Μαίρη Παναγιώτου

Είμαι όπως ένας ρεπόρτερ, εμπνέομαι από κάθε τι που θα δω

 ‘’10 ΧΡΌΝΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΈΡΑ’’ είναι το νέο βιβλίο της κυρίας  Μαίρης Παναγιώτου που κυκλοφόρησε αρχές Δεκεμβρίου του 2020 απ’ τις εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ  και μέσα από την ζωή της ηρωίδας της Μαρίας, μας αφηγείται την νεότερη ιστορία του Ναυπλίου στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και την κατοχή, αλλά και πως βίωσαν οι άνθρωποι εκείνες τις καταστάσεις. Ο επίλογος του βιβλίου είναι μια τεράστια έκπληξη για τον αναγνώστη….

Κυρία Παναγιώτου καλωσορίσατε στη ‘’Γωνιά Χαλάρωσης’’ και καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο.

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία στην ‘’Γωνιά Χαλάρωσης’’, είναι για μένα μια ευκαιρία να αισθανθώ άνετα και να καθίσω αναπαυτικά στον καναπές σας. Ευχαριστώ για τις ευχές σας. Εύχομαι κι εγώ το ‘’10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ’’ να είναι καλοτάξιδο στις καρδιές των αναγνωστών  και να περάσουν καλά μαζί του. Το έχω φροντίσει όσο μπορούσα, προσπαθώ να δίνω στον κόσμο όσα αξίζουν και μακάρι να το πετυχαίνω.

Στο νέο σας βιβλίο αναφέρεστε σε ιστορικά γεγονότα αλλά και για τη θέση της γυναίκας στην εποχή..πιστεύετε ότι η γυναίκα τότε ήταν ταλαιπωρημένο πλάσμα;

Πιστεύω πως γενικά η γυναίκα είναι ταλαιπωρημένη ανά τους αιώνες. Είναι απ’ την φύση της δοτική στην αγάπη της οικογένειας και στην μητρότητα και εξ αυτού Ον εκμεταλλεύσιμο. Ήταν καιρός λοιπόν να πάρει την τύχη στα χέρια της και να πράξει το σωστό.

Τι πιστεύετε ότι βοήθησε να δικαιωθεί ο αγώνας αυτών των γυναικών που είναι και η αιτία η γυναίκα να έχει αυτή τη θέση στην κοινωνία του σήμερα;

Βοήθησε η ανάγκη του θηλυκού να δικαιωθεί, η απόφαση να αγωνισθεί γι’ αυτό, η ατέρμονη προσπάθεια για τα δικαιώματά της και φυσικά το επαναστατικό της πνεύμα όταν δεν άντεχε άλλο.

Ποιο είναι το κυριότερο μήνυμα που παίρνει ο αναγνώστης τελειώνοντας το βιβλίο;

Το μήνυμα είναι πως κάθε αγώνας δικαιώνεται, αρκεί να είναι δίκαιος και να γίνεται με σοβαρό τρόπο. Αλλά υπάρχουν κι άλλα πολλά και σπουδαία στο πόνημα αυτό, για τα οποία έκανα τεράστια έρευνα στα ιστορικά και κοινωνικοπολιτικά γεγονότα της εποχής και διάλεξα να μιλήσω για όσα εγώ πιστεύω πως αξίζει να τα μεταφέρω στον κόσμο.

Έχετε γράψει έξι μυθιστορήματα και ένα δοκίμιο. Θα ρωτήσω κάτι από το βιβλίο σας ‘Για μια καλύτερη ζωή’’…η υιοθεσία είναι ένα θέμα ευαίσθητο. Θεωρείται ότι θα πρέπει ένα παιδί να γνωρίζει από μικρή ηλικία ότι είναι υιοθετημένο, θα βοηθήσει στην ψυχική του ισορροπία καλύτερα από ότι σε μεγαλύτερη ηλικία;

Και για το θέμα της υιοθεσίας έχω κάνει μεγάλη έρευνα πριν γράψω. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως πριν το παιδί κλείσει τον ένα χρόνο της ζωής του, καλό είναι να διηγείται η θετή μάνα σαν παραμύθι την ιστορία τους και την σμίξη τους. Έτσι υπάρχει στο υποσυνείδητό του κι όταν μεγαλώσει και πληροφορηθεί τις λεπτομέρειες, δεν θα σοκαριστεί.
Η οικογένεια παίζει σπουδαίο ρόλο και αργότερα βεβαίως γι’ αυτό το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έχει βάσεις ιστορικές, κοινωνικές και δύσβατα περάσματα ζωής.   

Στα χνάρια της ασκητικής…τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε να ασχοληθείτε με την ασκητική του Καζαντζάκη;

Ο Νίκος Καζαντζάκης ήταν στα πρώτα μου διαβάσματα στην εφηβεία μου και με κάλυπταν οι φιλοσοφικές του αναζητήσεις. Όταν έπιασα στα χέρια μου την ‘’Ασκητική’’

του, ήξερα πως θέλω να την αναλύσω και να την κατανοήσω. Μου πήρε πάνω από δέκα χρόνια δουλειάς να ανοίξω το χρυσωρυχείο της και ψάχνοντας να βρω νοήματα, να επικοινωνήσω με την Μεγαλοδυναμία του Θεού κι όχι με την Παντοδυναμία του, να βρω τον Χριστό μέσα μου και να το κοινωνήσω αυτό με τους άλλους ανθρώπους. 

Άλλα έργα σας;

Άλλα έργα μου είναι το ΠΡΟΓΟΝOI ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ το οποίο αναφέρεται στην Ελληνική οικογένεια της Υπαίθρου απ’ τον καιρό που η Χώρα μας ήταν υπόδουλη και έως ενάμισι αιώνα μετά.
ΦΩΤΕΙΝΉ, ΟΠΩΣ ΦΩΣ, είναι η πονεμένη και τρυφερή ιστορία μιας δασκάλας που ήρθε το 1922 απ’ το Αϊβαλί και πέρασε την ζωή της στα χωριά της Πελοποννήσου.
ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΑΣΤΕΡΙΑ, ένα βιβλίο για την δύναμη της ψυχής της γυναίκας  και της ανώτερης σκέψης της, την ανθρωπιά και αλληλεγγύη της.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ένα βιβλίο για το αγόρι που δίνεται για υιοθεσία σε ηλικία οκτώ ετών, γνωρίζει τι του συμβαίνει και χτυπιέται στη ζωή ανελέητα μέχρι να βρει τα σταθμά του.
 

Να περάσω λίγο σε εσάς . Ένα ταξίδι ζωής θα ήθελα να μου πείτε προορισμό.

Μέχρι τώρα και πριν βεβαίως την επέλαση του covid 19, έχω ταξιδέψει αντιπροσωπευτικά στην μισή Υφήλιο, ένα ταξίδι που θα ήθελα να κάνω στο μέλλον είναι ο Υπερσιβηρικός δρόμος κι εύχομαι να έχω τα χρήματα και τον χρόνο, να το κάνω με τραίνο χωρίς να βιάζομαι, για να γνωρίσω Ρώσους, Μογγόλους, Κινέζους και άλλους λαούς, με την έννοια να τους δω στον τόπο τους, στην καθημερινότητά τους και να γνωρίσω τον τρόπο που σκέπτονται, που θρησκεύονται, που λειτουργούν.  

Ο ορισμός της συγγραφής για εσάς τι είναι;

Προσωπικά μέσα απ’ την γραφή λυτρώνομαι, ταξιδεύω, σπουδάζω, αναπνέω, έχω λόγο να ενεργοποιηθώ, να επικοινωνήσω με τους συνανθρώπους μου, να τους δώσω ότι δύναμαι και να πάρω απ’ αυτούς όσα έχουν να μου δώσουν, με λίγα λόγια ζω. Επομένως η συγγραφή είναι η λύτρωση της ψυχής.

Κάτι που μπορεί να σας εμπνεύσει ;

Είμαι όπως ένας ρεπόρτερ, εμπνέομαι από κάθε τι που θα δω, που θα ακούσω, που θα ζήσω και θα θέλω να το καταλάβω. Το αναλύω και το σπουδάζω, το γράφω και το προσφέρω.

Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες της γωνίτσας μας;

Εύχομαι στους αναγνώστες της ‘’Γωνιάς Χαλάρωσης’’ αλλά και σε όλους τους ανθρώπους, να έχουν υγεία, υπομονή, επιλογή δραστηριοτήτων κατά το δοκούν, καλοτυχία και οικογενειακή θαλπωρή.

Κα Παναγιώτου σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας και σύντομα θα χαρώ να σας ξαναδώ .

Κι εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς για την φιλοξενία, χάρηκα πολύ τον διάλογό μας, εύχομαι καλή επιτυχία σε ό, τι κάνετε. Σας χαιρετώ.