Στην κλασική αρχαιότητα, ο φιλόσοφος και συνεχιστής του Αριστοτέλη, ο Θεόφραστος ο Εφέσιος (372-287 π.Χ.) μας πληροφορεί ότι στην Ιωνία αποκαλούσαν το δέντρο «Κερωνία» και τον καρπό του «αιγυπτιακό σύκο».
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79 μ.Χ.) κάνει αναφορά στα γλυκά φασόλια της χαρουπιάς ως τροφή για τα γουρούνια.
Λοβοί αλλά και σπόροι χαρουπιού έχουν βρεθεί σε Αιγυπτιακούς τάφους, ενώ ακόμα και σήμερα στην Αίγυπτο
τρώνε τον αποξηραμένο λοβό ως σνακ και φτιάχνουν με ζύμωση ένα ιδιαίτερο αλκοολούχο ποτό.
Επίσης οι Ρωμαίοι έτρωγαν τις φλούδες του χαρουπιού για τη φυσική γλυκύτητά τους όταν ήταν ακόμα πράσινες και φρέσκιες.
Οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι μέχρι σήμερα καταναλώνουν χαρούπια κατά τη διάρκεια της γιορτής «Του Μπισβάτ», ή στην περίοδο του Ραμαζανίου αντίστοιχα.
Οι Άραβες τα θεωρούσαν εξαιρετικά μαλακτικά για τις θωρακικές λοιμώξεις και τα συνιστούσαν σε ασθενείς με χρόνια βρογχίτιδα.
Οι τραυματικές εμπειρίες του πολέμου στα νεότερα χρόνια δημιούργησαν αναπόφευκτα δυσάρεστες αναμνήσεις σε όσους έτρωγαν το χαρούπι ως μοναδική τροφή και επομένως ο καρπός περιφρονήθηκε.
Επιπλέον ήταν ανέκαθεν τροφή για οικόσιτα ζώα οπότε και δεν αποτελούσε περιζήτητη τροφή για τον άνθρωπο.
Σήμερα όμως, μετά από πολλές εργαστηριακές έρευνες, αποδείχτηκε ότι δικαίως αποκαλείται ως «ο μαύρος Χρυσός» της Κρήτης.
Οι επιστήμονες αποκάλυψαν τα θρεπτικά συστατικά του χαρουπιού και αποδείχτηκε πόσο ωφέλιμο είναι για την υγεία .
Τα φυσικά ζάχαρα που διαθέτει το χαρούπι, δίνουν μια πολύ ιδιαίτερη γεύση στα προϊόντα που το περιέχουν.
Πλέον είναι μια εκλεπτυσμένη τροφή, εκλεκτή για όσους επιθυμούν ένα φυσικό τρόπο ζωής και ευεξίας.
Στην αρχαιότητα τα χαρούπια ονομάζονταν ‘κεράτια’, δηλαδή μικρά κερατάκια. Το κεράτιον είναι το υποκοριστικό της λέξης ‘κέρας’.
Κεράτιον ονομαζόταν επίσης και ο σπόρος που περιεχόταν μέσα στο λοβό του χαρουπιού. Κάθε λοβός περιέχει 5 έως 15 σπόρους (κεράτια).
Τα κεράτια είχαν βάρος περίπου 0,2 γραμμάρια και είχαν το κατάλληλο μέγεθος για να χρησιμοποιηθούν ως σταθμά σε ζυγαριές των αργυραμοιβών της Ελληνιστικής Περιόδου ώστε να ζυγίζουν πολύτιμα μέταλλα.
Επίσης ένας σπόρος χαρουπιού, δηλαδή ένα κεράτιον, είχε πάντοτε το ίδιο περίπου βάρος, δηλαδή 190 έως 205 χιλιοστά του γραμμαρίου.
Αργότερα, στη βυζαντινή νομισματοκοπία το ‘κεράτιον’ ήταν μονάδα μέτρησης βάρους ευγενών μετάλλων
Πιο πρακτικά, ένα κεράτιον ήταν ίσο με το 1/24 του χρυσού βυζαντινού νομίσματος aureum solidum, ή solidus.
Αυτή η βυζαντινή μονάδα μέτρησης και η λέξη ‘κεράτιον’ ταξιδεύουν ανατολικά και φτάνουν στην αραβική γλώσσα ως ‘qirat’. Το qirat, πάλι ως μονάδα μέτρησης βάρους ισοδυναμεί με το 1/24 του Δηναρίου (dinar).
Η αραβική λέξη qirat ταξιδεύει πίσω στην Δύση και ενσωματώνεται στα μεσαιωνικά λατινικά ως ‘caratus’ (υπάρχουν μαρτυρίες μέσα σε κείμενα αλχημιστών).
Από εκεί συνεχίζει το δρόμο της και το λατινικό ‘caratus’ γίνεται το ιταλικό ‘carato’.
Η λέξη αυτή γίνεται παγκοσμίας εμβέλειας και επιστρέφει στα ελληνικά, ως αντιδάνειο.
Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε γλουταμινικό οξύ και αργινίνη, κατάλληλο τρόφιμο για τη διατροφή των αθλητών με σκοπό την αύξηση της επίδοσής τους,
Πλούσια σε φυτικές ίνες βοηθάει στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και την ομαλή λειτουργία του εντέρου,
Περιέχει αδιάλυτες φυτικές ίνες που δουν ευεργετικά στο λιπιδαιμικό προφίλ και στην πρόληψη της υπερχοληστερολαιμίας,
Το χαρούπι και τα προϊόντα του βοηθούν στην προώθηση της υγείας και στην πρόληψη χρόνιων νοσημάτων
Ενδείκνυται για όσους θέλουν να χάσουν βάρος αφού τα 100 γραμμάρια χαρουπάλευρου περιέχουν μόλις 180 θερμίδες.
Το χαρουπάλευρο είναι ένα αλεύρι με ευχάριστη και γλυκιά γεύση που χρησιμοποιείται για την παρασκευή πολλών τροφίμων.
Χρησιμοποιούμε το χαρουπάλευρο για να φτιάξουμε
πηγή: https://www.fmh.gr/, https://www.iatronet.gr/https://cretacarob.com/
Εδώ είναι η ομάδα μας στο Facebook και εδώ η σελίδα μας!!