“Νιότη”
12 Αυγούστου 2022
ΑΥΤΙΣΜΟΣ
20 Αυγούστου 2022

Ταξίδι

I. Το Φευγιό

Την ζωή στην γη αποχαιρετάς τρυφερά.

Τρέχει ο νους εκεί κοσμικά μες στον βούρκο όλοι μαζί.

Οίνος δεν ευφραίνει καρδιά στα σκοτεινά

στην βρωμιά σε βουτά ακόμη πιο βαθιά 

Μ’ ένα χέρι βαρύ και μακρύ.

Ταξίδι στερνό, ολόγιομο και τρυφερό

Το χέρι σ’ ακουμπά τρυφερά,

μια οσμή και ένα χάδι απαλό.

Μεταστροφή. Μα σαν Ψέμα μοιάζει απλό.

Ίσως και για πρώτη φορά.

Πένθος αιώνιο με πληγή ανοιχτή να αιμορραγεί

Με καθαρή την καρδιά

Τι την θέλει τώρα ποια την ζωή

Μια τρύπα, μια βολή τι και αν είναι μικρή.

Σαν Εκείνη την μέρα με τα κόκκινα αυγά, η εικόνα γυρνά.

Η ψυχή παραμένει ζωντανή και νεκρή.

Γυρίζει, προχωρά, χαιρετά και αγανακτά.

Πως την πάτησε έτσι και αυτή σαν χαζή

Το τραγούδι το είπε μα εσύ δεν ήσουν εκεί.

Τραγουδώ, σου μιλώ και η ζωή προχωρά διστακτικά.

Και αυτός εκεί να μας χαμογελά και να γελά δυνατά

Νεκρική η σιωπή και η ελπίδα στερνή, ηχηρή.

Με το δάκρυ βαρύ, ρέει μοιρολόγια σιωπηλά.

Η αγκάλη αδειανή, γεμάτη δίχως σάρκα να ακουμπά.

Ένα όχι φωναχτό, τρανταχτό, μια λέξη μικρή γεμίζει την μεγάλη κραυγή.

II. Απώλεια

Πέρασε καιρός, κι όμως πάντα εδώ πονάει.

Μήνες το σπίτι αδειανό και διαφορετικό.

Ηχεί το γέλιο, η φωνή, το βήμα.

Χθες κάθισα στην θέση μου,

όμως η διπλανή ήταν άδεια.

Βλέπω τους οικείους σου, όλοι γύρω χάλια.

Η μέρα εκείνη μας στοίχειωσε,

η εικόνα στον προτζέκτορα του νου επανέρχεται.

Κάνει replay.

Όλοι μουδιασμένοι,

με πληγή ανοιχτή και γέλιο χλωμό συνεχίζουν.

Σ’ αγαπάμε πολύ και ας μην είσαι εκεί,

να σφυρίζεις, να πειράζεις όλους τριγύρω.

Ας είσαι εκεί ψηλά καλά, να γελάς δυνατά,

εμείς εδώ κάτω θα σ’ ακούμε δεν σου λέμε αντίο.

Ακολουθήστε μας:

**Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση μέρους ή όλου του άρθρου σε οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναφορά στην πηγή.

***Πηγή εικόνας: https://www.enimerotiko.gr/plus/odigies/i-apoleia-enos-dikoy-soy-anthropoy-den-paleyetai-den-xechnietai-den-xepernietai/

Επιμέλεια Άρθρου: Τσιασιώτη Γεωργία

Comments are closed.