Φωτεινή Ταχατάκη: ”Όλα έχουν ένα τίμημα”

Ετοιμάσαμε ένα ζεστό καφέ σήμερα εδώ στη γωνίτσα μας και παρέα με τη Φωτεινή Ταχατάκη θα μιλήσουμε για το βιβλίο της “Όλα έχουν ένα τίμημα” από τις εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ. Καλώς ήρθες Φωτεινή και καλοτάξιδο το βιβλίο σου.

Ευχαριστώ πολύ! Καλώς σας βρήκα! Είμαι γεμάτη χαρά που βρίσκομαι στην υπέροχη γωνιά σας και θα απολαύσουμε παρέα αυτόν τον ζεστό καφέ, μιλώντας για μύθους και ιστορίες.

Η υπόθεση του βιβλίου μας μεταφέρει στη δεκαετία του ‘70 μια εποχή με πολλές αντιθέσεις, με πολλά στερεότυπα θα λέγαμε… Επέλεξες αυτή τη δεκαετία θέλοντας να τονίσεις κάτι ή ήταν τυχαία η επιλογή;

Δεν επέλεξα εγώ αυτή την εποχή, εκείνη επέλεξε εμένα καθώς αυτή η ιστορία προϋπήρχε της ύπαρξής μου. Και εξηγώ: Η ζωή της Αρετής μέχρις ενός σημείου είναι αληθινή, όμως θέλησα να την τυλίξω με ένα πέπλο μυθοπλασίας για καθαρά δικούς μου λόγους. Όσο για τα στερεότυπα και τις αντιθέσεις που προανέφερες, Μίνα μου, θα πω απλά πως η κάθε εποχή έχει κάτι να μας διδάξει είτε προς υιοθέτηση, είτε προς αποφυγήν. Και γι’ αυτό αξίζει να κάνουμε τέτοιες αναδρομές στο παρελθόν.

Μίλησέ μου λίγο για την Αρετή, την ηρωίδα του βιβλίου μας.

Η Αρετή μου… Ένα κορίτσι δεκαεπτά χρονών που θα γίνει γυναίκα βιαστικά μέσα σε έναν γάμο που δεν ήθελε να πραγματοποιηθεί. Μα ο χαρακτήρας της είναι έτσι πλασμένος που πάντοτε πρόθυμη να ικανοποιήσει τα θέλω των άλλων, αφήνει τις δικές της επιθυμίες στο περιθώριο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο τη χαρακτηρίζω “Αρετή δίχως τόλμη”, καθώς δειλιάζει να εναντιωθεί ακόμη και στα πιο σοβαρά ζητήματα. Αυτά που αφορούν το δικό της μέλλον και κατ’ επέκταση την ευτυχία της. Κατά τα άλλα είναι ένα πλάσμα ξεχωριστό με υπέροχη ψυχή, κοφτερό μυαλό, τεράστια υπομονή και με γιγάντια λατρεία προς τα παιδιά της.

Η Αρετή λοιπόν αρχικά δεν έκανε τις δικές τις επιλογές αλλά ακολούθησε αυτές που επέλεξαν οι άλλοι γι’ αυτήν. Και σαν την Αρετή κι άλλες πολλές γυναίκες της εποχής εκείνης… Από πού μπορούσαν να πάρουν ελπίδα και λίγη χαρά όταν βρίσκονταν σε ένα γάμο χωρίς αγάπη με έναν σχεδόν άγνωστο άντρα;

Θεωρώ πως όσα κενά κι αν τους δημιουργούσε ένας τέτοιος γάμος, οι χαρές και η αγάπη που εισέπρατταν αυτές οι γυναίκες από τα παιδιά τους ήταν ικανές να τα καλύψουν και με το παραπάνω αυτά τα κενά.

Τα λάθη της τα παραδέχτηκε στο τέλος η Αρετή. Αυτό έγινε μέσα από εσωτερική διεργασία ή τα γεγονότα την ανάγκασαν;

Όλοι μας κάποια στιγμή, για κάθε λάθος που πράττουμε, δημιουργούμε αυτόματα ένα χρέος που αργά ή γρήγορα θα κληθούμε να εξοφλήσουμε. Έτσι και για την ηρωίδα μου, έφτασε η ώρα για το δικό της χρέος.

Θεωρείς ότι είναι εύκολο για έναν άνθρωπο με το χαρακτήρα της Αρετής, έτσι αδύναμο, να μην στεναχωρήσει κανέναν, να έρθει η στιγμή που θα σηκώσει το ανάστημα και θα πάρει τη ζωή του στα δικά του χέρια;

Εύκολο δεν είναι αλλά ούτε και ακατόρθωτο. Η υπομονή είναι αρετή, λένε, όπως επίσης λένε πως η υπομονή έχει και κάποια όρια. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος γεννιέται με τον δικό του χαρακτήρα. Στην πορεία επηρεάζεται και διαμορφώνεται από το περιβάλλον του. Οι καταστάσεις, λοιπόν, που θα βιώσει είναι αυτές που θα του δώσουν την ώθηση να ξεπεράσει φοβίες που λειτουργούν ως εμπόδια και να τα καταρρίψει.

Η μοίρα, οι σκέψεις μας… Μέχρι ποιο βαθμό καθορίζουν τις επιλογές μας; Και μήπως τελικά όλα γίνονται για κάποιον λόγο;

Πιστεύω στη μοίρα. Σωστό ή λάθος, δεν ξέρω. Το μυαλό πάλι, παίζει τέτοια παιχνίδια πολλές φορές που ξεπερνά τις προσδοκίες του πεπρωμένου. Σίγουρα όλα γίνονται για κάποιον λόγο αρκεί κι εμείς να είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε το ανάλογο τίμημα.

Είμαστε στο 2022 και παρατηρούμε ανθρώπους που ακόμα έχουν τα μη και τα πρέπει, τι θα πει ο κόσμος… Θεωρείς ότι είναι ο τρόπος που σκέφτονται ή τελικά οι Έλληνες είμαστε λαός που δεν πρόκειται να αποβάλλουμε αυτές τις νοοτροπίες;

Μεγαλώσαμε, γαλουχηθήκαμε με αυτή τη νοοτροπία. Σίγουρα ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έχει προχωρήσει μπροστά και σκέφτεται εντελώς διαφορετικά, πιο ανοιχτόμυαλα, αλλά φοβάμαι πως δύσκολα θα εξαλειφθεί αυτή η τάση και δυστυχώς έτσι στερούμαστε τη στοιχειώδη ελευθερία μας. Πιστεύω πως αν μπορούσαμε να ταυτίσουμε την εκσυγχρονισμένη σκέψη μας με τον τρόπο ζωής μας, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Λυπάμαι που το λέω, μα θα περάσουν πολλά χρόνια ακόμη ώστε να έρθουν αυτά τα δύο σε πλήρη ταύτιση.

Τι ώθησε τη Φωτεινή να ξεκινήσει τη συγγραφή;

Η ανάγκη μου να εκφράσω τους προβληματισμούς μου, να αποτυπώσω στο χαρτί τις σκέψεις μου, την ψυχή μου. Το πάθος μου να πλάθω ιστορίες και να βιώνω μέσα από τους ήρωές μου τον πόνο, την αγάπη, τον έρωτα, τη ζωή. Να γεννιέμαι και να πεθαίνω μαζί τους.

Το κάθε έργο ενός συγγραφέα είναι παιδί του. Εσύ μέχρι στιγμής έχεις πέντε παιδιά μαζί με το “Όλα έχουν ένα τίμημα”… Πες μου λίγο για τα τέσσερα μεγαλύτερα αλλά και για το έκτο που ξέρω ότι τώρα το συγγράφεις.

“Οι λάθος δρόμοι του έρωτα”, μια ρομαντική νουβέλα, όπως άλλωστε αποκαλύπτει και ο τίτλος της, διατίθεται προς ελεύθερη ανάγνωση από το διαδίκτυο.

Το “Όταν η μοίρα θέλει…” που κυκλοφόρησε το 2019, το πρώτο μου βιβλίο σε έντυπη μορφή, είναι ένα κοινωνικό – δραματικό μυθιστόρημα που μιλάει για απρόσμενα γεγονότα και τραγικές συμπτώσεις που μπορούν να στιγματίσουν ή και να αλλάξουν ολοκληρωτικά τη ζωή μας.

Από τις αγαπημένες Εκδόσεις Υδροπλάνο έρχεται μέσα στους επόμενους δύο μήνες άλλο ένα δραματικό μυθιστόρημα, που εύχομαι να αγαπηθεί κι αυτό από τους αναγνώστες.

Ακόμα μια μεγάλη μου αγάπη περιμένει…

Και αυτό το καράβι που ταξιδεύω τώρα, σύντομα πλησιάζει στο λιμάνι του.

Φωτεινή, σ’ ευχαριστώ πολύ που κάθισες στην παρέα μας. Σου ευχόμαστε καλές επιτυχίες και θα ήθελα να μας αποχαιρετήσεις με μια πρόταση μέσα από το βιβλίο σου.

Εγώ ευχαριστώ για την υπέροχη φιλοξενία, για την τιμή να βρίσκομαι μαζί σας και για το βήμα που μου δώσατε να παρουσιάσω το πόνημά μου.

… Ο Πέτρος χαμογέλασε, του έδωσε το χέρι του κι αυτός και αγκαλιάστηκαν. Χαμογελούσε τώρα και η κυρά- Μαρία δίπλα στον γιο της. Η Αρετή, δυο βήματα πίσω τους, έβλεπε τη θανατική της καταδίκη στα δικά τους χαμόγελα…

Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ  η σελίδα μας!!