Το παντελόνι είναι ένδυμα το οποίο φοριέται από τη μέση και κάτω, η περισκελίδα.
Τα πιο αρχαία παντελόνια έχουν βρεθεί σε τάφους στο οροπέδιο του Ταρίμ στην βορειοδυτική Κίνα.
Οι τάφοι αυτοί άνηκαν σε άντρες και γυναίκες πολεμιστές που ανήκαν σε νομαδικές φυλές και είχαν θαφτεί με τον πολεμικό τους εξοπλισμό και τα άλογά τους.
Σύμφωνα με έναν αρχαίο ελληνικό μύθο εφευρέτης του παντελονιού αλλά και των μακριών μανικιών ήταν η Μήδεια από την Κολχίδα.
Η Κολχίδα ήταν πόλη Αμαζόνων και για τους Έλληνες το ρούχο αυτό ήταν συνδεδεμένο
με αυτές τις θρυλικές πολεμίστριες που απεικονίζονται συχνά στην ελληνική τέχνη να φορούν παντελόνια.
Αργότερα, σύμφωνα πάντα με τους Έλληνες, υιοθέτησαν αυτό το τόσο βολικό για την ιππασία και το κυνήγι ρούχο και οι Μήδες και οι Πέρσες.
Σύμφωνα με τον Ελλάνικο εφευρέτρια του παντελονιού ήταν η Ασσύρια ή Περσίδα βασίλισσα Ατόσσα που επέβαλλε στους υπηκόους της, άντρες και γυναίκες, να το φοράνε.
Από ψυχολογικής πλευράς επίσης είναι το πιο πιθανό να ήταν μία γυναίκα που εφηύρε το παντελόνι
καθώς το ένδυμα αυτό προσφέρει προστασία και ασφάλεια, όχι μόνο από τις καιρικές συνθήκες,
αλλά και από όποιον θέλει να αποκτήσει οπτική η σεξουαλική πρόσβαση στο σώμα του ατόμου που το φοράει.
δημιουργώντας ένα αυτοσχέδιο είδος παντελονιού που της επέτρεψε να ιππεύσει και να ορμήσει κατευθείαν στην μάχη.
Αυτή δεν ήταν μια τυχαία κίνηση της στιγμής, αλλά μία μακραίωνη συνήθεια των Ινδών γυναικών που ήταν τόσο συνηθισμένη που είχε και όνομα.
ενώ οι γυναίκες της φυλής Μαχράτα (ή Μαράθα) παραδοσιακά φορούσαν τα σαρί τους με έναν παρόμοιο τρόπο που τα έκανε να μοιάζουν με βράκες.
Σύμφωνα με την παράδοση αυτής της φυλής, αυτός ο τρόπος ντυσίματος των γυναικών προέρχεται “από παλιά”
όταν οι γυναίκες ήταν “άριστες ιππείς που πολεμούσαν στο πλευρό των ανδρών”.
Η πορεία του παντελονιού από τα μέσα του 18ου αιώνα μέχρι τις μέρες μας, είναι πραγματικά μια πορεία παράλληλη με την ιστορία της ανθρωπότητας.
Πρόκειται για παντελόνια που ξεκινούν από τους γοφούς και φτάνουν μέχρι την μέση της γάμπας, ενώ το υπόλοιπο πόδι καλύπτεται από κάλτσες ή γκέτες.
Οι βράκες γίνονται δημοφιλείς γύρω στο 1760.
Οι ναυτικοί φαίνεται να είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για την εξάπλωση της μόδας του παντελονιού παγκοσμίως,
καθώς φορώντας φαρδιά παντελόνια, ταξιδεύουν από χώρα σε χώρα εξαπλώνοντας την αγάπη για τα παντελόνια σαν πραγματική «επιδημία».
Την δεκαετία του 1860 τα παντελόνια αποτελούν πια το κατάλληλο ένδυμα για το κυνήγι και το γκολφ.
Τα πρώτα γυναικεία παντελόνια, που έχουν πολύ φαρδιά μπατζάκια και είναι καλυμμένα με φούστα, πρωτοεμφανίζονται στην Νέα Υόρκη το 1850.
Τα φορούν συνήθως ποδηλάτισσες.
Από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι την δεκαετία του 1940 τα ανδρικά παντελόνια δεν έχουν νούμερα.
Είναι όλα ένα μέγεθος και συγκρατούνται με τιράντες ή ζώνες.
Όπως είναι φυσικό, είναι πάρα πολύ φαρδιά για τους περισσότερους.
Οι πρώτες γυναίκες αεροπόροι κάνουν την εμφάνισή τους καi φορούν παντελόνια.
Το ίδιο και οι γυναίκες που εργάζονται σε ορυχεία.
Οι πρώτες φωτογραφίες διάσημων ηθοποιών όπως η Marlene Diedrich και η Katharine Hepburn με παντελόνια,
επηρεάζουν καθοριστικά την Δυτική κοινωνία και κάνουν τα παντελόνια, ρούχο αποδεκτό για γυναίκες.
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, οι γυναίκες εργάζονται στα χωράφια και σε εργοστάσια, φορώντας παντελόνια.
Με το τέλος του πολέμου τα παντελόνια έχουν πια καθιερωθεί σαν ένδυμα αποδεκτό
για εξωτερικές εργασίες ή για την ενασχόληση των γυναικών με διάφορα σπορ ή άλλες υπαίθριες δραστηριότητες.
Η δεκαετία του ’50 χαρακτηρίζεται από πολλές καινοτομίες στον χώρο του casual ντυσίματος και στον σχεδιασμό των γυναικείων ρούχων.
Είναι η δεκαετία που τα παντελόνια καθιερώνονται σαν το casual ντύσιμο ανδρών και γυναικών ανεξαιρέτως.
Το 1948 η σχεδιάστρια μόδας Sonja de Lennard, σχεδιάζει τα πρώτα παντελόνια κάπρι (Capris)
Είναι η εποχή που ο Levi Strauss ξεκινά να πουλά τα παντελόνια του σε ολόκληρη την Αμερική.
Η μεταπολεμική ανάπτυξη δημιουργεί μια νέα αγορά, την νεανική μόδα. Οι πιτσιρικάδες της εποχής φορούν παντελόνια κάπρι, εφαρμοστά παντελόνια που κλείνουν με κόπιτσες και βερμούδες.
Τα κοντά παντελόνια (shorts) αποτελούν μόδα στις αρχές της δεκαετίας, ωστόσο χάνουν την δημοφιλία τους και παραμένουν ένδυμα κατάλληλο μόνο για τα μικρά αγόρια.
Επανάσταση συντελείται και στα αθλητικά ρούχα στην δεκαετία του ’50.
Τα ελαστικά παντελόνια για σκι είναι μια από τις καινοτομίες της αθλητικής βιομηχανίας.
Η δεκαετία του’60 αποτελεί μια περίοδο όπου συντελούνται μεγάλες κοινωνικές αλλαγές κι αυτό αντικατοπτρίζεται και στην μόδα.
Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας, οι συντηρητικές τάσεις κυριαρχούν στη μόδα.
Τα παντελόνια δεν φοριούνται ποτέ από γυναίκες στο σχολείο ή στην δουλειά.
Όταν οι γυναίκες τολμούν να φορέσουν παντελόνια, αυτά είναι σχεδόν πάντα παντελόνια Capri.
Πρόκειται για παντελόνια που φτάνουν μέχρι τη μέση της γάμπας και έχουν τόσο φαρδιά μπατζάκια που μοιάζουν με φούστες.
Το δεύτερο μισό της δεκαετίας η Αμερική συγκλονίζεται από τις διαμαρτυρίες για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, τον φλογερό Martin Luther King και την δολοφονία του Kennedy.
Η κοινωνία επαναστατεί, οι hippies μπαίνουν στο προσκήνιο και η μόδα ακολουθώντας τις κοινωνικές τάσεις, επαναστατεί κι αυτή.
Την εμφάνισή τους κάνουν και τα καυτά σορτς που φορούν οι γυναίκες και είναι φτιαγμένα από υφάσματα σε έντονα χρώματα και εμπριμέ.
Στις αρχές της δεκαετία του ’70 το κίνημα των hippies συνεχίζεται και ανατέλλει η εποχή της Disco.
Αυτές οι δύο αμερικάνικες κοινωνικές τάσεις επηρεάζουν έντονα την μόδα,
η μόδα εξάλλου πάντα ακολουθεί τις τάσεις της κοινωνίας και περισσότερο της μουσικής.
Τα παντελόνια ακολουθούν τις τάσεις της εποχής κι αυτά.
Τα τζιν αποτελούν το κατ’ εξοχήν πρωινό ντύσιμο ενώ τα πολυεστερικά υφάσματα αποτελούν την πρώτη ύλη για τα fancy ντυσίματα των βραδινών εμφανίσεων στις disco.
Την εμφάνισή τους κάνουν στην ανδρική μόδα και τα casual κοστούμια. Σακάκια blazer με πολυεστρικά παντελόνια σε παλ χρώματα
ή ακόμα και σε εμπριμέ που σε εμάς μοιάζουν σαν ταπετσαρίες επίπλων,
γίνονται το αγαπημένο ντύσιμο πολλών νεαρών ανδρών καθώς συνδυάζουν το επίσημο με το σπορ.
Οι τελευταίες δύο δεκαετίες του 20ου αιώνα σηματοδοτούν μεγάλες αλλαγές στο χώρο της μόδας.
Στη δεκαετία του ’80 οι φίρμες και οι σχεδιαστές μόδας ξεκινούν να γίνονται δημοφιλείς
και οι προτάσεις τους να αποτελούν σημείο αναφοράς που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις καταναλωτικές συνήθειες των γυναικών.
Σχεδιαστές, όπως ο Ralph Lauren και ο Calvin Klein, κάνουν την εμφάνισή τους στο χώρο της μόδας,
επηρεάζοντας σημαντικά το στιλ των καθημερινών εμφανίσεων των γυναικών αλλά και των ανδρών.
Τα τζιν μπαίνουν στη χλωρίνη, ξεβάφουν και γίνονται γαλάζια.
Την εμφάνισή τους κάνουν και τα κολάν, στενά, ελαστικά παντελόνια που ξεκινούν από τους χορευτές (συνοδευόμενα με γκέτες)
και σύντομα γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της γκαρνταρόμπας κάθε γυναίκας.
Στην νεανική μόδα, μαζί με τα τζιν, έρχονται και τα στρατιωτικά χακί παντελόνια
που λατρεύονται εξίσου από τα κορίτσια και τα αγόρια.
Τα κολάν παραμένουν στη μόδα και οι γυναίκες τα φορούν με φαρδιά και μακριά πουλόβερ και μπλούζες και ίσια αθλητικά παπούτσια.
Αυτή η μόδα φτάνει στο απόγειό της στις αρχές της δεκαετίας του ’90 αλλά παρακμάζει αρκετά σύντομα.
Η νέα χιλιετηρίδα βρίσκει τα παντελόνια να βρίσκονται στην κορυφή των στιλιστικών επιλογών κάθε γυναίκας.
Πλήρως αποδεκτά εδώ και χρόνια, τα γυναικεία κοστούμια αποτελούν το κατ’ εξοχήν ντύσιμο για επαγγελματικές εμφανίσεις.
Η σημαντικότερη αλλαγή που επιτελείται σ’ αυτή τη δεκαετία δεν έχει να κάνει τόσο με το στιλ των παντελονιών,
που είναι πια ένας συνδυασμός όλων των τάσεων των προηγούμενων δεκαετιών.
Το τζιν δεν αποτελεί πια μόνο casual ένδυμα αλλά φοριέται άνετα από γυναίκες και άνδρες και στις βραδινές τους εξόδους.
Το στιλ πια δεν δίνει το ύφασμα του παντελονιού αλλά τα παπούτσια και τα αξεσουάρ που το συνοδεύουν,
δίνοντας στις γυναίκες την ελευθερία να πειραματιστούν με τα υλικά και να δημιουργούν μοναδικές εμφανίσεις συνδυάζοντας όλα τους τα παντελόνια όλες τις ώρες.