Είναι βλαβερή αν και ακόμα συνεχίζουν κάποιοι να την έχουν στη διατροφή τους. Είναι προτιμότερο όμως μια κουταλιά βούτηρο γάλακτος ή ελαιόλαδο από μισή κουταλιά μαργαρίνη..
Μαργαρίνη , (margarine στα Γαλλικά ) Ονομασία που προέρχεται από το ελληνικό ‘’μάργαρον’’ ή αλλιώς ο/η ‘’μάργαρος’’που σημαίνει μαργαριτάρι.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή..
Το βούτυρο αποτελούσε βασικό διατροφικό πυλώνα όλης της Ευρώπης, με εξαίρεση τα μεσογειακά της τμήματα όπου βασική τροφή ήταν το ελαιόλαδο.
Στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη όμως, το ζωικό βούτυρο αποτελούσε τη βάση της διατροφής των αγροτικών και αστικών πληθυσμών,
αλλά και των στρατευμάτων ή των πληρωμάτων των καραβιών.
Ο Γάλλος Αυτοκράτορας Ναπολέων Γ’, θέλοντας να εξασφαλίσει τη διατροφή των υπηκόων του αλλά και των στρατιωτών του που πολεμούσαν εναντίων των Πρώσων,
προκήρυξε ένα δημόσιο διαγωνισμό για την παρασκευή ενός διατροφικού προϊόντος που θα αντικαθιστούσε το λιγοστό και ακριβό βούτυρο.
Οι προϋποθέσεις που έβαλε για το νέο προϊόν ήταν μάλλον εξωφρενικές:
Ένας χημικός, ο Ιππόλυτος Μεζ Μουριέ, που ήταν ένας πρωτοπόρος αυτού που σήμερα ονομάζουμε τεχνολογία τροφίμων
αφού κατά τη διάρκεια της ζωής του ασχολήθηκε επιστημονικά με το ψωμί, τα αμπέλια, την κονσερβοποιία, το αλάτι, τα ένζυμα και άλλα που για την εποχή του έμοιαζαν εξωπραγματικά,
αυτός λοιπόν ήταν εκείνος που παρουσίασε μια επινόηση που περιέργως κάλυπτε πλήρως όλους τους βασιλικούς όρους.
Στην πρώτη του εκδοχή, ο αντικαταστάτης του βουτύρου προήλθε από βοδινό λίπος
Λίγο αργότερα, ακολουθώντας την ίδια μέθοδο, αντικατέστησε ως πρώτη ύλη το βοδινό λίπος με φυτικά έλαια.
Αν και η μαργαρίνη έμοιαζε καταπληκτικά με το βούτυρο, ήταν μεγάλης διατροφικής αξίας και πολύ φθηνότερη απ’ αυτό, δεν έπιασε στη Γαλλία.
Η μαργαρίνη παραγόταν αλλά ήταν στο περιθώριο της κατανάλωσης.
Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, οι Γερμανοί χρειάζονταν τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών, βασικό συστατικό των οποίων ήταν η γλυκερίνη.
Η Γερμανική πολεμική βιομηχανία έπαιρνε όλη την πρώτη ύλη, για να της αφαιρέσει τη γλυκερίνη και να κατασκευάσει την εκρηκτική νιτρογλυκερίνη.
πρώτα στα στρατεύματα της μέσα στα χαρακώματα και μετά στον πληθυσμό της.
Με το τέλος του πολέμου, όλη η Κεντρική Ευρώπη είχε συνηθίσει τη μαργαρίνη και συνέχισε να την καταναλώνει και τα επόμενα χρόνια,
κυρίως τα φτωχότερα στρώματα που δεν είχαν δυνατότητα ν’ αγοράσουν το ζωικό βούτυρο που επανεμφανίστηκε.
κυρίως στο κυκλοφορικό και στην καρδιά, τόσο γιγαντωνόταν η παραγωγή του υποκατάστατου από φυτικά έλαια.
Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο Facebook ή Την ομάδα μας στο Facebook