Ι.Μ. Εικοσιφοίνισσας: το παλαιότερο μοναστήρι..

Πρόκειται για το παλαιότερο εν ενεργεία μοναστήρι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα

που πολλοί παρομοιάζουν με αληθινό ησυχαστήριο, το οποίο δέχεται πλήθος επισκεπτών κάθε χρόνο.

Κατά τη διάρκεια των αιώνων έχει βιώσει καταστροφές κατ’ επανάληψη που οδήγησαν τελικά στην ανοικοδόμηση του μοναστηριού το 1965.

Χτίστηκε το 400 μ.Χ.

Βρίσκεται στο όρος Παγγαίο, ανήκει στη Π.Ε. Σερρών και υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Δράμας.

Για το όνομα της Μονής υπάρχουν τρεις εκδοχές με επικρατέστερη την τρίτη…

-Ο κτήτωρ της Μονής, άγιος Γερμανός, βρισκόταν σε ένα μέρος, μια μικρή όαση έξω από την ι. Μονή του Τιμίου Προδρόμου στους Αγίους Τόπους,

όπου είχε είκοσι (20) φοίνικες, εκεί έλαβε εντολή από τον άγγελο της Θεοτόκου για την ανέγερση της Μονής και σε ανάμνηση της τοποθεσίας την ονόμασε «Παναγία η Εικοσιφοίνισσα».

-Ο γνωστός στιχουργός του 18ου αιώνα Καισάριος Δαπόντες την ονομάζει «Κοσσσυφινίτσα», γιατί κατά την παράδοση, ένας κόσσυφος (κοτσύφι)

 οδήγησε τον άγιο Γερμανό στο σημείο όπου αναβλύζει το Αγίασμα μέχρι και σήμερα κάτω από το παρεκκλήσιο της Αγ. Βαρβάρας.

-Ο ηγούμενος της Μονής  Χρύσανθος το (1782) αναφέρει ότι ενώ ο άγιος Γερμανός, μετά την ανέγερση του μοναστηριού,

αναζητούσε κατάλληλη σανίδα για να γίνει η εικόνα της Θεοτόκου.

Εκείνη με θαυματουργικό τρόπο του πρόσφερε την μέχρι και σήμερα σωζόμενη εικόνα Της, που άστραφτε κι εξέπεμπε «φοινικούν», δηλαδή κοκκινωπό, φως.

Απ’ αυτό επικράτησε ο όρος «Εικοσιφοίνισσα» (εικών φοίνισσα – Εικοσιφίνισσα).

Η ίδρυση της Μονής ανάγεται στα χρόνια του επισκόπου Φιλίππων Σώζοντος, ο οποίος έλαβε μέρος στη Δ’ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας (451 μ.Χ.).

 Κατά την παράδοση, ο επίσκοπος Σώζων ίδρυσε, περί το 450 μ.Χ., ναό και μοναστικό οικισμό στη θέση Βίγλα, πλησίον της Μονής.

 Ο μοναστικός οικισμός αυτός εγκαταλείφθηκε με την πάροδο του χρόνου και η Μονή ιδρύθηκε ουσιαστικά από τον άγιο Γερμανό, στο δεύτερο μισό του 9ου ή στις αρχές του 10ου αιώνα.

 Ο άγιος Γερμανός ήταν ο πρώτος κτήτωρ της Μονής.

Κατά την παράδοση, ο άγιος Γερμανός, αφού μόνασε στην ιερά Μονή Προδρόμου, στον Ιορδάνη ποταμό,

εγκατέλειψε την Παλαιστίνη και με όραμα που είδε από τον άγγελο εκ της Παρθένου ήρθε στη θέση Βίγλα του Παγγαίου περί το 518 μ.Χ.

Εκεί ανακάλυψε τα ερείπια των παλαιών κτισμάτων που είχε χτίσει ο Σώζων και ξεκίνησε την ανέγερση νέας Μονή

αλλά δεν τα κατάφερε μόνος του, συνμοναστές του έγιναν οι Κωνσταντινουπολίτες αξιωματούχοι Νικόλαος και Νεόφυτος

αφού πρώτα πούλησαν όλα τα υπάρχοντά τους και ξεχρέωσαν το όφελος του οσίου Γερμανού προς τους τεχνίτες για την ανέγερση της Μονής.

Ο άγιος Γερμανός διοίκησε το Μοναστήρι με σοφία και σύνεση και εκοιμήθη αφού όρισε για διάδοχό του τον Νεόφυτο. Η μνήμη του εορτάζεται στις 22 Νοεμβρίου.

Κατά την εποχή της Επανάστασης του 1821 είχε γίνει πνευματικό και εθνικό κέντρο της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Μέχρι το 1843 λειτουργούσε εκεί σχολή, ονομαζόμενη «Των Κοινών Γραμμάτων ή Ελληνική Σχολή»,

για την άνοδο του μορφωτικού επιπέδου της περιοχής, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα και για λίγες δεκαετίες λειτούργησε και Γεωργική Σχολή με τρεις γεωπόνους.

Αξιόλογη υπήρξε και η βιβλιοθήκη της. Πριν τη διαρπαγή της από τους Βουλγάρους (1917) περιλάμβανε 1300 τόμους βιβλίων,

εκ των οποίων οι 430 χειρόγραφοι κώδικες ήταν μεγάλης αξίας.

Η Μονή Παναγίας Εικοσιφοίνισσας άρχισε να επαναλειτουργεί το 1965 από γυναικείο τάγμα αυτήν τη φορά και πανηγυρίζει

στις 15 Αυγούστου στη μνήμη της Παναγίας της Θεοτόκου,

στις 14 Σεπτεμβρίου στη μνήμη του Τιμίου Σταυρού

και στις 21 Νοεμβρίου στη μνήμη των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Η Αχειροποίητος Εικόνα της Θεοτόκου και τα θαύματα της

Η παράδοση αναφέρει ότι είναι μια από τις εικόνες του Αποστόλου Λουκά.

Ο Απόστολος Λουκάς τη στιγμή που αγιογραφούσε το πρόσωπο της Θεοτόκου διακρίνει μια σχισμή στο ξύλο και για να μη στενοχωρηθεί, η Παναγία εμφανίζεται με το Θείο Βρέφος αγκαλιά πάνω στο ξύλο,

γι’ αυτό στην εικόνα διακρίνεται η σχισμή στο πρόσωπο της Θεοτόκου.

Η Αχειροποίητος Εικόνα της Παναγίας Εικοσιφοινίσσης κατά περιόδους έκανε και κάνει θαύματα.

 Γνωστό έμεινε το θαύμα της μπότας και του πιστολιού.

Κατά την περίοδο εκείνη των επιθέσεων και διαρπαγών των Βουλγάρων,

ένας αξιωματικός τους επιχείρησε να συλήσει την Εικόνα της Παναγίας, αλλά τινάχθηκε πίσω και εξέπνευσε,

ενώ η μπότα και το πιστόλι του αποτυπώθηκαν στις μαρμάρινες πλάκες του δαπέδου,

 για να ενθυμίζουν πάντοτε το θαύμα.

Ακόμα και σήμερα στο μαρμάρινο δάπεδο του Ναού φαίνονται αυτά τα σημεία.

πηγή πληροφοριών: Ιστορία και Θαύματα Παναγίας Εικοσιφινίσσης, Επισκόπου Διονυσίου Κ. Κυράτσου, Μητροπολίτου Δράμας, Δράμα 2003

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook