ίδρυση της Ακαδημίας της Κρακοβίας, το πρώτο πανεπιστήμιο στην Πολωνία.

Τον 16ο αιώνα ξεκίνησε η αναζήτηση αλατιού κάτω από το πρώτο επίπεδο και στα μέσα του 17ου αιώνα το ορυχείο έφτασε στο τρίτο επίπεδο.

Λόγω της τεράστιας έλλειψης καυσόξυλου η οποία δυσκόλευε και την δουλειά των ανθρακωρύχων, όπως και την υπόγεια λειτουργία ,

το 1724 εγκαταλείφθηκε η εξάτμιση αλατιού και χρησιμοποιήθηκαν μόνο μέθοδοι εξόρυξης.

Κάθε ταξιδιώτης που ήθελε να επισκεφθεί το υπόγειο, έπρεπε να λάβει προσωπική βασιλική άδεια εκείνη την εποχή.

Σταδιακά  το ορυχείο αυξήθηκε σε 9 επίπεδα, με μέγιστο βάθος 327 μέτρα και το 1964, η εξόρυξη αλατιού στο αλατωρυχείο Wieliczka διακόπηκε πλήρως,

υπέρ της βιομηχανικής παραγωγής εξατμισμένου αλατιού χρησιμοποιώντας τη μέθοδο εξόρυξης υγρού.

Το έτος 1978 το αλατωρυχείο Βιελίτσκα μπήκε στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς της UNESCO.

Ήρθε η στιγμή που ένα τμήμα του πλημμύρισε.

Έτσι, το 1996 αποφάσισαν να τερματιστεί η παραγωγή βιομηχανικού αλατιού στη Wieliczka

και το 1994 το ανακύρηξαν  εθνικό ιστορικό μνημείο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Πολωνίας.

πηγή: https://tourspoland.com

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook