Όσα ορίζει η ζωή-Ηλιάνα Βολονάκη
18 Μαΐου 2021
Η Μάχη της Κρήτης -Τα γεγονότα..
20 Μαΐου 2021

Το 1994 η Βουλή των Ελλήνων έλαβε ομοφώνως την απόφαση να ορίσει τη 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον μικρασιατικό Πόντο. Η επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας οφείλεται σε ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, που σφράγισε τη μοίρα των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ήταν  19 Μαΐου 1919, μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, όταν ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, αυτονομήθηκε από την επίσημη οθωμανική κυβέρνηση και οργάνωσε τις παλιές εθνικιστικές συμμορίες οι οποίες βαρύνονταν με την εξόντωση των Ελλήνων, των Ασσυροχαλδαίων και των Αρμενίων κατά την περίοδο του πολέμου (1914-1922).

Στόχος του ήταν η ανατροπή των μεταπολεμικών πολιτικών διευθετήσεων.

Η πορεία του Μουσταφά Κεμάλ που ξεκίνησε το 1919 από τη Σαμψούντα, κατέληξε λίγα χρόνια μετά στη Σμύρνη, στη συντριβή των Ελλήνων στο μικρασιατικό μέτωπο και στο ολοκαύτωμα της Ιωνίας το Σεπτέμβριο του 1922.

Η αρχή του φονικού

Το 1908 ήταν μια χρονιά – ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.

Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.

Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!

Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα.

Τραγικός απολογισμός αυτής της γενοκτονίας ήταν από ένα σύνολο 750.000 περίπου Ελληνοποντίων, υπολογίζονται σε 200.000 έως 350.000 εκείνοι που εξολοθρεύτηκαν από τους Νεοτούρκους κατά την περίοδο 1916-1923.

Δυστυχώς ο συγκεκριμένος λαός που ούτε το όνομά του δεν πρέπει να υπάρχει και όπως είπε και ο Νεοκλής Σαρρής (1940-2011) Έλληνας καθηγητής Παντείου ” Αυτό το κράτος δεν έχει ιστορία , αλλά ποινικό μητρώο”, συνεχίζει και έχει στην εξουσία ανθρώπους- τέρατα που δεν λογαριάζουν καθόλου την ανθρώπινη ζωή .

Γιατί μπορεί να φταίνε οι πολιτικοί για τις αποφάσεις που παίρνουν αλλά εξίσου συνένοχος είναι και ο λαός όταν βλέπει την κτηνωδία και την επιτρέπει.

Θα μπορούσαμε να ρίξουμε ευθύνη στην αμμορφωσιά του λαού γιατί έτσι τους βολεύει τους πολιτικούς τους , να τους έχουν αμμόρφωτους και άξεστους αλλά πλέον μιλάμε για 21ο αιώνα και συνεχίζουν και εκείνοι που κατάφεραν να μορφωθούν να στηρίζουν πολιτικούς φονιάδες και πολεμόχαρους.

Δυστυχώς ”Αυτή η χώρα πέρασε από τη βαρβαρότητα στην παρακμή , χωρίς να γνωρίσει τον πολιτισμό” Ουίνστον Τσώρτσιλ, (1874-1965).

Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι να αποδώσουμε φόρο τιμής στις ψυχές που δολοφονήθηκαν …

πηγή πληροφοριών : el.wikipedia.org , e-pontos.gr , sansimera.gr

Ελάτε να κάνουμε μια επίσκεψη στην Τραπεζούντα στην Παναγία Σουμελλά , ελάτε να δούμε ένα σπάνιο βίντεο από την εισβολή των Τσέτων στην Σάντα , Τραπεζούντας και να ακούσουμε ”Την πατρίδα μ’ έχασα”

Ελάτε στην παρέα της ”Γωνιά Χαλάρωσης” στο Facebook

Comments are closed.