Πολλά τα έθιμα της Σύμης που γίνονται σε διάφορες περιόδους θρησκευτικών εορτών και μυστηρίων(γάμο , βάπτιση ) όλα με την ανάλογη βαρύτητα και τελετουργικό που τα αρόζει. . Από αυτά ένα ξεχωρίσαμε που είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό..
Τα παλαιότερα χρόνια οι νοικοκυρές πρίν ξημερώσει καλά καλά , ανέβαιναν στο βουνό να μαζέωουν αγριολούλουδα όπως
Ο κύκλος του στεφανιού γινόταν με κλιματόβεργες . Δεξιά και αριστερά έδεναν φύλλα μουσμουλιάς ή κισσού και πάνω σ’αυτά έβαζαν τα αγριολούλουδα σε ματσάκια. Επίσης για το στόλισμα του στεφανιού χρησιμοποιούσαν τριαντάφυλα, πασχαλιές, μαστιχέςκαι διάφορα άλλα λουλούδια.
Στεφάνι έφτιαχναν εκτός για το σπίτι τους και για το καϊκι τους, για το μαγαζί τους και η αρραβωνιασμένη κόρη έφτιαχνε και για την πεθερά.
Όταν τελείωναν τα στεφάνια ετοίμαζαν τις σουπιέρες με ξερά σύκα και μουσταλευριά και γέμιζαν τα ποτήρια τους κρασί. Πρώτα έτρωγαν τα σύκα και τη μουσταλευριά για να είναι γλυκός ο Μάης και μετά επιναν το κρασί.
Τον Μάη τον έτρεμαν όλοι , ούτε γάμοι γίνονταν , ούτε αρραβώνες , ούτε λουλούδια φύτευαν
Η μουσική παράδοση των Δωδεκανήσων έχει άρρηκτη σχέση με αυτήν του Αιγαίου.
Η απαρχή της μουσικοχορευτικής ιστορίας του Αιγαίου χάνεται σε μυθικές θεωρήσεις, συνδεδεμένη με την γέννηση του Απόλλωνα, του Δια, του Ορφέα και της Σαπφώς.
Τα Δωδεκάνησα έχουν μια πολυμορφική παράδοση. Αυτό οφείλεται κυρίως στη ναυτιλία και το εμπόριο που συντέλεσαν σε μια σπουδαία πολιτιστική ανάπτυξη.
Ήδη τα Δωδεκάνησα ήταν γνωστά για την πνευματική τους άνθηση κάτι που αναγνώριζαν και οι Ρωμαίοι ονομάζοντας τη Ρόδο «claram», επιφανή και με ποιότητα στη μόρφωση.
Σύμφωνα μάλιστα με αρχαιολογικές σκαπάνες, που αφορούσαν τους «Διονυσιακούς τεχνίτες» της αρχαιότητας,
οι 36 καλλιτέχνες με πανελλήνια προβολή και αναγνώριση κατάγονταν από τα Δωδεκάνησα.
Πρόκειται για την ιπποτική εποχή, μια σημαντική περίοδο για τη Σύμη και γενικότερα τα Δωδεκάνησα, λόγω της ειρηνικής ζωής μεταξύ Φράγκων και Δωδεκανησίων και της ελεύθερης πνευματικής έκφρασης.
Όλα τα παραπάνω συντέλεσαν στη δημιουργία μιας ανώτερης ποίησης και συνθέσεων ερωτικών ασμάτων.
Τέλος, την περίοδο αυτή παρατηρούμε την επίδραση της θρησκευτικής μουσικής και του στίχου στα κοσμικά λαϊκά τραγούδια
Η Τουρκοκρατία ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την πνευματική και πολιτιστική ζωή του νησιού, διότι επικρατούσαν βαριές συνθήκες ζωής και κακουχίες.
Τέλος, την περίοδο αυτή στην ελληνική μουσική παράδοση εντάχθηκαν οι αμανέδες αλλά και άλλες μελωδίες και μπαλάντες που προήλθαν από τα Μικρασιατικά παράλια.
Την περίοδο της Ιταλογερμανικής κατοχής (1912-1945) η κατάσταση δυσχεραίνεται αφού όλα «τα πλάκωνε η φοβέρα και τα σκίαζε η σκλαβιά».
Ωστόσο, το Δωδεκανησιακό στοιχείο συνέχισε με διάφορους τρόπους να διατηρεί τις παραδόσεις του όποτε αυτό ήταν δυνατόν.
είναι χαρακτηριστικοί χοροί της Σύμης και γενικότερα του νησιωτικού συμπλέγματος.
Εμείς σήμερα θα δούμε ένα απόσπασμα από το φεστιβάλ της Σύμης από την ένωση γυναικών Σύμης, σούστα Σύμης , ζερβοδέξο Σύμης από τη Νανού και τέλος συρτό , κοφτό Σύμης.
Ελάτε στην παρέα της ”Γωνιά Χαλάρωσης” στο Facebook