Αποκριάτικα έθιμα : Κοζάνη, Καστοριά

Σε κάθε περιοχή της χώρας  τέτοιες μέρες, υπό φυσιολογικές συνθήκες γιορτάζεται το καρναβάλι, με κορύφωση το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς .

Τα καρναβαλικά έθιμα είναι ποικίλα και ενδιαφέροντα σε κάθε τόπο .

Εμείς σήμερα θα κάνουμε ένα αφιέρωμα στην Κοζάνη και την Καστοριά όπου κάθε χρόνο αναβιώνουν έθιμα αιώνων…

Κοζάνη

Η κοζανίτικη αποκριά είναι μια ζωντανή διονυσιακή γιορτή που επαναλαμβάνεται από τους κατοίκους της τους τελευταίους τρεις αιώνες. Ο πυρήνας αυτής της γιορτής είναι οι Φανοί.

Όσα χρόνια κι αν πέρασαν, οθωμανική περίοδος, απελευθέρωση, πόλεμοι, πληθώρα δυσκολιών, όσο κι αν άλλαξε το αρχιτεκτονικό και χωροταξικό ανάγλυφο της πόλης,

η κοζανίτικη αποκριά δεν άλλαξε, αλλά προσαρμόστηκε στο πνεύμα των καιρών, στο μέτρο των επιθυμιών και του πάθους των ανθρώπων στα χρόνια που ακολούθησαν.

ΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι μεταμφιεσμένοι δεν εμφανίζονταν τις ημέρες της αποκριάς στην Κοζάνη αλλά στις γιορτές του δωδεκαήμερου και ειδικά την Πρωτοχρονιά. 

Ονομάζονταν ‘Ρογκοτσιάργια’ ή ‘Μπουμπουσιάργια’.

Τα Ρογκοτσιάργια αυτά, χωρισμένα σε ομάδες, επισκέπτονταν τα σπίτια φίλων, συγκενών και γνωστών, όπου τραγουδούσαν και μάζευαν φιλοδωρήματα.

Όταν τελείωναν τις επισκέψεις τους η κάθε ομάδα πήγαινε  στο κατάλυμα της ,και διασκέδαζε και έπινε.

Μετά το γλέντι τους, όσα χρήματα τους περίσσευαν από τα φιλοδωρήματα τους, τα δώριζαν στην εκκλησία της συνοικίας τους.

Το τραγούδι στο πολύ ιδιαίτερο κοζανίτικο γλωσσικό ιδίωμα κυριαρχεί και για κάποιον που δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένος μπορεί και να σοκάρει.

Όταν κουραστούν από το τραγούδι παίρνουν σειρά τα όργανα όπου πολυμελείς μπάντες πνευστών και χάλκινων παίζουν μουσικούς σκοπούς της Μακεδονίας.

Οι φανοί της Κοζάνης στηρίζονται στην αυθόρμητη συμμετοχή των κατοίκων της, οι οποίοι τους ετοιμάζουν και πρωτοστατούν

στο γλέντι με τα παραδοσιακά αποκριάτικα τραγούδια ή τα λεγόμενα «ξινέτροπα ή σκωπτικά».

Οι φανοί σε όλη την πόλη ανάβουν κατά τις 8 το βράδυ της Μεγάλης Αποκριάς, κι αμέσως οι άνθρωποι της γειτονιάς ξεκινούν το τραγούδι.

Οι παρευρισκόμενοι σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω από τη φωτιά με τον κορυφαίο τραγουδιστή στην κορυφή του χορού και με ρυθμικό τρόπο επαναλαμβάνουν τα λόγια του υπό το χτύπημα των χεριών τους.

Το κέφι αρχίζει να ανεβαίνει, το κρασί ρέει άφθονο, οι παραδοσιακές κοζανίτικες πίτες, τα γνωστά «κιχιά», κυκλοφορούν παντού και ο κύκλος γύρω απ’ το βωμό μεγαλώνει.

Στην αρχή λέγονται τραγούδια της αγάπης και του έρωτα, και ορισμένα εμπνευσμένα από τα κατορθώματα των κλεφτών κατά την Επανάσταση του 1821.

Τα πιο τολμηρά λέγονται στη συνέχεια που είναι σκωπτικά και διακωμωδούν άνδρες και γυναίκες.

Υπάρχουν όμως και κάποια που είναι μόνο για μεγάλους τα λεγόμενα «ξινέντροπα», είναι πολύ αθυρόστομα και τραγουδιούνται αργά το βράδυ,

«τις ώρες δηλαδή που τα παλιά τα χρόνια οι γυναίκες με τα παιδιά επέστρεφαν στα σπίτια τους».

Αυτή είναι και η πιο χαρακτηριστική στιγμή σε όλη τη διάρκεια των αποκριάτικων εκδηλώσεων στην Κοζάνη.

Στα τραγούδια των φανών έχει κυρίαρχο ρόλο ο κορυφαίος αρχιτραγουδιστής της γειτονιάς που ξέρει όλους τους στίχους των τραγουδιών και τα λέει ανάλογα με την περίσταση και το κέφι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα «ξινεντροπα» τραγούδια χωρίς κανένα στοιχείο συστολής η ενοχής, λέγονται στον φανό της γειτονιάς μόνο στην διάρκεια του εορταστικού δωδεκαήμερου.

Σε ό,τι αφορά την καταγωγή του εθίμου, πολλοί μελετητές της λαογραφίας υποστηρίζουν την άμεση σύνδεσή του με τις αρχαίες διονυσιακές γιορτές, και τα ρωμαϊκά Σατουρνάλια.

Οι αλλαγές που έχει υποστεί το έθιμο κατά την διάρκεια του χρόνου, του έχει προσδώσει περισσότερη αίγλη και έχει αγαπηθεί από χιλιάδες επισκέπτες

που φθάνουν στην Κοζάνη έστω για μια φορά να τραγουδήσουν τα ερωτικά και τα «βρώμικα» τραγούδια των φανών και να χορέψουν υπό τους ήχους των χάλκινων γύρω από την φωτιά.

Την Κυριακή της Αποκριάς το μεσημέρι γίνεται η παρέλαση των αρμάτων που έχουν ετοιμάσει οι άνθρωποι των φανών με έντονα στοιχεία αυτοσαρκασμού, κοινωνικής και πολιτικής σάτιρας.

Το έθιμο επιβάλλει ο Δήμαρχος να δίνει το έναυσμα της γιορτής με το άναμμα του φανού στην κεντρική πλατεία και στην συνέχεια ο ίδιος υπό τους ήχους των πνευστών και χάλκινων

θα χορέψει τον πιο γνωστό αποκριάτικο σκοπό της περιοχής το περίφημο «έντεκα».

Οι «μπουμπούνες» της Καστοριάς

Λείψανο της πυρολατρείας. Συνδέεται με τη φωτιά. Έθιμο που προέρχεται από την εποχή της ειδωλολατρείας.

Μεγάλες φωτιές στήνονται σε πλατείες από Συλλόγους ή από ομάδες παιδιών.

Αξίζει να αναφέρουμε τη διαδικασία στησίματος μίας μπουμπούνας από παρέες σε γειτονιές της πόλης.

 Αρκετό καιρό πριν τη μεγάλη βραδιά, τα παιδιά αρχίζουν τις προετοιμασίες.

Μαζεύουν όσα περισσότερα «τσάκανα» μπορούν, ώστε να φτιάξουν τη μεγαλύτερη μπουμπούνα της πόλης.

Ανά παρέες πηγαίνουν σε διάφορες περιοχές της πόλης (Προφήτης Ηλίας, γύρος Λίμνης) και μαζεύουν κλαδιά και ξύλα, κατάλληλα να καούν στην μπουμπούνα.

Την Κυριακή το βράδυ μαζεύεται πολύς κόσμος και  μεγάλες φωτιές ανάβουν στις πλατείες της πόλης, ενώ ορχήστρες με πνευστά και χάλκινα παίζουν τοπικούς σκοπούς.

Τα κεράσματα που έχουν ετοιμάσει οι άνθρωποι της γειτονιάς και το κόκκινο κρασί δίνουν και παίρνουν με το γλέντι να διαρκεί έως τα ξημερώματα.

Οι μεγαλύτερες «μπουμπούνες» είναι της μεσαιωνικής πλατείας Ντουλτσό, της γειτονιάς του Απόζαρι, της πλατείας Ομονοίας και της γειτονιάς του παλαιού Νοσοκομείου.

Πρόκειται για προχριστιανικό έθιμο, που επέζησε έως τις μέρες μας.

πηγή: https://karnavalikozanis.gr/, http://www.aboutkastoria.gr/

Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ  η σελίδα μας!!