Η Προξενήτρα…

Η αναζήτηση μιας καλής γυναίκας για το αγόρι, που θα το στηρίζει και θα είναι άξια να σταθεί πλάι του, ήταν ζητούμενο ζωής  για κάθε οικογένεια.

Πως όμως θα βρισκόταν η κατάλληλη, σε εποχές που οι συναναστροφές νέων μακριά από τα μάτια των μεγαλυτέρων ήταν σχεδόν απαγορευτική;

Τα παλαιότερα χρόνια δεν είχες το δικαίωμα να επιλέξεις τον άνθρωπο, που θα παντρευόσουν. Η οικογένεια του άντρα μέσω της προξενήτρας, έστελνε “προξενιό” ,

μήνυμα δηλαδή στην οικογένεια της νύφης και ζητούσε το χέρι της για το γιο τους.

Η προξενήτρα εργαζόταν για να πετύχει μια θετική απάντηση εκ μέρους της οικογένειας της νύφης.  Ο τρόπος της προξενήτρας τότε έπρεπε να είναι… αλλιώς. Πιο διπλωματικός και λιγότερο εμφανής.

Η προξενήτρα αποτελούσε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις οικογένειες, καθώς είχε τις απαραίτητες διασυνδέσεις στα γύρω χωριά

Η δουλειά της δεν σταματούσε μόνο στο να φέρει σε επαφή δύο οικογένειες. Όλο το ταλέντο και οι ικανότητές της φαίνονταν όταν έπρεπε να συνοδεύσει, την οικογένεια του άντρα (κατά κύριο λόγο) στο πατρικό σπίτι της γυναίκας.

Για να γίνει   το λογοδόσιμο και αργότερα οι αρραβώνες.

Διαπραγματεύονταν την προίκα και την οικονομική άνεση του γαμπρού, που ήταν βασικό κριτήριο τότε, αλλά τις περισσότερες φορές η απάντηση ήταν θετική,

καθώς τα κορίτσια εκείνη την εποχή έπρεπε να παντρευτούν νωρίς.

Συνήθως μάλιστα, η κοπέλα δεν είχε καν περιθώρια άρνησης του γάμου. Μετά, λοιπόν, από την έγκριση οι δύο οικογένειες συναντιούνται, συζητούν και γνωρίζονται για να κανονίσουν τα περί του γάμου.

Όταν γινόταν ο γάμος το ζευγάρι αν είχε τη δυνατότητα να μετακομίσει πλέον σε δικό του σπίτι.

Οπότε ουσιαστικά τότε και γνωρίζονται και μόνο τότε θα κατανοήσουν αν τελικά ταιριάζουν, παρ’ όλο που ήδη είχαν παντρευτεί.

Ο θεσμός της προίκας

Η προίκα κάποτε αποτελούσε τον πιο βασικό λόγο να στείλει κανείς προξενιό σε μία κοπέλα. Μαζί με το κορίτσι της η οικογένεια έδινε και “δώρο” την προίκα της.

Οι γυναίκες της οικογένειας ετοίμαζαν τα προικιά του κοριτσιού απ’ τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής της. Αυτά άλλες φορές ήταν κάτι απλό, όπως λευκά είδη για το σπίτι, λεφτά, αλλά έφταναν καμιά φορά να είναι σπίτια, οικόπεδα, χωράφια και λοιπές εκτάσεις.

Έτσι, όσο μεγαλύτερη προίκα είχε η γυναίκα, τόσο πιο περιζήτητη γινόταν ως νύφη.

Φρόντιζε να ζεσταίνει το κλίμα και να κινεί τα απαραίτητα νήματα, για να πετύχει το  προξενιό

Η ανταμοιβή της προξενήτρας

Ποτέ δεν απαιτούσε χρήματα για την προσφορά της, αλλά προσδοκούσε φιλοδώρημα.

Υπήρχαν ωστόσο και ειδικές καταστάσεις όταν δύο οικογένειες τύχαινε να εξυπηρετούνται από μία προξενήτρα, για να προσεγγίσει την ίδια νύφη. Σε αυτή την περίπτωση «διαφήμιζε» καλύτερα όποια οικογένεια της προσέφερε την καλύτερη ανταμοιβή.

Για να μπορεί να γνωρίζει την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας και την τυχόν διαθεσιμότητα ενός γαμπρού ή μιας νύφης,

 η προξενήτρα έκανε επισκέψεις σε κάθε σπίτι για να συγκεντρώνει πληροφορίες, αναζητώντας… πελατεία!

Μόλις ολοκληρωνόταν με επιτυχία η συνάντηση και έδινε το λόγο το ζευγάρι, ερχόταν η στιγμή της ανταμοιβής της.

Η ανταμοιβή της προξενήτρας ποίκιλε ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας. Γι’ αυτό φρόντιζε να προσεγγίζει πιο πλούσιες οικογένειες, για να παίρνει και ακριβότερα δώρα.

Το δώρο, ανάλογα με την οικογένεια, θα μπορούσε να είναι από ένα κομμάτι καλό ύφασμα ή ένα κομμάτι κρέας, μέχρι ένα πολύτιμο κόσμημα.

Το κύρος τους ενισχυόταν όσο περισσότερα πετυχημένα προξενιά έκαναν, που κατέληγαν σε  γάμο

Η αποτυχία πληρωνόταν ακριβά. Αφού οι οικογένειες δεν τις θεωρούσαν πλέον ικανές και έπρεπε να αλλάξουν… επάγγελμα.

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook

Ας πάρουμε μια γεύση από ένα προξενιό..