Ποιος ήταν ο δρόμος του μεταξιού (11ο μέρος)

Λίβανος: Τύρος

Σημαντική αρχαία φοινικική πόλη-λιμάνι, η σημερινή Σουρ του νοτίου Λιβάνου. Βρισκόταν στα νοτιοανατολικά της Κύπρου, με την οποία κατά την Αρχαιότητα διατηρούσε πολλές και ποικίλες σχέσεις.

Η Τύρος ήταν κτισμένη πάνω σ’ ένα μικρό νησί, πολύ κοντά στις ακτές του νοτίου Λιβάνου (Κοίλη Συρία) και βρισκόταν κοντά και νότια της επίσης σημαντικής πόλης Σιδώνος,

και βόρεια της Πτολεμαΐδος (Άκης, γνωστής ως Άκρας κατά τον Μεσαίωνα).

Από το λιμάνι της Τύρου περνούσε και ο δρόμος του μεταξιού προς τη Μεσόγειο..

Η Τύρος είναι μια αρχαία φοινικική λιμενική πόλη , η οποία ως μύθος είναι γνωστή ως γενέτειρα της Ευρώπης (που έδωσε το όνομα στην Ευρώπη) και της Καρχιδόνας (που βοήθησε και ερωτεύτηκε τον Αινεία της Τροίας.).

Το όνομα σημαίνει «βράχος» και η πόλη αποτελείται από δύο μέρη, το κύριο εμπορικό  κέντρο σε ένα νησί και το «παλιό Τύρο», περίπου μισό μίλι απέναντι στην ηπειρωτική χώρα.

Η παλιά πόλη, γνωστή ως Ushu, ιδρύθηκε γ. 2750 π.Χ. και το εμπορικό κέντρο μεγάλωσε λίγο μετά. Με τον καιρό, το νησιωτικό σύμπλεγμα έγινε πιο ακμαίο και κατοικημένο από το Ushu και ήταν πολύ οχυρωμένο.

Η ευημερία της Τύρου τράβηξε την προσοχή του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα Β΄της Βαβυλώνας που πολιορκεί την πόλη για δεκατρία χρόνια τον 6ο αιώνα π.Χ. χωρίς να σπάσει την άμυνά τους.

Κατά τη διάρκεια αυτής της πολιορκίας οι περισσότεροι κάτοικοι της ηπειρωτικής πόλης την εγκατέλειψαν για τη σχετική ασφάλεια της νησιωτικής πόλης.

Το Ushu έγινε προάστιο της Τύρου στην ηπειρωτική χώρα και παρέμεινε έτσι μέχρι τον ερχομό του Μέγα Αλέξανδρου.

Οι Τύριοι ήταν γνωστοί ως εργάτες σε βαφή από τα κοχύλια των οστρακοειδών Murex.

Αυτή η πορφυρή χρωστική ουσία εκτιμήθηκε ιδιαίτερα και είχε βασιλικές αποδοχές στον αρχαίο κόσμο.

Όπως μαρτυρεί ο Ηρόδοτος κατά την εκστρατεία του Ξέρξη κατά των Ελλαδικών πόλεων-κρατών η Τύρος συμμετείχε ως σύμμαχος των Περσών.

Το 388 καταλήφθηκε από τον Βασιλιά της Κύπρου Ευαγόρα. Και μετά την ήττα που υπέστη το 385 από το Πέρση Τυρίβαζο περιήλθε πάλι στους Πέρσες.

Κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου η Τύρος αρνούμενη την υποταγή αντιστάθηκε. Κατά τη διάρκεια της επτάμηνης πολιορκίας εφαρμόστηκαν από τους αντιπάλους όλα τα τότε γνωστά μέσα επίθεσης και άμυνας.

Τότε εμφανίστηκε η πρώτη ιστορική χρήση του πυρπολικού σκάφους. Τελικά η πόλη καταλήφθηκε παρά τον ηρωισμό των κατοίκων της. Μετά την άλωση η Τύρος και λόγω του λαμπρού της λιμένα απέβη από τον Μέγα Αλέξανδρο ένα από τα καλλίτερα ορμητήριά του.

Στη Τύρο φυλασσόταν και ο δημόσιος Μακεδονικός Θησαυρός που μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου και το φόνο του επιμελητού του στρατηγού Περδίκα παραδόθηκε στον Άτταλο.

Κατά το μεσαίωνα η Τύρος εξακολούθησε να είναι μία από τις ακμάζουσες πόλεις στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Τον 6ο αιώνα περιήλθε με όλη τη Συρία στους Άραβες (Σαρακηνούς), το 1291 στους Τούρκους και το 1918 εντάχθηκε στη νέα χώρα του Λιβάνου.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι Ο Βασιλεύς της Τύρου Χειράμ (ή Χιράμ) εφοδίασε με ξυλεία (κέδρους) και άλλα υλικά τους Βασιλείς Δαυίδ και Σολομώντα για την ανέγερση του Ναού.

Η Τύρη έχει καταχωρηθεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook