Πάρος: Κατάλευκη σαν τα μάρμαρα της!!

Το νησί της Εκατονταπυλιανής, της Αγίας Σοφίας του Αιγαίου, το νησί της  Μαντώς Μαυρογένους.

Ιστορία:

Η ιστορία της Πάρου αρχίζει από την Εποχή του Λιθου:

Πρώτα ίχνη κοινωνικής ζωής στην Πάρο έχουμε στο νησάκι Σαλιαγκό, μεταξύ Πάρου και Αντιπάρου, όπου εμφανίζεται ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς του προϊστορικού Αιγαίου (5 – 4 χιλιετία π.Χ.).

Εποχή του Χαλκού (3200-1100 π.Χ.):

Στον λόφο του Κάστρου της Παροικιάς εντοπίστηκαν λείψανα Πρωτοκυκλαδικού οικισμού. Αξιόλογοι οικισμοί της ίδιας περιόδου εντοπίστηκαν σε διάφορα σημεία της Πάρου (Κάμπος, Δρυός, Κουκουναριές, Πλαστήρας, Γλυφά, Φάραγκας). Την εποχή της Μινωικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, η Πάρος γίνεται ένα μεγάλο στρατιωτικό και εμπορικό κέντρο του Μινωικού κράτους και εποικίζεται από Κρήτες. Σύμφωνα με την μυθολογία ο αρχηγός των Κρητών που εποίκισαν το νησί είναι ο Αλκαίος που έκτισε την πρώτη πόλη στη θέση της σημερινής Παροικιάς και της έδωσε το τιμητικό όνομα Μινώα («βασιλική πόλη»). Στην Πάρο, λείψανα του Μυκηναϊκού πολιτισμού ανακαλύφθηκαν στο ύψωμα Κουκουναριές, κοντά στη Νάουσα και στον λόφο του κάστρου της Παροικιάς.

Γεωμετρική εποχή (1100-700 π.Χ.):

Η Πάρος εξελίσσεται σε μεγάλη ναυτική δύναμη. Το εμπόριο του μαρμάρου φέρνει πλούτη στο νησί. Αναπτύσσεται η γεωργία και η κτηνοτροφία.

Αρχαϊκή εποχή (700-480 π.Χ.):

Παριανοί ιδρύουν το 680 π.Χ. αποικία στην Θάσο και εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα χρυσού των θρακικών παραλίων. Δημιουργούνται στην Πάρο φημισμένα εργαστήρια γλυπτικής. Ιδιαίτερη άνθηση γνωρίζει τον 7ο π.Χ. αιώνα και η ποίηση με κύριο εκπρόσωπο τον λυρικό ποιητή Αρχίλοχο που θεωρείται ισάξιος του Ομήρου.

Κλασική εποχή (480-323 π.Χ.):

Η ολιγαρχική εξουσία της Πάρου, δέχεται στο νησί τους Πέρσες και ένα μεγάλο τμήμα του στρατού της ακολουθεί τον περσικό στόλο στις εκστρατείες εναντίον της Ελλάδας. Μετά την ήττα των Περσών (480 π.Χ.), ο Θεμιστοκλής υποχρεώνει την Πάρο να γίνει μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Την εποχή αυτή ζουν και δημιουργούν οι φημισμένοι Παριανοί γλύπτες Αγοράκριτος και Σκόπας. Με το τέλος της κλασικής περιόδου, η Πάρος γίνεται σύμμαχος των Μακεδόνων μέχρι τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου.

Ελληνιστική εποχή (323-167 π.Χ): Για πολλά χρόνια η Πάρος ανήκει στην κυριαρχία των Πτολεμαίων.

Ρωμαϊκή εποχή (167-330 μ.Χ.):

Η Πάρος και οι υπόλοιπες Κυκλάδες μαζί με ένα μεγάλο τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας αποτελούν επαρχία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η ανάπτυξη ανακόπτεται. Το νησί χρησιμοποιείται σαν τόπος εξορίας.

Βυζαντινή εποχή (330-1204 μ.Χ):

Ο χριστιανισμός απλώθηκε στην Πάρο από τον 4ο μ. Χ. αιώνα. Τότε κτίστηκε και η πρώτη εκκλησία της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, με εντολή της Αγίας Ελένης.

Ενετοκρατία (1204 – 1537 μ.Χ):

Η Πάρος εντάσσεται στο Δουκάτο του Αιγαίου (1207). Οι κάτοικοι του νησιού δουλεύουν στα χωράφια σαν δουλοπάροικοι ενώ εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται από πειρατικές επιδρομές και λεηλασίες. Η Νάουσα γίνεται βάση πειρατών. Την περίοδο της Ενετοκρατίας κτίζεται το κάστρο της Παροικιάς, της Νάουσας και του Κέφαλου (Μάρπησσα).

Τουρκοκρατία (1537-1821 μ.Χ):

Με την κατάληψη του νησιού από τον φοβερό πειρατή Μπαρμπαρόσα (1537) και την ερήμωση που ακολουθεί κλείνει το κεφάλαιο της Ενετοκρατίας για την Πάρο. Το κατεστραμμένο πλέον νησί κυριεύεται από τους Τούρκους (1560). Κατά την διάρκεια των Ρωσοτουρκικών πολέμων (1770 – 1777) ο ρώσικος στόλος χρησιμοποιεί τον ασφαλή όρμο της Νάουσας σαν ορμητήριο στο Αιγαίο.

Νεώτερη ιστορία:

Η Πάρος παίρνει ενεργό μέρος στην ελληνική επανάσταση (1821). Ιδιαίτερα δοκιμάστηκε η Πάρος την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Παριανοί αναγκάζονται να μεταναστεύσουν αρχικά στον Πειραιά και αργότερα στο εξωτερικό. Γύρω στο 1960 αρχίζει μία καινούργια περίοδος ανάπτυξης για την Πάρο, που βασίζεται κυρίως στον τουρισμό.

Αξιοθέατα:

Το Κάστρο Παροικιάς (Φραγκοκάστελο Πάρου)

Η Παροικιά αποτελεί την πρωτεύουσα του νησιού της Πάρου. Εκεί βρίσκεται και το περίφημο Ενετικό Κάστρο του 13^ου αιώνα, τοποθετημένο στη θέση της Αρχαίας Ακρόπολης του νησιού. Γύρω από το κάστρο αναπτύχθηκε ένας μεσαιωνικός οικισμός, το «ξώπυργο».

Η Μυκηναϊκή Ακρόπολη της Πάρου στη Νάουσα

Η Νάουσα της Πάρου είναι η δεύτερη σε πληθυσμό κωμόπολη του νησιού. Στα δυτικάτου κόλπου της, ακριβώς πάνω από την περίφημες Κολυμπήθρες, αναπτύχθηκε ο πιο σημαντικός οικισμός της Πάρου κατά τα μυκηναϊκά χρόνια. Σήμερα, στον αρχαιολογικό χώρο διασώζονται τα τείχη του.

Αρχαία Λατομεία Πάρου, ένα παγκόσμιας εμβέλειας αξιοθέατο

Μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς με ιστορία 3200 ετών, αποτελεί το διαχρονικό αποτύπωμα της Πάρου σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο λυχνίτης, το περίφημο παριανό μάρμαρο, αποτέλεσε το υλικό για πολλά έργα γλυπτικής και αρχαίων ναών.

Κοιλάδα με τις πεταλούδες, ένα αξιοθέατο της παριανής φύσης

Έξω από την Παροικιά βρίσκεται ένας μοναδικός βιότοπος που φιλοξενεί πεταλούδες του είδους Jersey Tiger Moth. Η κοιλάδα είναι καταπράσινη, διαθέτοντας πυκνή βλάστηση από κυπαρίσσια, πλατάνια, αγριελιές και μία πηγή με νερό.

Το Ιερό του Δηλίου Απόλλωνα και της Αρτέμιδος

Σημαντικό μνημείο του νησιού που βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου στη βόρεια πλευρά της Παροικίας, με θεά το ιερό νησί της Δήλου! Εδώ, έχουν εντοπιστεί πολύ σημαντικά ειδώλια και γλυπτά, όπως μαρμάρινο άγαλμα της Αρτέμιδος, που εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Πάρου.

Οι πανέμορφοι ορεινοί οικισμοί του νησιού

Όταν βρεθείς στην Πάρο, μην παραλείψεις να επισκεφτείς τα πανέμορφα πεδινά χωριά της. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι οι Λεύκες, οι οποίες παλαιότερα αποτέλεσαν και πρωτεύουσά της. Είναι χτισμένες ανάμεσα στους πρόποδες του βουνού Στρούμπουλας και προσφέρουν καταπληκτική θέα στη Θάλασσα. Ιδιαίτερα αξιόλογα χωριά είναι και ο Πρόδρομος, τα Μάρμαρα και η Μάρπησσα.

Ο ιστορικός ναός της Παναγιάς Εκατονταπυλιανής

Ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής στην Πάρο αποτελεί ίσως το πιο διάσημο από τα αξιοθέατα του νησιού, καθώς πρόκειται για το αρχαιότερο ορθόδοξο προσκύνημα. Έργο του βυζαντινού αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνου προς τιμήν της μητέρας του Αγίας Ελένης, αποτελεί σήμερα ένα από τα σπουδαιότερα & πιο καλοδιατηρημένα παλαιοχριστιανικά μνημεία.

 Η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, πηγαίνοντας στους Άγιους Τόπους με σκοπό να βρει τον Τίμιο Σταυρό, σταμάτησε με το πλοίο της στη Πάρο. Προσεύχεται και κάνει τάμα να βρει τον Τίμιο Σταυρό να κτίσει στη θέση αυτή ένα μεγάλο ναό. Η προσευχή της εισακούστηκε, η Αγία Ελένη βρήκε τον Σταυρό και πραγματοποίησε την υπόσχεσή της. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, τον ναό οικοδόμησε ο Μεγάλος Κωνσταντίνος με εντολή της μητέρας του. Αρχικά ήταν μία σταυροειδής βασιλική που καταστράφηκε πιθανώς από πυρκαγιά. Την εποχή του Ιουστινιανού ανακατασκευάστηκε. Τον ναό της Εκατονταπυλιανής έκτισε ο μαθητής του Πρωτομάστορα που έκτισε την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης.

Σήμερα θα πάμε στο Κάστρο Παροικιάς και στο Βαπτιστήριο στην Παναγία Εκατονταπυλιανή της Πάρου!!

Ελάτε στην παρέα μας στο Facebook