Λαδάδικα: η παλιά αιγυπτιακή αγορά

Την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας, τα Λαδάδικα (ή αλλιώς Αιγυπτιακή αγορά όπως είναι επίσης γνωστά) , φιλοξενούσαν τους εμπόρους λαδιού και τα μαγαζιά τους τα οποία πουλούσαν κυρίως ελαιόλαδο καθώς και προϊόντα λαδιού.

Αυτή είναι και η προέλευση του ονόματος ‘’Λαδάδικα’’

Τα Λαδάδικα, υπήρξαν η μοναδική συνοικία της πόλης έξω από τα τείχη μέχρι το 1870,

ο τούρκος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή την ονομάζει Varos – I Iskele, δηλαδή προάστιο της αποβάθρας

Εκεί καΐκια φορτωμένα με λάδια, φρούτα και εδώδιμα-αποικιακά από όλη την Ελλάδα ξεφόρτωναν κάθε μέρα στην πρώτη προβλήτα και γέμιζαν με φαγώσιμα εμπορεύματα τα μικρά διώροφα κτίρια.

Δημιουργήθηκε μετά τον 16ο αι. ως αγορά αποικιακών προϊόντων και τόπος αποθηκών για την εξυπηρέτηση του λιμανιού, στη θέση του βυζαντινού λιμανιού, που επιχωματώθηκε.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το κέντρο ήταν από την διασταύρωση Βενιζέλου με Εγνατία μέχρι το Λιμάνι.

Εδώ υπήρχαν στεγασμένοι δρόμοι με μαγαζιά, περάσματα με εργαστήρια, καφενεία και πάνω ακριβώς από το λιμάνι, τα Ιστιρά, η αγορά των δημητριακών

Οι αγορές τότε (όπως και σήμερα) έπαιρναν το όνομά τους από από το είδος των εμπορευμάτων που εμπορεύονταν, οι συντεχνίες καταλάμβαναν ορισμένες θέσεις συγκεντρωμένες.

Στα 1668 έχουμε αναφορά για 500 καταστήματα της αιγυπτιακής αγοράς στη θέση που σήμερα γνωρίζουμε ως Λαδάδικα.

Η περιοχή ορίζεται από την οδό Κουντουριώτη ως την οδό Ολυμπίου Διαμαντή και από την παλιά οδό Χίου ως την Λήμνου.

Οι τριακόσιοι περίπου έμποροι πουλούσαν λινάρι, ζάχαρη, ρύζι, καφέ και άλλα είδη που εισάγονταν από Αίγυπτο.

Στην κεντρική πλατεία (Lonca) υπήρχε ένα τζαμί (Kadi Kemal) και το κέντρο των Συντεχνιών.

Από τον 18ο αιώνα εκεί γινόταν η συγκέντρωση των σιτηρών που στέλνονταν στην Πόλη ή αγοράζονταν από ξένους εμπόρους με κατεύθυνση τις δυτικές αγορές.

Ο χαρακτήρας της αγοράς παραμένει ενιαίος μέχρι το 1866, τότε που ξεκινά η κατεδάφιση του παραθαλάσσιου τείχους.

Τότε η περιοχή στρώνεται με γρανίτη και αρχίζει νέα ανοικοδόμηση των Λαδάδικων και της Φράγκων

μετά την πυρκαγιά του 1856, με υλικά το ντόπιο κόκκινο τούβλο και χαρακτηριστικό τις σιδερένιες πόρτες.

Τα Λαδάδικα έχουν υπάρξει ως μια από τις σημαντικότερες αγορές μέχρι το 1917 με τη μεγάλη πυρκαγιά στην πόλη να είναι και η αφετηρία της παρακμής τους.

Από το έτος 1985 τα Λαδάδικα αποτελούν προστατευμένη περιοχή, πολιτιστικής αξίας από το Υπουργείο Πολιτισμού , διατηρώντας αναλλοίωτη την παλιά αρχιτεκτονική των κτηρίων τους.

Η συνοικία σήμερα

Σήμερα τα Λαδάδικα αποτελούν μια συνοικία συνώνυμο της διασκέδασης. Τα πολύχρωμα διατηρητέα νεοκλασικά και τα πέτρινα δρομάκια τους, έγιναν ιδανικό καταφύγιο

για καφέ,

μπαρ,

clubs,

ταβερνάκια,

μπυραρίες,

ξενοδοχεία,

εστιατόρια και κάθε είδους μαγαζιά αναψυχής

τα οποία έδωσαν νέα πνοή στη νυχτερινή ζωή της πόλης.

Εύκολα και πολύ γρήγορα ο επισκέπτης φτάνοντας στα Λαδάδικα ταυτίζεται με τον χώρο και ζει την παλιά Θεσσαλονίκη …

Πηγή πληροφοριών : https://paki.webpages.auth.gr/

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook