Λευκά βράχια, ασημένιες παραλίες γαλαζοπράσινη διάφανη θάλασσα, ανέγγιχτα από το χρόνο μονοπάτια και αμέτρητες εκκλησίες συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο…
Η Κίμωλος κατοικείται από την Ύστερη Νεολιθική Εποχή (5300-4500 π.Χ.) και σύμφωνα με την μυθολογία, οφείλει το όνομα του στον πρώτο του οικιστή,
τον Κίμωλο, σύζυγο της Σίδης, κόρης του Ταύρου. Της αποδίδονταν επίσης τα επίθετα Εχινούσα (νήσος των αχινών)
Όσο αναφορά τα φύλα που εποίκησαν το νησί, κατά πάσα πιθανότητα ήταν οι Δωριείς, που εποίκησαν και την Μήλο και οι Κρήτες, που είχαν καταλάβει ολόκληρες τις Κυκλάδες.
Από την Μινωική εποχή, και μέχρι τον 18ο αιώνα, το νησί εξήγαγε την κιμωλία γη, ένα μοναδικό είδος αργίλου, με λευκαντικές, απορρυπαντικές και φαρμακευτικές ιδιότητες.
Το 425 π.Χ. Συμμετείχε στην Α’ Αθηναϊκή Συμμαχία, πληρώνοντας φόρο 1000 δραχμές, όπως και άλλα νησιά των Κυκλάδων.
Το 416 π.Χ., κατά το 16ο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου, και λίγο πριν πριν την Αθηναϊκή εκστρατεία ενάντια στην, προσκείμενη στην Σπάρτη, Μήλο,
οι κάτοικοι της Κιμώλου ήρθαν σε δικαστική σύγκρουση με τους γείτονές τους, για την κυριαρχία των νησίδων Πολύαιγος, Ετηρεία και Λιβεία. Το Αμφικτιονικό Συνέδριο απεφάνθη υπέρ τους.
Το 394 π.Χ, μετά τη ναυμαχία της Κνίδου, όταν ο Αθηναίος Κόνωνας, με συμμάχους τους Πέρσες και τους Ροδίους, συνέτριψε το ναυτικό των Σπαρτιατών,
Η Κίμωλος υπέστη, όπως όλα τα Κυκλαδονήσια, πολλά δεινά από τις επιδρομές των πειρατών
Στη συνέχεια το νησί καταλήφθηκε από τους Τούρκους και κατά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1770-1774), από τους Ρώσους.
Η εκκλησία του Χριστού, η αρχαιότερη εκκλησία του νησιού, η οποία χτίστηκε το 1592 από τον ιερέα Ιωάννη Ράμφο.
Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook