Η ιστορία του Περιπτέρου…

Σήμα κατατεθέν  της ελληνικής πραγματικότητας ,τα ελληνικά περίπτερα. παρέχουν ευκολία και πρακτικότητα στην ζωή μας.

Η λέξη περίπτερο στην αρχαιότητα ήταν επίθετο π.χ περίπτερος ναός, ο ναός που περιβαλλοταν από κίονες.

Τα περίπτερα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα τα συναντάμε από τις κοσμοπολίτικες πλατείες της πρωτεύουσας μέχρι τις γειτονιές και τα χωριά μας, είναι εκείνα

που μας τραβά να ρίξουμε μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, να ξεδιψάσουμε με ένα δροσερό νεράκι , να αγοράσουμε τα τσιγάρα μας ή να αγοράσουμε παγωτά και αναψυκτικά.

Είναι εκείνο το μέρος που θα βρεις σχεδόν τα πάντα , που θα μάθεις τα νέα της γειτονιάς και γενικά κάθε πληροφορία χρήσιμη ή μη.

Η ιστορία του περιπτέρου κουβαλά σπουδαίες αναμνήσεις. Βρίσκονται παντού γύρω μας, αποτελούν αναπόσπαστο

κομμάτι της κοινωνίας μας και μας παρέχουν όλα όσα χρειαζόμαστε συνήθως σε 24ωρη βάση.

Στην αρχή λοιπόν, το 1889 ήταν μικρά καπνοπωλεία, τα οποία εμφανίστηκαν αμέσως μετά την πρώτη ίδρυση του Ελληνικού κράτους στο Ναύπλιο,

και εμφανίζονται στην επαρχία με την μορφή οικονομικής βοήθειας σε τραυματίες και ανάπηρους στρατιώτες.

Στα περίπτερα δόθηκε αποκλειστικό δικαίωμα πώλησης καπνοβιομηχανικών προϊόντων, κάτι που λειτούργησε στην αρχή

ως φοροεισπρακτικός μηχανισμός για να εξασφαλίζει το κράτος έσοδα από την πώληση του καπνού.

Πριν από την εμφάνισή τους, χύμα τσιγάρα και καπνό πωλούσαν πλανόδιοι που δεν μπορούσαν να ελεγχθούν αποτελεσματικά.

Το 1914 η όψη των περιπτέρων γίνεται ομοιόμορφη σε όλη τη χώρα ( σχεδόν 1 τετραγωνικό ο χώρος του )

και το 1922 όλα τα περίπτερα της χώρας παραχωρούνται στην «Πανελλήνιον Ένωσιν Τραυματιών Πολέμου 1912-1921» από το υπουργείο Περιθάλψεως.

Τα περίπτερα δεν μπορούν να πωληθούν, να μεταβιβαστούν, να υποθηκευτούν η να υπομισθωθούν. Μετά τον θάνατο του δικαιούχου παραχωρούνται για πέντε έτη στα παιδιά ή στη γυναίκα του.

Το ποσό μισθώσεως ξεκινούσε από τις 20 δραχμές και έφτανε μέχρι τις 250. Τα έσοδα αυτά πήγαιναν στο ειδικό «Ταμείο προικοδοτήσεως θυγατέρων και τραυματιών πολέμου».

Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου στα περίπτερα πωλούνταν μόνο εφημερίδες, χύμα τσιγάρα και κάποια υποτυπώδη ζαχαρώδη προϊόντα.

Το 1940 ξεκίνησε η πώληση ζαχαρωδών, αναψυκτικών (λεμονάδες και γκαζόζες), τσίχλες με γεύση δυόσμο και έπειτα σοκολάτας.

Μπήκαν τα πρώτα ψυγεία με πάγο.

Έτσι, με αυτό τον τρόπο δόθηκε η δυνατότητα στις εγχώριες εταιρίες παραγωγής αναψυκτικών (ΗΒΗ) να διαθέσουν στα περίπτερα της εποχής τα προϊόντα τους.

Μάλιστα είναι σημαντικό να τονίσουμε πως τα πρώτα ψυγεία με πάγο χρησιμοποιήθηκαν και ως αποθηκευτικοί χώροι για τα τσιγάρα, λόγω κυρίως της υψηλής θερμοκρασίας τους.

Το 1943-’44 εισέρχονται και άλλες κατηγορίες δικαιούχων: θύματα πολέμου και θύματα ειρηνικής περιόδου.

Την δεκαετία το 50 εγκαθίστανται τηλέφωνα στα περίπτερα.

Για τηλέφωνο στο σπίτι ούτε κουβέντα, έτσι τα περίπτερα με τις τηλεφωνικές τους συσκευές και τα τηλέφωνα με μετρητές

και αργότερα με κερματοδέκτες(τα κόκκινα τηλέφωνα, τα θυμάστε;;;;) είναι βασικά για την επικοινωνία με συγγενείς και φίλους στους τόπους καταγωγής.

Οι περιπτεράδες ξέρουν περισσότερα για τη γειτονιά από τους πάντες, ακούν τα πάντα βλέπετε!!!

Μέχρι  τη δεκαετία του 1970 αυτή οι διαστάσεις των περιπτέρων είχαν μεγαλώσει και  είχαν εγκατασταθεί ρολά και ψυγεία.

Από το 1980 αρχίζει να παραχωρείται κοινόχρηστος χώρος στα περίπτερα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.Μπαίνοντας στον καινούργιο αιώνα και το 2002 επιτρέπεται και σε ανάπηρους του άμαχου πληθυσμού,

π.χ. άνθρωποι που τραυματίστηκαν από νάρκες, να αποκτήσουν άδεια περιπτέρου.

Είχαν ενταχθεί ήδη από τη δεκαετία του 1980 οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, οι ανάπηροι του Δημοκρατικού Στρατού.

Το 2012, και αφού έχουν περάσει στην ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης, απελευθερώνονται οι άδειες περιπτέρων,

με το 70% αυτών να ανήκουν στον δήμο και το 30% σε άτομα με ειδικές ανάγκες και πολύτεκνους, με βάση εισοδηματικά κριτήρια.

Σχετικά με τις νέες άδειες η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης των υπόλοιπων θέσεων (εκτός δηλαδή του 30%) γίνεται με δημοπρασία.

Ο χρόνος παραχώρησης του δικαιώματος χρήσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 10 χρόνια.

Τα περίπτερα όπως τα ξέρουμε από τις παλιές εποχές είναι μικρές ξύλινες τετράγωνες κατασκευές, που γύρω γύρω έχουν τζαμωτές βιτρίνες.

Ο εσωτερικός χώρος είναι περίπου στο ένα τετραγωνικό μέτρο, ίσως και λίγο παραπάνω, (ίσα-ίσα που χωράει ένα άτομο καθισμένο σε μια καρέκλα).

Από τη μία πλευρά είναι η πόρτα εισόδου και εξόδου του περιπτερά.

Οι άλλες τρεις πλευρές είναι γεμάτες εσωτερικά με ράφια, πάνω στα οποία υπάρχουν τα είδη πώλησης.

Σήμερα το περίπτερο απέκτησε σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης ,να διευρύνει την γκάμα των προϊόντων του, και τις διαστάσεις για τον χώρο που καταλαμβάνει με σημαντικές όμως αποκλίσεις από περιοχή σε περιοχή της χώρας, και από Δήμο σε Δήμο .

Δυστυχώς Τα τελευταία χρόνια πάνω από 3.500 περίπτερα έχουν βάλει λουκέτο, δείχνοντας πως ακόμα και αυτή η καθαρά ελληνική πατέντα υποκύπτει στην κρίση.

πηγή: https://infomust.gr

Έλα στην  ομάδα μας στο Facebook ή   στη σελίδα μας!!