Το χωριό του Ποπάυ στη Μάλτα
8 Μαΐου 2021
Η Κρήτη τον καιρό της Ενετοκρατίας
10 Μαΐου 2021
Η δεύτερη Κυριακή του Μαϊου έχει καθιερωθεί παγκόσμια ημέρα για τη γιορτή της μάνας και πηγαίνουμε λουλούδια , καρδούλες και ότι άλλο μπορούμε να φανταστούμε..”Χρόνια Πολλά Μαμά ” της λέμε αλλά..
Σκέφτηκε κάποιος από εμάς τι είναι τελικά η μάνα , η μητέρα , η μαμά;;;
Είναι ένα εργοστάσιο.
Μέσα στο οποίο δημιουργείται η ζωή. Μέσα από το σώμα της γεννιέται ο άνθρωπος. Και όπως τον τρέφει 9 μήνες συνεχίζει και μετά τη γέννησή του, πάλι να τον τρέφει και να τον ζει από το ίδιο της το σώμα μέσω του θηλασμού!
Αυτό το εργοστάσιο είναι ακούραστο , δεν έχει βάρδιες , δουλεύει εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, δεν έχει άδεια , ακόμα και άρρωστο δουλεύει .
Έχει τόσα πολλά προτερήματα αλλά το καλύτερο είναι ένα…Δεν θα σου πει ποτέ κουράστηκα.
Θα σφίξει τα δόντια , θα κάνει κουράγιο για να δει εσένα και εμένα ευτυχισμένους , να μη μας λείπει τίποτα και να χαμογελάμε..
Είναι λιμάνι.
Ένα λιμάνι που μέσα στην αγκαλιά του ο καθένας μας βρίσκει γαλήνη, ηρεμία, κατευνάζει τους φόβους του , τα άγχη του και τρέφει την ψυχή του. Ναι , η αγκαλιά της μαμάς είναι τροφή για την ψυχή του παιδιού και αυτή η αγκαλιά είναι μόνιμα θερμή και ζεστή
Κάντε παρέα με τα παιδιά σήμερα μια εικονική περιήγηση στο χωριό του Αστερίξ
Κάντε εικονική ξενάγηση στο Μουσείο σοκολάτας στη Βιέννη!!
Και για το τέλος περπατήστε παρέα με τα παιδιά στο χωριό των παραμυθιών!!
Είναι ο σάκος του μποξ
Που βγάζουμε πάνω της τα νεύρα μας , τη γκρίνια μας, ότι μας φταίει και εκείνη είναι πάντα διαθέσιμη να χτυπήσουμε επάνω της . Και εμείς εκ του ασφαλούς χτυπάμε σ’αυτό το σάκο γιατί ξέρουμε οτι ο σάκος δεν θα ανταποδώσει το χτύπημα .
Ξέρουμε ότι και να μας μαλώσει και να υψώσει τη φωνή ,γρήγορα θα της περάσει και θα κάνει εκείνη το πρώτο βήμα να έρθει κοντά μας.
Πονάει πιο πολύ από τα παιδιά της
Ο πόνος της μάμας είναι κρυφός , μυστικός . Κάτι λίγο αφήνει ίσως να φανεί και αυτό σε πολύ ειδικές περιπτώσεις. Τις περισσότερες φορές το κρατάει μέσα της να την τρώει και να την βασανίζει αλλά στο παιδί της που την έχει ανάγκη εκείνη τη στιγμή δεν θα δείξει τίποτα.
Θα του δώσει κουράγιο , θα του δώσει δύναμη , θα το συμβουλέψει ακόμα και αν ξέρει ότι δεν μπορεί να αντιστραφεί μια κατάσταση. Θα το κάνει όμως για να μην δει απογοήτευση στο βλέμμα του παιδιού.
Θα το κάνει γιατί δε θέλει να το δει να τα παρατάει και αν αποτύχει εκείνη η ίδια πάλι θα του δώσει δύναμη γιατί η θεωρία της λέει” μόνο ο απαισιόδοξος τα παρατάει , σήκωσε τα μανίκια σου και πάλεψε” αλλά …εκείνη μέσα της θα πονάει για το παιδί της..
Η γιορτή της είναι κάθε μέρα , όταν θα της πούμε καλημέρα με ένα φιλί , όταν θα την πάρουμε μια αγκαλιά αυθόρμητα, ένα τηλέφωνο να δούμε πως πέρασε τη μέρα της, όταν θα της πούμε σ’αγαπάω μαμά…
Και να το κάνουμε όσο πιο συχνά μπορούμε γιατί δυστυχώς θα έρθει η μέρα που αυτό το πολύτιμο και ακούραστο εργοστάσιο θα σταματήσει να δουλεύει
και θα ζει στην καρδιά μας αλλά δεν θα μπορούμε να ακούσουμε τη φωνή του να μας δίνει εκείνες τις συμβουλές που μας νευρίαζαν πολλές φορές(μην αφήνεις τη μπουκιά σου, πάρε ζακέτα,πρόσεχε μη σου ρίξουν κάτι στο ποτό , μη βγαίνεις λουσμένος, ξενοδοχείο το έχεις το σπίτι σου ) , δεν θα ακούμε να μας λέει ”παιδί μου” .
Δεν θα είμαστε κανενός παιδιά μετά και όποτε μπαίνουμε στο σπίτι της θα μας φαίνετε άδειο γιατί απλά δεν θα μας περιμένει στην πόρτα…..
”Χρόνια Πολλά Μαμά” σ’αγαπάμε και είσαι το πιο πολύτιμο κόσμημα στη ζωή μας. Όσα λουλούδια και ποιήματα να σου πούμε , όσα λόγια και να σου αφιερώσουμε θα είναι ελάχιστα για όλα αυτά που εσύ έχεις κάνει για τα παιδιά σου ….
Να της αφιερώσουμε και ένα τραγούδι που νομίζω ότι είναι ύμνος προς τη μάνα. Για όλες τις μανούλες μικρές και μεγάλες …
