Χορευτικός Όμιλος Μεγάρων(χοροί)

Ολοκληρώνουμε το αφιέρωμα μας στα Μέγαρα και στον χορευτικό όμιλο με το κομμάτι των παραδοσιακών χορών…

• Ανέκαθεν ο χορός και το τραγούδι ήταν ένα μέσο έκφρασης των συναισθημάτων:

της χαράς, της διασκέδασης, του γλεντιού και του κεφιού αλλά και του πόνου και της λύπης.

Και τα παραδοσιακά τραγούδια και οι χοροί έφτασαν μέχρι τις μέρες μας προσδίδοντας στη ζωή των ανθρώπων αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά

και συνόδευαν όλες τις στιγμές τους, καλές και τις κακές: γιορτές, αρραβώνα, γάμο, πόνο απώλειας κ.ά. Ας παραθέσουμε τους πιο αντιπροσωπευτικούς χορούς των Μεγάρων:

Η «Λαμπρή καμάρα»

είναι ο χορός που «ανοίγει» το έθιμο του «Χορού της Τράτας». Πρόκειται ουσιαστικά για μια πασχαλιάτικη τράτα, ένα γυναικείο – τελετουργικό αργό χορό. Τα χέρια των γυναικών πιάνονται σταυρωτά και συνολικά περιλαμβάνει οκτώ βήματα, πέντε μπρος και τρία πίσω.

« Λαμπρή καμάρα κι ας περνά τ΄Αγιού Γιωργιού είν΄το τέλος.

Πιάστε τα δρεπανάκια σας γιατ΄έφτασε το θέρος…»

Γυναικείοι συρτοί χοροί τράτας και οι ακόλουθοι, ο οποίοι όλοι χαρακτηρίζονται από τα 6 βήματα- 3 μέσα & 3 έξω- και τα σταυρωτά χέρια των χορευτριών:

«Το μικρό μου»

“Είσαι άγγελος ωραίος, έχεις μάτια γαλανά και χειλάκια κοραλλένια, μικρό μου, και τετράξανθα μαλλιά, ζαλίζομαι ζαλίζομαι όταν σε συλλογίζομαι. Στου Βοριά την κρύα βρύση έσκυψα να πιω νερό,”

«Το πιπίνι»

‘’Άρχισε γλώσσα μου να λες και χείλι μου χαιρέτα και συ καημένη μου καρδιά όσα κι αν έχεις πέστα…..

«Μαρίτσα Ρίτσα»

‘’Μαρίτσα Ρίτσα κι’ όμορφη” της Παναγιάς γραμμένη , ανοίξτε τα πορτάκια σας να μπουν οι σκλαβωμένοι, να μπούνε Τούρκοι με σπαθιά , πασάδες με κοντάρια, να μπουν και τα Ελληνόπουλα σαν τα μαργαριτάρια…

Αντρικοί χοροί:

«Λουλουβίκος»

Αποκριάτικος ανδρικός, πηδηχτός χορός με βήματα στα τρία και χέρια στους ώμους. Ο συγκεκριμένος χορός μας «ταξιδεύει» πίσω στο χρόνο, περί το 1890, όταν μεγάλος αριθμός νέων Μεγαριτών, λόγω των άσχημων οικονομικών συγκυριών, αναγκάστηκαν και ξενιτεύτηκαν στην Αμερική. Το πλοίο, στο οποίο επιβιβάστηκαν για το μακρινό αυτό ταξίδι, ονομαζόταν « Λουδοβίκος» .

Τα αγαπημένα τους πρόσωπα, που έμειναν πίσω, καλούσαν με το τραγούδι τους το καράβι να τους φέρει πίσω. Κατά παραφθορά (δηλ. αλλοίωση) , η λέξη «Λουδοβίκος»( το όνομα του πλοίου) έγινε « Λουλουβίκος».

« Τα Ρουσάλια»

Τα πασχαλινά κάλαντα που χορεύονται και τραγουδιούνται από παρέες αντρών τη Δευτέρα του Πάσχα.

Άλλοι χοροί:

1. « Καρσιλαμάς ή Γκαρσιλαμάς»

Χρωστάει την ονομασία του στην τούρκικη λέξη «καρσιλαμά» που ελληνικά σημαίνει αντικρυστά. Πρόκειται για έναν αντικρυστό ελεύθερο χορό που χορεύεται από άντρες και γυναίκες , σε ζευγάρια ή σε κύκλο, χωρίς να κρατούν τα χέρια τους.

2. «Χατζηχρήστος»: Μικτός διπλός χορός που γυρίζει από συρτό σε τσάμικο.

3. « Της τριανταφυλλιάς τα φύλλα…»: Αποκριάτικος (βασικά) μικτός χορός, καλαματιανός που χορεύεται από άνδρες και γυναίκες και σε χαρμόσυνες στιγμές ( γάμο& αρραβώνα)

4. « Αγιώργης» : Γυναικείος χορός, τράτα σε μακρόσυρτο σκοπό παιζόταν την ημέρα τ’ Άι Γιωργιού και την Τρίτη του Πάσχα στο έθιμο.

5. « Καρσιλαμάς του γάμου»: Καλαματιανός

6. « Καγκέλι Λεπενιώτικο»:

Χορός του γάμου που χορεύεται από γυναίκες και άνδρες πιασμένους σε κλειστό κύκλο.

«Ελενίτσα» ή «Μπέρδε τσε μπέρδε»:

Ιδιότυπος χορός με διπλό ρυθμό. Χορεύεται σε δύο ημικύκλια χορευτών, ενωμένα μεταξύ τους στις άκρες. Χορεύουν παράλληλα και εναλλάξ στον ρυθμό ενώ μπερδεύονται και ξαναχωρίζουν.