Sindhutai Sapkal : “Η μητέρα των ορφανών”.

Μέσα από τη δική της δυστυχισμένη ζωή , άντλησε δύναμη και έδωσε αγάπη …

Την πάντρεψαν στα 12 της για να την ξεφορτωθεί η οικογένεια της, με έναν άντρα 20 χρόνια μεγαλύτερο.

Στα 20 της, ήταν έγκυος στο τέταρτο παιδί της που ήταν κόρη (μετά από τρεις γιούς) και ο άντρας της την έδιωξε από το σπίτι.

Γέννησε και άρχισε να ζητιανεύει στους δρόμους για να ζήσει αυτή και η κόρη της.

Ζούσε σε νεκροταφεία και στάβλους. Δύο φορές είχε σκεφτεί να αυτοκτονήσει για να βάλει τέλος στο μαρτύριο της.

Στην διάρκεια αυτής της τραγωδίας όμως ήρθε σε επαφή με ορφανά παιδιά.

Παιδιά που πεινούσαν, παιδιά μόνα τους χωρίς προστάτες, παιδιά του δρόμου. Άρχισε να τα υιοθετεί.

Όπως είπε η ίδια ” Θα ζητιάνευα λίγο παραπάνω αλλά τουλάχιστον δεν θα πεινούσαν αυτά”. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το 1970 όταν και με την βοήθεια κάποιων ανοίγει το πρώτο της ορφανοτροφείο.

Σήμερα είναι μητέρα για πάνω από 1500 ορφανά . Κάποια από τα παιδιά της έχουν γίνει δικηγόροι και ιατροί.

Μάλιστα η βιολογική κόρη της κάνει διδακτορικό στην ζωή και στο έργο της. Άλλα από τα παιδιά της έχουν ανοίξει δικά τους ορφανοτροφεία για να μην βρεθούν και άλλα παιδιά στην ίδια μοίρα.

Εχει τιμηθεί με πάνω από 270 εγχώρια και διεθνή μετάλλια και βραβεία με τα λεφτά από αυτά να πάνε ως χρηματική ενίσχυση στα ορφανά.

Έχει λάβει, το 2021, το τέταρτο υψηλότερο τιμητικό βαθμό για πολίτη Ινδίας για την συνεισφορά της και το 2017 το πρώτο που απονέμεται σε γυναίκα πολίτη.

Είναι 72 ετών σήμερα και δηλώνει:

“Αν μπορούσα να υιοθετήσω και τα 2εκ ορφανά της κοινωνίας θα το έκανα σήμερα”.

πηγή πληροφοριών: https://www.sindhutaisapakal.org/

.