Κως: Το νησί του Ιπποκράτη

Η ιστορία της Κω χαράσσει μια διαδρομή αιώνων, με αφετηρία την 3η χιλιετία προ Χριστού, στην τελική Νεολιθική εποχή που στο σύνολό της διήρκεσε τριάμισι χιλιάδες χρόνια (6.500π.Χ έως 3000π.Χ.).

Από τα πρώτα χνάρια οικισμών έως τις ημέρες μας, ο χρόνος άφησε τα σημάδια του στο πέρασμά του, με έντονα αποτυπώματα οικισμών και μνημείων.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, στο νησί διαδραματίστηκε η μάχη των Γιγάντων και των θεών του Ολύμπου και εδώ βρέθηκε ο Ηρακλής μαζί με τους συντρόφους του

εδραιώνοντας τη γενιά των Ηρακλειδών, όπου σύμφωνα με την παράδοση, κρατά το γένος του Ιπποκράτη.

Εκτός από μυθολογικούς ήρωες, κατά την ιστορική της διαδρομή, η Κως δέχθηκε την επίδραση Μινωϊτών, Μυκηναίων και Δωριέων από το 1100π.Χ. έως περίπου το 600π.Χ.,

ακμάζει σε μεγάλο βαθμό απαντώντας με πόλεμο σε κάθε απειλή και αλλάζει το πολίτευμά της από Μοναρχία σε Ολιγαρχία.

Το 546π.Χ. η Κως υποτάσσεται στην Περσική αυτοκρατορία έως το 478π.Χ. όπου εντάσσεται στην Αθηναϊκή Συμμαχία και γίνεται και πάλι ελεύθερη πόλη-κράτος.

Στα χρόνια που ακολούθησαν πέρναγε από την Αθηναϊκή στην Σπαρτιατική συμμαχία με εμφύλιους πολέμους και πολιτικές αντιπαραθέσεις.

Την εποχή αυτή ιδρύεται και η πόλη της Κω που παραμένει πρωτεύουσα του νησιού έως σήμερα.

Η εγκατάσταση των Βυζαντινών στο νησί, οδήγησε στην καταστροφή όλων των μη Χριστιανικών μνημείων, ενώ οι αλλεπάλληλοι σεισμοί και οι διαδοχικές επιδρομές που δέχθηκε οδήγησαν στη σταδιακή του παρακμή με τελειωτικό «χτύπημα» την εγκατάλειψη του περίφημου Ασκληπιείου.

Ωστόσο τον 11ο αι. μ.Χ. η Κως ανακτά τη δυναμική της ως ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια του Αιγαίου, αποτέλεσμα της ανάπτυξης του εμπορίου στην ανατολική Μεσόγειο.

Το 1309 έως το 1314 το νησί παραχωρείται διοικητικά από τους Βυζαντινούς σε Ιωαννίτες και στη συνέχεια σε Ναίτες Ιππότες.
Το 1911 οι Τούρκοι αποχωρούν και δίνουν τη θέση τους στους Ιταλούς που καταλαμβάνουν σταδιακά τόσο την Κω όσο και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.

Το 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάνης τα Δωδεκάνησα προσαρτώνται στην Ιταλία και οι κάτοικοι της Κω γίνονται Ιταλοί υπήκοοι που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου ούτε εκλογής αντιπροσώπων.

Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκει την Κω υποδουλωμένη στους Γερμανούς που μετά την ήττα τους παραδίδουν το νησί στους Άγγλους, οι οποίοι με τη σειρά τους εγκαθιστούν προσωρινή στρατιωτική διοίκηση.

Το 1946, με απόφαση των Συμμάχων (ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Αγγλία και Γαλλία), η Κως μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα προσαρτώνται στην Ελλάδα. Ένωση που τυπικά οριστικοποιήθηκε στις 7 Μαρτίου 1948.

Ο Ιπποκράτης – Πατέρας της Ιατρικής

Γεννήθηκε στην Κω το 460 π.Χ. και ήταν γιος τουγιατρού Ηρακλείδα και της Φαιναρέτης.

 Ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του σπούδασε ιατρική στο Ασκληπιείο της Κω, μελετώντας τα αρχεία των ασθενών και τις μεθόδους θεραπείας, που φυλάσσονταν στο ιερό.

Είχε ως δασκάλους τον παιδοτρίβη Ηρόδικο από τη Σηλυμβρία και τους φιλοσόφους Γοργία, Πρόδικο και Δημόκριτο τον Αβδηρίτη.  Σε νεαρή ηλικία εγκατέλειψε την Κω και εργάσθηκε ως γιατρός στη Θάσο, στη Θράκη και στη Θεσσαλία. 

Σύντομα η φήμη του απλώθηκε στην Ελλάδα και στον γνωστό αρχαίο κόσμο. Λέγεται πως βοήθησε τους Αθηναίους την περίοδο του μεγάλου λοιμού στον Πελοποννησιακό πόλεμο.

Σύμφωνα με την παράδοση έφτασε ως την αυλή του Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη, όπου όμως αρνήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του.

Πέθανε σε βαθύ γήρας κοντά στη Λάρισα της Θεσσαλίας, το 2ο αι. μ.Χ., στην όχθη του Πηνειού.

Ένας από τους βιογράφους του, ο Σωρανός ο Εφέσιος, γιατρός του 2ου μ.Χ. αι., αναφέρει ότι για πολλά χρόνια στον τάφο του φώλιασε σμήνος από μέλισσες,

και το μέλι τους θεωρείτο φάρμακο, με το οποίο οι παραμάνες άλειφαν τα παιδιά που πάθαιναν άφθες.

Τέλος,  ως έργα του Ιπποκράτη και της Ιατρικής Σχολής της Κω θεωρείται η ονομαζόμενη «Ιπποκρατική συλλογή», που αποτελείται από 60 περίπου τόμους.

Από αυτά τα συγγράμματα ανήκουν πιθανώς στον Ιπποκράτη τα έργα:

Αφορισμοί, Δίαιτα επί των οξέων νοσημάτων, τα Προγνωστικά, και Περί αέρων, υδάτων και τόπων,  Περί τραυμάτων της κεφαλής.

 Στην πόλη της Κω, καθώς και σε μικρότερα χωριά και οικισμούς, θα βρούμε πολλά ενδιαφέροντα μνημεία που μαρτυρούν τη μακρά ιστορία του νησιού. 

Αξιοθέατα

Casa Romana

Ασκληπιείο 

Κάστρο Νερατζιάς

Αρχαία Αγορά της Κω

Αρχαιολογικό Μουσείο Κω

Ρωμαϊκό ωδείο

Κάστρο της Αντιμάχειας

Βασιλική του Αγίου Στεφάνου

Δέντρο του Ιπποκράτη

Σπήλαιο Λευκής Πέτρας

Αρχαίος ναός του Απόλλωνα

Παραλίες

Η Κως είναι ένα νησί γεμάτο πανέμορφες παραλίες με κρυστάλλινα νερά. Πολλές είναι οργανωμένες  αλλά υπάρχουν και πιο απομονωμένες ακτές.

Ξερόκαμπος: Από τις πιο γνωστές και μεγάλες παραλίες της Κω, φημίζεται για την ομορφιά και τα κρυστάλλινα νερά της

Cavo Paradiso: Το κρυφό διαμάντι της Κω! Βρίσκεται μακριά από τα πολλά βλέμματα και είναι ιδανική παραλία για χαλαρές στιγμές κάτω από τον ήλιο.Τα γαλάζια καθαρά νερά είναι ιδανικά για κολύμπι.

Λιμνιώνας: Όμορφος κολπίσκος, προστατευμένος από τους δυνατούς ανέμους. Σε αυτή την παραλία επίσης κυριαρχούν τα καταγάλανα νερά και η χρυσή άμμος. 

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook