Από το 1890 η Θεσσαλονίκη φώτιζε τους δρόμους της με φωταέριο που χρησιμοποιούσαν και πολλά νοικοκυριά, ενώ από το 1892 είχε σύγχρονο δίκτυο ύδρευσης.
Την πρωτοβουλία για την κατασκευή και λειτουργία του ιππήλατου τραμ είχε ένας δραστήριος κτηματίας, ο Αχμέτ Χαμντί Μπέης που στη συνέχεια εκλέχθηκε και Δήμαρχος.
Το 1895 η γραμμή θα φτάσει μέχρι το Ντεπώ (Βασιλίσσης Όλγας και Νέστορος Τύπα), όπου και θα μεταφερθούν οι εγκαταστάσεις, η αποθήκη των οχημάτων, οι στάβλοι και τα γραφεία της εταιρείας. Ο σχεδιασμός τους αποδίδεται στον αρχιτέκτονα Πιέτρο Αρριγκόνι.
Οι βασικές γραμμές των ιππηλατών τραμ αφορούσαν τις διαδρομές :
Στις 14 Απριλίου 1908 ξεκινούν να λειτουργούν τα ηλεκτροκίνητα τραμ. Πρόκειται για τραμ αμερικανικής και βελγικής κατασκευής για 35 επιβάτες το καθένα:
30 οχήματα Westinghouse και 25 οχήματα της Ateliers Métallurgiques, με δύο κινητήρες της ACEC το καθένα.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1889 με Σουλτανικό Ιραδε (Διάταγμα), ο Χαμδη Βεης ανέθεσε την κατασκευή και την εκμετάλλευση του τροχιοδρόμου της Θεσσαλονίκης
Η σύμβαση υπεγράφη μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορικής κυβέρνησης, την οποία εκπροσώπησε ο Ζιχνη Πασάς και του Χαμδη Βεη Εφέντη.
Οι γραμμές του τραμ στην Εγνατία ήταν ένα επίπεδο πιο πάνω από τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο και είχαν κανονικά ρείθρα πεζοδρομίου.
Τα τραμ εξυπηρετούσαν δύο γραμμές:
Δύο ακόμη κάθετες γραμμές, ανάμεσα στον Λευκό Πύργο και το Συντριβάνι μέσω της οδού Εθνικής Αμύνης η μια,
και από το λιμάνι μέσω της οδού Βενιζέλου ως την Εγνατία, ολοκλήρωναν το δίκτυο που εξυπηρέτησε με μικρές αλλαγές τους Θεσσαλονικείς ως το 1957, όταν ξαφνικά ξηλώθηκαν!
Αξίζει να αναφερθεί ότι στις αρχές του 20ου αιώνα και εξαιτίας των γεγονότων του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου και της πυρκαγιάς του 1917 σημειώθηκαν πολλές αλλαγές στο τροχιοδρομικό δίκτυο της πόλης.
Στις 16.4.1912 η οθωμανική κυβέρνηση υποχρεώνει την Εταιρεία Ηλεκτροφωτισμού να ενοποιηθεί με την Εταιρεία Τροχιοδρόμων, για να δημιουργηθεί η ΕΤΗΘ. Τα κεφάλαια της Εταιρείας είναι βελγικά και έδρα της οι Βρυξέλλες.
Ήδη οι τροχιοδρομικοί έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν συνδικαλιστική δράση. Στην ελληνική Θεσσαλονίκη θα αποτελέσουν πρότυπο και για άλλους κλάδους, αφού θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν την υλοποίηση πολλών αιτημάτων τους.
Παρ’ όλες τις περιπέτειες της Κατοχής, τα τραμ θα επιβιώσουν. Μετά την απελευθέρωση, οι εργαζόμενοι αγωνίζονται να συντηρήσουν τα τραμ.
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι γραμμές που λειτούργησαν ήταν τρεις.
Ωστόσο το 1954 η Κυβέρνηση αποφασίζει την κατάργηση του τραμ και στις 8 Μαΐου 1954, ξηλώθηκε η γραμμή της Β. Όλγας,
ενώ με διάφορες προφάσεις αρχίζει να διακόπτετε η λειτουργία του τραμ,
Εμπρός ένας υπάλληλος ανέμιζε μια λευκή σημαία.
Η εκμετάλλευση των αστικών συγκοινωνιών ανατέθηκε στο νεοσύστατο τότε ΟΑΣΘ.
Μπορούμε στον παρακάτω σύνδεσμο από το London Power να πάρουμε μια εικόνα πως ήταν τα τραμ στη Θεσσαλονίκη…
πηγή πληροφοριών & φωτογραφιών: http://thessgiatro.gr
Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook