Ποιός ήταν ο δρόμος του μεταξιού (7ο μέρος)

Ιράν

Η ιστορία του Ιράν είναι μία από τις παλαιότερες στον κόσμο και χρονολογείται περίπου από το 9000 π.χ

σύμφωνα με στοιχεία και ενδείξεις που αποδεικνύουν την παρουσία ανθρώπινης ζωής και των πρώτων ανθρώπινων πολιτισμών σε διάφορα μέρη του Ιρανικού οροπεδίου.

Κατά την πρώτη χιλιετία π.Χ. κατοικούνταν από Πέρσες και Μήδους. Οι πρώτοι επικράτησαν και με επικεφαλής τη δυναστεία των Αχαιμενιδών δημιούργησαν μια αχανή αυτοκρατορία

που έφτασε στα όρια της ακμής της τον 6ο και 5ο π.Χ. αιώνα, και εκτεινόταν από τη Μικρά Ασία έως τον ποταμό Ινδό.

Την περίοδο 499-449 π.Χ. οι Πέρσες συγκρούστηκαν με τους Έλληνες στην ευρύτερη περιοχή της Μικράς Ασίας και του Αιγαίου Πελάγους.

Το διάστημα 356-323 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος κατάφερε να επιβληθεί του Πέρση “Μεγάλου Βασιλέα” Δαρείου Γ’ και να κατακτήσει τα εδάφη της αυτοκρατορίας του.

Η κυριαρχία των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρξε πρόσκαιρη και μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα, η περσική δυναστεία των Πάρθων επικράτησε σε ολόκληρη την περιοχή. Από τον 4ο αιώνα μ.Χ., τη δυναστεία των Πάρθων τη διαδέχτηκε αυτή των Σασσανιδών.

Οι μουσουλμάνοι Άραβες κατέλυσαν το περσικό βασίλειο τον 7ο αιώνα και από τότε σταδιακά ξεκίνησε ο εξισλαμισμός της περιοχής.

Η περιοχή καταλήφθηκε δύο φορές πρόσκαιρα από τους Μογγόλους, το 13ο και το 14ο αιώνα.

Μετά την εξάπλωση του ισλαμισμού στην Περσία, οι περισσότερες πόλεις της αυτοκρατορίας των Σασσανιδών, εκτός από τις επαρχίες της Κασπίας Θάλασσας και την Υπερωξιανή, προσχώρησαν στο νέο καθεστώς.

Αρκετές επαρχίες στο Ιράν αρχικά αντιστάθηκαν στους Άραβες κατακτητές, αν και καμία δεν κατάφερε τελικά να τους απωθήσει. Όταν όμως η επικράτηση των Αράβων ήταν οριστική, αρκετές πόλεις στασίασαν,

σκοτώνοντας τους κυβερνήτες, για να επανέλθει η τάξη με την αποστολή ενισχύσεων.

Η μετάβαση του Ιράν στον Ισλαμισμό ήταν γενικά μία σύνθετη διαδικασία και θεωρείται ότι έγινε σταδιακά, χωρίς ιδιαίτερη χρήση βίας.

Μέχρι τον 9ο αιώνα, το Ισλάμ ήταν πλέον η επικρατούσα θρησκεία στην Περσία και οι αλλαγές που επέφερε στον πολιτισμό και τη ζωή των Ιρανών ήταν σημαντικές.

Η πολιτιστική αναγέννηση της ύστερης των Αββασιδών περιόδου οδήγησε στην αναβίωση μίας εθνικής ιρανικής ταυτότητας.

Το κίνημα αυτό έφτασε στην ακμή του κατά τον 9ο και τον 10ο αιώνα, με πιο γνωστό αποτέλεσμα τη συνέχιση της περσικής γλώσσας, επίσημης γλώσσας του Ιράν ακόμα και σήμερα.

Ο Φερντουσί, ο μεγαλύτερος επικός ποιητής της χώρας, θεωρείται σήμερα ως η πιο σημαντική μορφή στην επιβίωση της περσικής γλώσσας.

Τον 13ο αιώνα ο Μογγόλος Τζένγκις Χαν κατέκτησε το Ιράν, και οι μογγολικές δυναστείες το κυβέρνησαν για περίπου δύο αιώνες. Στην πορεία η Περσία ενώθηκε από τον Αμπού Σαΐντ σε ενιαία πολιτική οντότητα το 1452, όμως τα επόμενα χρόνια κατακτήθηκε για λίγα έτη από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Με το σάχη Ισμαήλ Α’ τερματίστηκε η οθωμανική εξουσία, και η περιοχή έγινε και πάλι ανεξάρτητη (1502-1736). Την εποχή εκείνη το Σιιτικό δόγμα καθιερώθηκε ως επίσημο.

Τον 18ο αιώνα η Περσία γνώρισε τις επιβουλές της Οθωμανικής και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, που προσπαθούσαν να προσαρτήσουν τμήματά της, χωρίς όμως επιτυχία, ενώ επί σάχη Ναδίρ Α’ ισχυροποιήθηκε η θέση της χώρας.

Τον 19ο αιώνα η Ρωσία και η Βρετανική Αυτοκρατορία προσπαθούσαν να θέσουν την Περσία υπό τη σφαίρα επιρροής τους.

Η ηγεμονική πολιτική αυτών των δυνάμεων έγινε πιο έντονη όταν το 1908 ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου.

Τεχεράνη– η Περσία των παραμυθιών

Η Τεχεράνη είναι η πρωτεύουσα του  Ιράν Βρίσκεται στο κέντρο περίπου της χώρας, 112 χλμ. νότια της Κασπίας θάλασσας.

 Η ονομασία της πόλης προέρχεται από το αρχαίο περσικό teh, που σημαίνει «θερμό» και τη λέξη ran, δηλαδή «τόπος».

Η Τεχεράνη είναι σήμερα ένα σύγχρονο και σημαντικό βιομηχανικό, πνευματικό και εμπορικό κέντρο.

Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί οργανισμοί βρίσκονται συγκεντρωμένοι στην Τεχεράνη.. Από τα μνημεία τα πιο αξιόλογα είναι το ανάκτορο Γκιουλιστάν, το κοινοβούλιο, το Μαρμάρινο Ανάκτορο

Αναπτύχθηκε ραγδαία και το 13ο αιώνα αποτελούσε ήδη σημαντική εμπορική πόλη. Κατά περιόδους υπήρξε τόπος διαμονής των αυτοκρατόρων της δυναστείας των Σαφαβιδών.

Το 1788 έγινε πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας και τότε κτίστηκαν δύο τείχη γύρω από το αυτοκρατορικό μέγαρο και την πόλη. Κατά τα χρόνια 1796-1833, η Τεχεράνη πήρε χαρακτήρα της πρωτεύουσας και στολίστηκε με ανάκτορα, όπως του Γκολεστάν , με διάφορα τεμένη και με πολυάριθμα μνημεία.

Συγχρόνως, ο πληθυσμός της πολλαπλασιάστηκε. Ένα μεγάλο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της πόλης, στα τέλη του 19ου αιώνα, μεταμόρφωσαν την πρωτεύουσα, η οποία επεκτάθηκε σημαντικά, ενώ παράλληλα χτίστηκαν νέα τείχη, δρόμοι και κτίρια.

Γκολεστάν, Τεχεράνη: Μεγαλοπρεπή Ανάκτορα της Τουρκμενικής Δυναστείας Κατζάρ (1795-1925) του Ιράν

Κάθε σημαντική πόλη στο Ιράν διέθετε το κάστρο της.

Αυτό λέγεται Αργκ: σε μια περιοχή εκτεθειμένη σε επιδρομές, επιθέσεις και μετακινήσεις πληθυσμών, δεν θα μπορούσε να υπάρξει επιβίωση χωρίς το Αργκ όπου κατέφευγαν όσοι ζούσαν απ’ έξω, όταν εχθρικά στρατεύματα πλησίαζαν.

Το Αργκ της Τεχεράνης κτίσθηκε στα χρόνια του Σάχη Ταχμάσπ Α’ (1524-1736) της Σαφεβιδικής Δυναστείας του Ιράν. Οι Σαφεβίδες ήταν Τουρκμένοι Σιίτες Σάχηδες που μάχονταν επίμονα τους Οθωμανούς Σουνίτες Σουλτάνους.

Ελάτε νακάνουμε μια μικρή βόλτα στην Τεχεράνη και να δούμε το Γκολεστάν …

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook