Το μουστάκι και η …εξέλιξη του

Το μουστάκι ήταν το σύμβολο του ανδρισμού, της λεβεντιάς, της υπεροχής.

Για πολλά χρόνια ήταν το σύμβολο του απόλυτου αρσενικού, του ‘’μάγκα’’..

Σήμερα δεν ισχύει κάτι τέτοιο και το μουστάκι αποτελεί πλέον επιλογή στυλ του εκάστοτε κυρίου.

Έχει όμως μεγάλη ιστορία και κάποτε είχε μεγάλη σημασία ένα..μουστάκι

Ας μιλήσουμε λοιπόν για ..τρίχες

Η τρίχα στο πρόσωπο του άνδρα ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων σύμβολο εξουσίας και δύναμης.

Η γενειάδα και το μουστάκι πέρασαν από διάφορα στάδια, διάφορα μήκη και σχήματα. Ό, τι επίτασσε η εποχή, ο πολιτισμός κι οι άρχοντες.

Η λέξη «μουστάκι» καθιερώθηκε πρώτα στη γαλλική γλώσσα, προερχομένη από την ιταλική mustaccio (14ος αιώνας),

διαλεκτικού mustaccio 16ος αιώνας, από την Μεσαιωνική Λατινική mustacium (8ος αιώνας),

κατάγεται δε ριζικώς από την Δωρική Αρχαία Ελληνική λέξη μύσταξ, που σημαίνει «άνω χείλος».

 Οι Γαλάτες είχαν μακριά μουστάκια με κλίση προς τα κάτω. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μούσια κι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ένα τεχνητό μουσάκι από το πηγούνι και κάτω.

Από την άλλη ο Μέγας Αλέξανδρος επέβαλλε στους άνδρες του το ξύρισμα προκειμένου σε μια μάχη σώμα με σώμα να μη γίνει το μούσι λαβή για τον αντίπαλο.

800 π.Χ. – 600 μ.Χ.:

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν περήφανοι για τα γένια τους, μιας και η διατήρηση μίας πλούσιας μακριάς γενειάδας ήταν σημάδι υψηλής κοινωνικής τάξης και σοφίας.

Πολλοί επεδίωκαν να μιμηθούν θεούς της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, όπως τον Δία, τον Ποσειδώνα, τον Ηρακλή κ.α.

400  π.Χ.:

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι δεν ήθελαν να ταυτίζονται με τους αρχαίους Έλληνες και διατηρούσαν καλοσχηματισμένες γενειάδες, δίχως να είναι μεγάλες σε μήκος ή ξυρίζονταν εντελώς.

Τον 4ο αιώνα μ.Χ. ο Αμμιανός Μαρκελίνιος, Ρωμαίος ιστορικός έγραψε: “Υποθέτετε ότι η γενειάδα σας δημιουργεί εγκεφάλους;

Η συμβουλή μου είναι να την ξυρίσετε αμέσως, γιατί δημιουργεί ψείρες και όχι εγκεφάλους.”

100 μ.Χ.:

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός αναβίωσε τη συνήθεια διατήρησης γενειάδας σε όλη τη Ρώμη (σε αντίθεση με τις επιταγές του Ιουλίου Καίσαρα)

μόνο και μόνο επειδή ήθελε να κρύψει το ατελές δέρμα και τις ουλές στο πρόσωπό του.

Ωστόσο, η στάση των Ρωμαίων απέναντι στις γενειάδες δε θα διατηρηθεί και θα εξασθενίσει.

Αν και οι μεγαλύτεροι άντρες εξίσωναν τα γένια με τη σοφία, οι νεότεροι πίστευαν ότι η εικόνα ενός άνδρα με μεγάλη γενειάδα, φαινόταν ξεπερασμένη και απρόσεκτη.

Μεσαίωνας:

Οι γενειάδες ήρθαν, έφυγαν και ξαναήρθαν στη μόδα, βάσει των συνηθειών των επιφανών ανδρών.

Για παράδειγμα, ο Άγγλος Βασιλιάς Ερρίκος VII έφερε γενειάδα, ενώ πολλά μέλη της γαλλικής αυτοκρατορικής οικογενείας έβαζαν ψεύτικες γενειάδες.

1500:

Πολλοί Προτεστάντες μεγάλωναν τις γενειάδες τους ως κίνημα ενάντια στον Καθολικισμό, που επέβαλε οι ιερείς να είναι ξυρισμένοι.

1769:

Ο Γάλλος κουρέας Jean-Jacques Perret δημοσίευσε το The Art of Learning to Shave Oneself ( La Pogonotomie ).

Το ξυράφι Perret εφευρέθηκε από τον ίδιο και διέθετε ξύλινο προστατευτικό για να συγκρατεί τη λεπίδα ξυραφιού στη θέση του και να αποτρέπει το βαθύ κόψιμο.

1789 – 1861:

Οι πρώτοι 15 Αμερικανοί πρόεδροι ήταν γενειοφόροι.

1800:

Τα ευθεία ξυράφια ανοξείδωτου χάλυβα γίνονται ευρέως δημοφιλή. Οι άνδρες έτριβαν τη λεπίδα σε ένα λουράκι από δέρμα ή καμβά (stopping) για να ευθυγραμμίσουν εκ νέου το λεπτό μεταλλικό άκρο του ξυραφιού

και να αφαιρέσουν οποιαδήποτε βρομιά πριν από κάθε ξύρισμα (honing).

Οι λεπίδες έπρεπε να ακονίζονται περιοδικά, μία διαδικασία που γινόταν από κάποιον ειδικό ή κουρέα.

1880:

Την εποχή που το μουστάκι ήταν σχεδόν υποχρεωτικό, υπήρχαν ειδικές πομάδες καθώς και αξεσουάρ, όπως μυστακοδέτες.

Υπήρχε και ορολογία για τα διάφορα είδη μουστακιού π.χ. τσιγκελωτό ή ποντικο-ουρά, κλπ.

1895:

Ο King Gillette εφηύρε και άρχισε να πουλάει ξυραφάκια μίας χρήσης. Με τη λεπίδα μίας χρήσης δεν χρειάζονταν πια το ακόνισμα και το καθάρισμα της λεπίδας.

Από το 1840 έως και το 1940

υπήρξαν τα χρόνια που κυριαρχούσε το μουστάκι στο ανδρικό πρόσωπο. Το μεγαλύτερο ποσοστών των ανδρών είχαν μουστάκι κι αν δεν είχαν αποτελούσαν αντικείμενο σχολιασμού.

Άνδρας χωρίς μουστάκι δεν ήταν άνδρας.

Σήμερα:

Οι άντρες Άμις (μέλη xριστιανικής ομολογίας της αναβαπτιστικής προτεσταντικής παράδοσης) ξυρίζονται μέχρι να παντρευτούν και ποτέ δεν ξαναξυρίζονται.

Οι Εβραίοι ακολουθούν το Λευιτικό 19:27, απαγορεύοντάς τους να ξυρίσουν «τις γωνίες της γενειάδας».

Στη Μέση Ανατολή υπάρχει μια αυξανόμενη τάση μεταμοσχεύσεων τριχών στο πρόσωπο (μούσι και μουστάκι),

με τη διεξαγωγή μίας διαδικασίας που ονομάζεται εκχύλιση των ωοθυλακίων, προκειμένου να επιτευχθεί πληρέστερη και πιο εντυπωσιακή τρίχα στο ανδρικό πρόσωπο.

Γενικότερα, οι περισσότεροι άνδρες αποφασίζουν αν θα διατηρήσουν μουστάκι, μούσι ή γενειάδα,

αν θα δημιουργήσουν κάποιο περίτεχνο στυλ στο τρίχωμα του προσώπου τους ή αν θα ξυριστούν εντελώς.

Παρόλα αυτά, μέχρι και σήμερα υπάρχουν κοινωνικές συμβάσεις που (περι)ορίζουν τις επιλογές των ανδρών, όπως το καθημερινό ξύρισμα στον ελληνικό στρατό,

οι συνθήκες εργασίας που διατηρούν την ομοιόμορφη εμφάνιση στο προσωπικό τους,

κάποιο πένθος που εκδηλώνεται με την καλλιέργεια γενειάδες στην ελληνική παράδοση κ.α.

Είναι βέβαιο, όμως, πως κάποιες παραδόσεις έχουν παρέλθει… Πλέον δεν ξυρίζουν στο τέλος το γαμπρό και φυσικά κανείς δεν θα γελάσει με τον κύριο που θα τον βάλει η αγαπημένη του να ξυρίσει το μουστάκι…για να του το είπε κάτι θα ήξερε!!

Πηγή πληροφοριών: mindthetrap.gr

Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook