Αρχαία Κόρινθος : 3Dπεριήγηση στην πόλη-κράτος

Η αρχαία Κόρινθος -4 χλμ. νότια της σύγχρονης πόλης- υπήρξε ισχυρή πόλη-κράτος της αρχαίας Ελλάδας

και θεωρείται από πολλούς η πλουσιότερη πόλη της εποχής.

Η αρχαία Κόρινθος κατοικήθηκε ήδη από τα νεολιθικά χρόνια (6500-3250 π.Χ.).

Η πόλη, γνωστή από τους μυκηναϊκούς χρόνους, αναφέρεται στον Όμηρο ως «αφνειός» (= πλούσια) (Ιλιάδα Β 570),

λόγω της ιδιαίτερα εύφορης γης της.

Κατείχε σπουδαία στρατηγική θέση μεταξύ Αιγαίου και Ιονίου πελάγους, δηλαδή αποτελούσε πέρασμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Τα δυο λιμάνια της, ένα σε κάθε πλευρά, και η Δίολκος συνέβαλλαν διαχρονικά στον τεράστιο πλούτο της πόλης.

Μυθολογία

Ιδρυτές της Κορίνθου, η οποία ταυτίζεται από πολλούς με την αρχαία Εφύρα, ήταν σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ποσειδώνας και ο Ήλιος.

Γιος του Ήλιου και πρώτος βασιλιάς της ήταν ο Φαέθων, τον οποίο διαδέχτηκε ο Κρέων.

Στην πόλη έφτασαν από την Ιωλκό η Μήδεια και ο Ιάσονας, καταδιωκόμενοι μετά τη δολοφονία του Πελία.

Εκεί ο Ιάσονας ερωτεύτηκε τη Γλαύκη, κόρη του Κρέοντα, και εγκατέλειψε τη Μήδεια με σκοπό να παντρευτεί την πριγκίπισσα.

Οργισμένη από την προδοσία του και θέλοντας να τον εκδικηθεί, η Μήδεια δολοφόνησε τα δύο παιδιά τους και έφυγε από την πόλη.

Στη συνέχεια, βασιλιάς της πόλης έγινε ο Σίσυφος (κατ’ άλλους, αυτός ήταν ο ιδρυτής και πρώτος βασιλιάς της),

ο οποίος τιμωρήθηκε να ανεβάζει αιωνίως μια βαριά πέτρα στην πλαγιά ενός λόφου, που όταν έφτανε στην κορυφή ξανάπεφτε, γιατί είχε το θράσος να φυλακίσει τον Άδη.

Εγγονός του Σίσυφου ήταν ο Βελλερεφόντης, ο οποίος σκότωσε τη Χίμαιρα ιππεύοντας το φτερωτό του άλογο, τον Πήγασο.

Ιστορική αναδρομή

Η μεγάλη παραγωγή αγροτικών προϊόντων, ήδη από τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους, ευνόησε την ανάπτυξη έντονης εμπορικής δραστηριότητας,

κυρίως προς τη δυτική Μεσόγειο, ενώ τον 8ο αιώνα π.Χ. ιδρύθηκαν κορινθιακές αποικίες, όπως η Κέρκυρα στο Ιόνιο Πέλαγος και οι Συρακούσες στη Σικελία,

με σημαντικό ρόλο και συμβολή στην ιστορία του αρχαίου μεσογειακού κόσμου.

Η οικονομική άνθηση της πόλης έφτασε στο απόγειο κατά τον 7ο και τον 6ο αιώνα π.Χ., υπό τη διοίκηση του τυράννου Κύψελου και του γιου του Περίανδρου.

Η ισχύς της Κορίνθου αποτυπώθηκε με μεγαλειώδη τρόπο σε περικαλλή κτήρια όπως ο Ναός του Απόλλωνος (560 π.Χ.),

ενώ η ανάδειξη των Ισθμίων, των αγώνων που τελούνταν στο κορινθιακό Ιερό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης στον Ισθμό,

σε Πανελλήνιους Αγώνες (584 π.Χ.) ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τη φήμη και την επιρροή της πόλης.

Από τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ., ωστόσο, η άνοδος της Αθήνας και η κυριαρχία της στην παραγωγή αγγείων και στο εμπόριο της Μεσογείου επέφερε σταδιακά περιορισμό της επιρροής των Κορινθίων,

ιδίως μετά τους Περσικούς Πολέμους (490-479 π.Χ.), όπου, παρά την ισχυρή συμμετοχή τους, αναγκάστηκαν να αποδεχθούν την πρωτοκαθεδρία των Αθηναίων.

Στον Πελοποννησιακό Πόλεμο (431-404 π.Χ.) η Κόρινθος τάχθηκε ανοιχτά στο πλευρό της Σπάρτης, παροτρύνοντάς την εξαρχής να στραφεί στρατιωτικά εναντίον των Αθηναίων.

Παρά την ήττα της Αθήνας, όμως, και παρά τη συμμετοχή της σε μια σειρά από πολεμικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και ο λεγόμενος «Κορινθιακός Πόλεμος» εναντίον της Σπάρτης (395-387 π.Χ.),

η πόλη της Κορίνθου δεν κατόρθωσε να ανακτήσει την παλαιά της δύναμη.

Η διοργάνωση ενός πανελλήνιου συνεδρίου στην Κόρινθο το 337 π.Χ., από τον βασιλιά Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας, της νέας αναδυόμενης δύναμης του ελληνικού κόσμου,

την επανέφερε προσωρινά στο προσκήνιο, ωστόσο πολύ γρήγορα υποτάχθηκε στους Μακεδόνες.

Την αποτίναξη του μακεδονικού ζυγού το 243 π.Χ. από τον Άρατο τον Σικυώνιο, ακολούθησε η προσχώρησή της στην Αχαϊκή Συμπολιτεία,

μία ομοσπονδία πόλεων-κρατών της νότιας Ελλάδας.

Ωστόσο, η αντιπαράθεση της Συμπολιτείας με τη Ρώμη οδήγησε το 146 π.Χ. στην περίφημη μάχη της Λευκόπετρας, στην περιοχή του Ισθμού,

όπου τα ελληνικά στρατεύματα συνετρίβησαν από τις ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον Λεύκιο Μόμμιο (Lucius Mummius).

Τη στρατιωτική ήττα ακολούθησε η ολοσχερής καταστροφή και ερήμωση της πόλης .

Εκατό περίπου χρόνια αργότερα, το 44 π.Χ., ο ισόβιος δικτάτορας (dictator in perpetuum) της Ρώμης Ιούλιος Καίσαρας

αποφασίζει την επανίδρυση της Κορίνθου ως ρωμαϊκής αποικίας, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη γεωγραφική σημασία της στην ευρύτερη στρατηγική του για την ανατολική Μεσόγειο.

Ο βίαιος θάνατός του την ίδια χρονιά δεν ματαίωσε το μεγαλόπνοο σχέδιό του, καθώς το συνέχισε ο διάδοχός του Οκταβιανός, ο μετέπειτα Αύγουστος.

Η νέα πόλη ονομάστηκε Colonia Laus Iulia Corinthiensis ή Clara Laus Iulia Corinthus ή Iulia Corinthus Augusta, ως αποικία της Ιουλίας οικογένειας του Καίσαρα και του Αυγούστου (Gens Iulia),

και ορίστηκε το 27 π.Χ. πρωτεύουσα της ρωμαϊκής Επαρχίας της Αχαΐας (Provincia Achaiae),

που περιλάμβανε μεγάλο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας, την Πελοπόννησο και αρκετά νησιά.

Λόγω της ερήμωσής της μετά τη μάχη της Λευκόπετρας, η πόλη εποικίστηκε αρχικά με απελεύθερους Ρωμαίους και βετεράνους στρατιώτες, που σύντομα πλαισιώθηκαν από Έλληνες, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την ιδιαίτερα εύφορη γη

που δημεύτηκε από τη Ρώμη (ager publicus) και παραχωρήθηκε σε νέους ακτήμονες.

Στόχος της Ρώμης ήταν αφενός η δημιουργία μιας σταθερής ρωμαϊκής βάσης στην ταραχώδη Ανατολή

και αφετέρου η ταχύτερη διέλευση του ρωμαϊκού στόλου μέσω του Διόλκου, της μοναδικής χερσαίας, λιθόστρωτης οδού για πλοία

που διέσχιζε τον Ισθμό, όπως μαρτυρεί μία λατινική επιγραφή του 102 π.Χ. που καταγράφει τη διέλευση του στόλου για την αντιμετώπιση των πειρατών καθοδόν προς τη Σίδη της μικρασιατικής Παμφυλίας,

υπό τον ρήτορα Antonius Marcus, παππού του Μάρκου Αντωνίου, συντρόφου της βασίλισσας Κλεοπάτρας

και θανάσιμου αντιπάλου του Οκταβιανού στον πόλεμο για τη διαδοχή του Ιουλίου Καίσαρα.

πηγή πληροφοριών: http://odysseus.culture.gr/

Στον παρακάτω σύνδεσμο θα κάνουμε μια 3D περιήγηση στην αρχαία Κόρινθο . Μια περιήγηση που για λίγα λεπτά θα μας μεταφέρει σ’αυτή τη σπουδαία πόλη-κράτος στην Αρχαία Ελλάδα!!

Ελάτε στην παρέα της ”Γωνιά Χαλάρωσης” στο Facebook