Οι 9 Μούσες της ελληνικής μυθολογία

Οι 9 Μούσες

Οι Μούσες στην αρχαία ελληνική μυθολογία είναι εννέα αρχαίες θεότητες. Κατοικούσαν στον Όλυμπο και γονείς τους ήταν ο θεός Δίας και η Μνημοσύνη.

Ο θεός Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης τους διεύθυνε τη χορωδία τους, γι’ αυτό και ονομαζόταν Μουσαγέτης , δηλαδή ηγέτης των Μουσών. Είναι οι θεές προστάτιδες της λογοτεχνίας, επιστήμης και των τεχνών.

Πηγές γνώσης και έμπνευσης, αρχικά για τους Έλληνες και στη συνέχεια για τους Ρωμαίους.

Διασκέδαζαν τους Ολύμπιους στα συμπόσια τους τραγουδώντας τους με τις ακούραστες φωνές τις θείες μελωδίες και  τους ύμνους, παίζοντας την λύρα.

Τραγούδησαν ακόμη θρηνητικά στην ταφή του Αχιλλέα. Κυρίως υμνούσαν το Δία και το μεγαλείο του.

Το πόσο στενά δεμένες ήταν μαζί του φαίνεται από το ότι τις αποκαλούσαν «Ολυμπιάδες». Σπανιότερα δόξαζαν με τα τραγούδια τους το γένος των ανθρώπων και τους φημισμένους ήρωες. 

Όταν μεγάλωσαν, έγιναν πολύ έξυπνες και πανέμορφες. Είχαν ιδιαίτερη αγάπη στη μουσική, δεν τις ενδιέφεραν οι ανθρώπινες ασχολίες και αναζητούσαν ήσυχο τόπο για να αφιερωθούν στις Καλές Τέχνες.

Έλεγαν πως ο Πίερος, βασιλιάς της Μακεδονίας σύμφωνα με τη μυθολογία, έφερε από εκεί τη λατρεία τους στη Βοιωτία. Ο Πίερος, μάλιστα, απέκτησε εννιά κόρες, στις οποίες έδωσε το όνομα των Μουσών, Πιερίδες.

Ήταν όμως τόσο αλαζονικές, ώστε προκάλεσαν τις Μούσες να παραβγούν μαζί τους στο τραγούδι. Οι Μούσες τις νίκησαν, όπως ήταν φυσικό, και για να τις τιμωρήσουν, τις μεταμόρφωσαν σε φλύαρες κίσσες.

 Μνημοσύνη , η μητέρα των Μουσών

H Μνημοσύνη ήταν η προσωποποίηση της μνήμης στην ελληνική μυθολογία.
Ανήκε στους Τιτάνες, ήταν κόρη της Γαίας και του Ουρανού και μητέρα των Μουσών.

Η Μνημοσύνη, στην αρχαιότητα ήταν η θεά της μνήμης και θεωρείτο ως μια από τις πλέον ισχυρές θεότητες της εποχής της.

Εξ’ άλλου η μνήμη είναι ένα από τα προσόντα που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα ζώα, καθώς αποτελεί το θείο δώρο που επιτρέπει να συζητούμε, να κρίνουμε, να αιτιολογούμε, να προβλέπουμε, να προλαμβάνουμε και το σημαντικότερο όλων αποτελεί το θεμέλιο του πολιτισμού.

αναφέρεται ως η πρώτος φιλόσοφος, η οποία προσέφερε στους ανθρώπους ως δώρο την δύναμη της λογικής. Πιστώθηκε την ευθύνη ονομασίας όλων των αντικειμένων, παρέχοντας στους ανθρώπους τα μέσα για διάλογο, την δυνατότητα συνομιλίας και την δύναμη της μνήμης.

Η μνήμη δεν ήταν μόνο η απομνημόνευση απλών πραγμάτων αλλά πολύ πιο σημαντική.

Ήταν η μνήμη των κανόνων και των ενεργειών του σύμπαντος, ο κύκλος της ζωής, η μνήμη του πώς να ζούμε στον κόσμο.

Οι αρχαίοι πίστευαν ότι όταν κάποιος πεθάνει και περάσει στον Κάτω Κόσμο έπρεπε να επιλέξει. . .

ή να πιεί νερό από τον ποταμό Λήθη, όπου ξεχνούσε όλους τους πόνους και βάσανα της προηγούμενης ζωής και ταυτόχρονα όλα τα διδάγματα, ή να πιεί από την Μνημοσύνη, την πηγή της μνήμης.

Εκείνοι που επέλεγαν να ξεχάσουν, έπρεπε να ξαναγεννηθούν, να επιστρέψουν στην γη, για να διδαχθούν ξανά από τις εμπειρίες της ζωής.

Εκείνοι που είχαν επιλέξει να θυμούνται γινόντουσαν δεκτοί στα Ηλύσια Πεδία, όπου ζούσαν αιωνίως με άνεση και ειρήνη.

Ποιες ήταν οι μούσες;

1. Καλλιόπη

Η Καλλιόπη ήταν η προστάτιδα της επικής ποίησης και της ρητορικής, καθώς και όλων των καλών τεχνών.  Ήταν η μεγαλύτερη, η πιο σεβαστή, η πιο σοβαρή, η πιο σοφή και η πιο αποφασιστική από τις Μούσες.

Αν και παρθένος, μερικοί θεωρούσαν τον Όμηρο ως γιο της.

Απεικόνιζαν την Καλλιόπη νέα, ωραία, με μεγαλοπρέπεια και επιβλητικότητα, με άνθη στο κεφάλι ή κισσό, στο δεξί χέρι να κρατά δάφνες και στο αριστερό δύο βιβλία, πολλές φορές την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

2. Κλειώ

Στην ελληνική μυθολογία η Κλειώ ήταν η Μούσα της Ιστορίας.

Το όνομά της προέρχεται από το ρήμα “κλείω”, που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό.

Απεικόνιζαν την Κλειώ δαφνοστεφανωμένη και με κόκκινο ένδυμα. Στο δεξί της χέρι κρατούσε μία σάλπιγγα και στο αριστερό ένα βιβλίο.

3. Ευτέρπη

Η Ευτέρπη στην ελληνική μυθολογία ήταν η μούσα της Μουσικής.

Τη απεικόνιζαν δαφνοστεφανωμένη να παίζει αυλό ή να τον κρατά. Την εικόνα της συμπλήρωναν μουσικά όργανα και κείμενα, ο Έρωτας και δένδρα με τζιτζίκια. Στους μεταγενέστερους κλασικούς χρόνους, ονομάστηκε μούσα της λυρικής ποίησης.

4. Τερψιχόρη

Στην Ελληνική μυθολογία, η Τερψιχόρη ήταν η Μούσα του χορού. Την Τερψιχόρη την απεικόνιζαν δαφνοστεφανωμένη να κρατά άρπα και να χορεύει χαρούμενη, ενώ τα πόδια της μόλις να ακουμπούν τη γη. Σύμβολό της ήταν η λύρα, ο αυλός και το τρίγωνο. Πολλές φορές απεικονίζεται καθισμένη και κρατώντας μια λύρα.

Μερικές φορές αναφέρεται ως μητέρα των Σειρήνων.

Το όνομά της προέρχεται από το ρήμα “τέρπω” (ευφραίνω) και το ουσιαστικό χορός.

5. Ερατώ

Η Ερατώ ήταν η Μούσα της λυρικής ποίησης και των ύμνων. Απεικονίζεται πάντα με μία λύρα και σχεδόν γυμνή. Ήταν προστάτιδα του γάμου και του έρωτα. Κύριο σύμβολό της ήταν η λύρα, αλλά και η κιθάρα.

Σύμφωνα με το μύθο, η Μούσα Ερατώ είναι αυτή που επινόησε τα ερωτικά ποιήματα, το γάμο, την ποίηση και την μουσική.

Το όνομα Ερατώ προέρχεται από το ρήμα “έρεσθαι” και από τη λέξη έρωτας και εραστής.

6. Μελπομένη

Η Μελπομένη ήταν Μούσα της τραγωδίας, παρά τα χαρούμενα τραγούδια της.

Στην αρχή θεωρούταν μούσα του μέλους, εξού και το όνομά της.

Το όνομά της βγαίνει από το ρήμα “μέλπω” που σημαίνει υμνώ.

Την απεικόνιζαν να φοράει μάσκα τραγωδίας, θυμωμένη, δαφνοστεφανωμένη με σκήπτρο και ρόπαλο στα χέρια.

7. Θάλεια

Η Θάλεια ήταν προστάτιδα της ευθυμίας. Ανακάλυψε την κωμωδία, τη γεωμετρία, την αρχιτεκτονική και τη γεωργία. Ήταν, επίσης, προστάτιδα και των Συμποσίων. Είχε υπό την προστασία της τη βουκολική ποίηση, δηλαδή τα αντίστοιχα σημερινά δημοτικά τραγούδια και αργότερα την κωμωδία.

Απεικονιζόταν συνήθως με στεφάνι κισσού, κρατώντας στο αριστερό χέρι μάσκα θεάτρου και στο δεξί ραβδί, με ελαφριά ένδυση.

Το όνομά της προήλθε από το ρήμα “θαλλέω”, που σημαίνει ανθίζω πλούσια, ευδοκιμώ.

8. Πολύμνια

Η Πολύμνια ήταν η Μούσα των ιερών ύμνων και της ευγλωττίας.

Η εμφάνισή της φαινόταν σαν να διακατέχεται από κάποια βαθιά σκέψη και ανάμνηση. Είναι μία πολύ σοβαρή γυναίκα, συλλογισμένη και στοχαστική. Συχνά κρατά το δάχτυλό της μπροστά στα χείλη. Συνήθως απεικονίζεται φορώντας μακρύ μανδύα και πέπλο, και έχοντας ακουμπήσει τον αγκώνα της σε ένα μαξιλάρι. Την απεικόνιζαν να κοιτά προς τον ουρανό με στεφάνι από δάφνη και μαργαριτάρια στο κεφάλι, λευκό φόρεμα, με τη λύρα στα χέρια της.

Επίσης, η Πολύμνια είναι μερικές φορές γνωστή και ως η Μούσα της γεωμετρίας, του διαλογισμού και της γεωργίας.

9. Ουρανία

Θεωρούνταν εφευρέτης και προστάτιδα της Αστρονομίας και της Αστρολογίας.

Συνήθως απεικονίζεται φορώντας στεφάνι σε σχήμα αστεριού, κρατώντας στο αριστερό χέρι την παγκόσμια σφαίρα και στο δεξιό διαβήτη, που αποτελούν και τα σύμβολά της.

Ο ΕΛΙΚΩΝΑΣ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ

Ο Ελικώνας, λοιπόν, είναι ο τόπος κατοικίας των Εννέα Μουσών

Κατά τη μυθολογία, ο Ελικώνας και ο Κιθαιρώνας ήταν αδέλφια. Ο πρώτος ήταν καλός και περιποιητικός προς τους γονείς του, ενώ ο δεύτερος ήταν άγριος, βάρβαρος και πλεονέκτης.

Η πλεονεξία οδήγησε τον Κιθαιρώνα να σκοτώσει τον πατέρα του και ύστερα, με δόλιο τρόπο, να γκρεμίσει τον αδελφό του Ελικώνα από ένα βράχο.

Όμως, από την ορμή του παρασύρθηκε κι ο ίδιος κι έγινε συντρίμμια. Οι Θεοί μεταμόρφωσαν τα δύο αδέρφια στα αντίστοιχα βουνά.

Ο Ελικώνας έγινε η κατοικία των Μουσών και ο Κιθαιρώνας των Ερινύων.

Ο Ελικώνας κατά την αρχαιότητα ήταν κέντρο τεχνών και επιστημών. Σήμερα είναι ένας τόπος με θαυμάσιο φυσικό τοπίο και ιδανικός προορισμός για πεζοπορία .

Ελάτε να κάνουμε μια μικρή περιήγηση στην κατοικία των Μουσών !!

Ελάτε επίσης να δούμε ένα σύνδεσμο για τις εννέα Μούσες!!

Ελάτε στην παρέα της ”Γωνιά Χαλάρωσης” στο Facebook