Σαμπάνια: Μια κυρία με φινέτσα!!

Την έχουμε ταυτίσει με εξαιρετικές στιγμές της ζωής μας. Η σαμπάνια δεν είναι ένα απλό ποτό.

Κοστίζει ακριβά, πίνεται κρύα (όχι παγωμένη) σε ειδικό ποτήρι και όλα ξεκίνησαν τον 17ο αιώνα, όταν ένας μοναχός έφτιαχνε κρασιά στην περιοχή της Καμπανίας (Champagne), στη Γαλλία.

Οι ρίζες της βρίσκονται πίσω στο 1600 και πατέρας της θεωρείται ένας βενεδικτίνος μοναχός, ο Ντομ Πιερ Περινιόν (1639-1715),

που παρότι ήταν τυφλός, ήταν υπεύθυνος για την κάβα τού Αβαείου του Οτβιλιέ όπου εκείνη την εποχή παράγονταν τα πιο ονομαστά κρασιά της χώρας.

Από παλιά είχε παρατηρηθεί ότι -για αδιευκρίνιστους τότε λόγους- ορισμένα γλυκά, κυρίως, κρασιά περιείχαν τις γνωστές φυσαλίδες της σαμπάνιας, που προσέδιδαν μία ξεχωριστή γεύση στο ποτό.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτές οφείλονται στο διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται κατά τη διάρκεια μιας δεύτερης αλκοολικής ζύμωσης στο μπουκάλι, μετά την εμφιάλωση τού κρασιού.

O Ντομ Περινιόν ήταν ο άνθρωπος που μελέτησε και συστηματοποίησε τη διαδικασία αυτή, δημιουργώντας την πρώτη σαμπάνια στις 4 Αυγούστου του 1693.

Επιπλέον, καθιέρωσε την επιλογή ποικιλιών σταφυλιών Παρότι ήταν τυφλός, μπορούσε μόνο από τη γεύση ενός σταφυλιού να μαντέψει τον αμπελώνα προέλευσής του.

Προς τιμήν του, η εταιρία Moet et Chandon, που αγόρασε το μοναστήρι του Οτβιλιέ το 1794, έδωσε το όνομά του στην καλύτερη και ακριβότερη σαμπάνια της, την Dom Perignon.

Τι το τόσο ξεχωριστό έχει η περιοχή Champagne της Γαλλίας;

Για την παραγωγή της σαμπάνιας χρησιμοποιούνται οι ποικιλίες σταφυλιών chardonnay, pinot noir και Pinot Meunier, οι οποίες καλλιεργούνται στην περιοχή της Καμπανίας.

Λόγω της γεωγραφικής θέσης της περιοχής και το κλίματος που επικρατεί εκεί, τα σταφύλια έχουν την κατάλληλη οξύτητα για την παραγωγή αφρώδους οίνου.

Επιπλέον, το πορώδες έδαφος της περιοχής –αποτέλεσμα μεγάλων σεισμών πριν από εκατομμύρια χρόνια- βοηθά στην καλή αποστράγγιση.

Πώς φτιάχνεται η σαμπάνια;

Οι αφρώδεις οίνοι μπορεί να φτιαχτούν με διάφορους τρόπους, αλλά η παραδοσιακή σαμπάνια προέρχεται μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται «μέθοδος Champenoise».

Η «ζωή» της σαμπάνιας ξεκινά όπως κάθε κανονικού κρασιού.

Γίνεται ο τρύγος, συλλέγονται τα σταφύλια από τα αμπέλια, στη συνέχεια πιέζονται και γίνεται η πρώτη ζύμωση.

Μετά γίνεται η εμφιάλωση και ακολουθεί η δεύτερη ζύμωση μέσα στο μπουκάλι (σε αυτή τη φάση δημιουργούνται και οι φυσαλίδες).

Δημιουργούνται οι οινολάσπες και τα μπουκάλια στη συνέχεια αποθηκεύονται σε οριζόντια θέση,

έτσι ώστε να «ωριμάσουν μέσα στην οινολάσπη» για περίπου 15 μήνες ή και παραπάνω.

Μετά από αυτό το στάδιο, οι οινοπαραγωγοί αναποδογυρίζουν τα μπουκάλια, έτσι ώστε οι οινολάσπες να καθίσουν στον πάτο.

Στη συνέχεια, τα μπουκάλια ανοίγονται για να αφαιρεθεί η μαγιά και να προστεθεί λίγη ζάχαρη, η οποία ανάλογα με τη δοσολογία της καθορίζει τη γλυκύτητα της σαμπάνιας και μπαίνουν οι φελλοί.

Νόμιμο δικαίωμα για την ονομασία ΜΟΝΟ οι Γάλλοι

Αν ο αφρώδης οίνος που έχετε μέσα στο ποτήρι σας δεν είναι από αυτήν περιοχή, απλά δεν είναι… σαμπάνια.

Κι ενώ πολλοί χρησιμοποιούν τον όρο «σαμπάνια» γενικά για οποιοδήποτε αφρώδες κρασί,

οι Γάλλοι ήταν αυτοί που είχαν το νόμιμο δικαίωμα να αποκαλούν τα κρασιά τους «σαμπάνια» για πάνω από έναν αιώνα.

Σύμφωνα με τον Ethan Trex η Συνθήκη της Μαδρίτης που υπογράφτηκε το 1891 κατοχύρωσε αυτόν τον κανόνα και η Συνθήκη των Βερσαλλιών που ακολούθησε τον επιβεβαίωσε.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση συμβάλλει στην προστασία αυτής της αποκλειστικότητας, αν και ορισμένοι αμερικανοί παραγωγοί

μπορούν να εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον όρο «σαμπάνια» στις ετικέτες τους, εάν είχαν τη χρήση αυτού πριν από τις αρχές του 2006.

 Σε ποιους γευστικούς τύπους διακρίνουμε τις σαμπάνιες;

Οι σαμπάνιες ανάλογα με το χρώμα τους διακρίνονται σε λευκές ή ροζέ. Κυρίως, όμως, διακρίνονται ανάλογα με τη γλυκύτητά τους σε: Ultra Brut, Extra Brut, Brut, Sec, Demi-sec και Doux.

Τι μπορεί να μας πει η ετικέτα;

Η ετικέτα της φιάλης είναι η ταυτότητα του κρασιού, που δείχνει την προέλευση, τις ποικιλίες σταφυλιών,

τη χρονολογία συγκομιδής τους για τις Vintage και Prestige Cuvee, ακόμα και την ποσότητα ζάχαρης που περιέχει το κρασί.

Διαβάζουμε, λοιπόν, σε αυτήν ενδείξεις όπως:

Brut (ξηρή),

Extra Brut (πολύ ξηρή),

Ultra Brut (πάρα πολύ ξηρή),

(Demi Sec (ημίγλυκη),

Doux (γλυκιά)

Blanc de blanc (από 100% chardonnay),

Premier Cru (υψηλής ποιότητας αμπελώνες),

Grand Cru (προέρχεται από υψίστης ποιότητας αμπελώνες).

Η σαμπάνια σερβίρεται κρύα αλλά ποτέ παγωμένη.

Η θερμοκρασία για μια νέα σαμπάνια είναι 8ºC, ενώ η ώριμη και vintage σερβίρεται σε θερμοκρασία 10º C.

Ο ιδανικός τρόπος για να διατηρηθεί κρύα όταν την ανοίξουμε είναι να τοποθετηθεί σε σαμπανιέρα γεμάτη με παγάκια και νερό.

Η κατάψυξη απαγορεύεται γιατί μπορεί να αλλοιώσει τα αρώματα και τη γεύση της.

Σαμπάνια με ποια εδέσματα συνοδεία;

Οι φίνες γεύσεις ταιριάζουν δίπλα σε ένα τόσο φινετσάτο κρασί. Για να συνοδέψετε μια σαμπάνια επιλέξτε καθαρές γεύσεις και αποφύγετε οποιαδήποτε βαρύτητα.

Οι φανατικοί εραστές της ορκίζονται πως μόνο λεπτές γεύσεις, όπως οι βραστές καραβίδες ή ελαφρά τυριά, όπως το ανθότυρο

δεν θα διαταράξουν την ισορροπία μιας καλής σαμπάνιας.

Στην πράξη μπορούμε να είμαστε πιο χαλαροί.

Μπορείτε να ξεκινήσετε το γεύμα σας με μια Brut ή Extra-Brut σαμπάνια συνοδεύοντας την με ωμά στρείδια.

Στα ορεκτικά του γεύματος παίζουν ακόμη τα φρέσκα και φίνα αλλαντικά, τα ελαφρώς μαγειρεμένα λαχανικά και βεβαίως το χαβιάρι.

Για τον αστακό, τα ψάρια και τα κρεατικά που θα μαγειρέψετε με ελαφρές σάλτσες κρατήστε μια ροζέ σαμπάνια.

Για επιδόρπιο ιδανικός συνδυασμός είναι μια σαμπάνια Demi-sec ή Doux με φράουλες.

πηγή πληροφοριών: https://bestwines.gr

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook