Το 2022, υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το τμήμα του Καναδά. Το μήνυμα της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου με τίτλο «Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα» υπογράφει ο πολυβραβευμένος Καναδός συγγραφέας Ρίτσαρντ βαν Καμπ (γ.1971) και είναι το ακόλουθο:
Η ζωή του σημαντικότερου παραμυθά με το πιο θλιμμένο παραμύθι των Χριστουγέννων που γράφτηκε ποτέ .
Ήταν γιός ενός φτωχού τσαγκάρη και μίας πλύστρας. Περιπλανώμενα παιδικά χρόνια, με φτώχεια, πείνα και καθόλου περισσεύματα δυνάμεων για χάδια και φιλιά.
Όταν ο μικρός Χανς Κρίστιαν είναι μόλις 7 χρονών ο πατέρας του τον πηγαίνει στο θέατρο. Το αγόρι μαγεύεται! Για πάντα! Στα 11 του ο πατέρας του πεθαίνει. Η μητέρα του ξαναπαντρεύεται! Η αίσθηση του παρείσακτου γίνεται πια, παγιωμένο περιθώριο. Στα 14 του χρόνια, κάνει το πρώτο του μεγάλο ταξίδι –φυγής στην Κοπεγχάγη και προσπαθεί να μπει στο Βασιλικό Θέατρο. Είναι άσχημος, λιπόσαρκος και δεν γίνεται δεκτός. Ζει πολύ φτωχικά, αλλά συνεχίζει να προσπαθεί. Προσπαθεί να γίνει τραγουδιστής, ηθοποιός, χορευτής. Αποτυγχάνει σε όλα. Βυθίζεται σε μεγάλες σιωπές και μελαγχολία. Κάποτε, από σπουδαίο ευγενή της εποχής, που νιώθει λύπη έρχεται βοήθεια για να μορφωθεί.
Είναι ο καλός του άγγελος, ο διευθυντής και οικονομικός διαχειριστής του Βασιλικού Θεάτρου, Jonas Collin. Βλέπει τον Άντερσεν να αγωνίζεται, να προσπαθεί και να εισπράττει μόνο ήττα. Κανονίζει να πάει σε ένα σχολείο στο Slagelse.
Όταν το 1826, ο διευθυντής του σχολείου, Simon Meisling, μετατίθεται στο Elsinore Grammar School, ο Χανς Κρίστιαν είναι ανεπιθύμητος. Γράφει το πρώτο του ποίημα, «Το παιδί που πεθαίνει», με αφορμή τα όσα δεινά παίρνει απ τον Meisling. Θα μεταφραστεί και στα γερμανικά και σιγά, οδυνηρά, όλο πληγές και εμπόδια, θα αρχίσει η καταξίωση, η αναγνώριση και κάπου στο μέλλον η ίδια η αθανασία. Παρουσιάζει τα πρώτα του θεατρικά έργα. Εκδίδει την ποιητικές συλλογή του, λιμπρέτα για όπερες, νουβέλες και φυσικά παραμύθια.
Ο Χανς Κριστιαν Άντερσεν άρχιζε πάντα από το «Μια φορά και ένα καιρό».
Μια φορά και έναν καιρό και ακλουθούσε μια ιστορία λίγο θλιμμένη, πολύ ποιητική, με το καλό πάντα να κερδίζει ακόμα κι όταν δεν φαίνεται η νίκη, τους έρωτες να υποχωρούν, αλλά την αγάπη να αποθεώνει.
Ο Αντερσεν σκορπίζει μελαγχολία και αλήθεια πάνω στην χρυσόσκονη της ευτυχίας των Χριστουγέννων, αιώνια θλιμμένος, τόσο ώστε να επιρρεάσει την παιδικότητα της ανθρωπότητας για πάντα…
Στο τότε όμως, εκείνος είχε επιτυχία και… Ταξίδια, βραβεία, λεφτά, γνωριμία με τον αγαπημένο του και αναγραφόμενο ως αντίπαλο δέος του, τον Τσαρλς Ντίκενς, τόποι μαγικοί, αρχαίοι όπως ο δικός μας και φωτεινοί η πιο μοντέρνοι, τιμές και τίτλοι ευγένειας, δουλειά με τα παιδιά των εργατών εις μνήμη των θλιβερών δικών του, γκρι, παιδικών χρόνων.
Εμείς σήμερα θα κάνουμε μια περιήγηση στο Μουσείο του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στη Δανία και θα κλείσουμε με μια φρασούλα δική του…
πηγή: https://spotlightpost.com/, https://www.diedro.gr/
Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ η σελίδα μας!!