”Μα τι φαντάστηκες”- Μαρία Γκολγκάκη!!

Η Μαρία Γκολγκάκη κοντά μας και το μυθιστόρημα της ‘’Μα τι φαντάστηκες’’ εκδόσεις Υδροπλάνο. Είναι παιδική λογοτεχνία Μαρία και που αναφέρεται;

Ειλικρινά, ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνετε να βρίσκομαι εδώ μαζί σας για να μιλήσουμε για το παιδικό μου μυθιστόρημα «Μα τι Φαντάστηκες» από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο.

Βασικά γράφτηκε έχοντας στο μυαλό μου παιδάκια του Δημοτικού και του Γυμνασίου αλλά τελικά διαπιστώνω πως το αναγνωστικό κοινό ποικίλει.

Αρκετοί ενήλικες το επέλεξαν για παιδιά μικρότερων ηλικιών ή ακόμη και για τους ίδιους το οποίο με εξέπληξε. Η ιστορία διαδραματίζεται στο σήμερα και με ένα χιουμοριστικό αλλά ταυτόχρονα και διδακτικό τρόπο,

προσπάθησα να θίξω θέματα που αφορούν τη λειτουργία της σύγχρονης οικογένειας και του ρόλου των παιδιών μέσα σε αυτή.

Οι απαιτήσεις της κοινωνίας έχουν αναγκάσει τους γονείς να περνάνε ελάχιστο χρόνο με τα παιδιά τους και αυτά να καταφεύγουν σε άλλα μέσα, όπως αυτό της τηλεόρασης για να περνούν τον ελεύθερο τους χρόνο.

Ο βασικός μου χαρακτήρας είναι μια τηλεόραση, ο Αυτάκιας. Έχει ανθρώπινα χαρακτηριστικά και συναισθήματα, μοιράζεται τον ίδιο χώρο με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Ελευθερόπουλου,

και με τη συνείδηση που έχει σταδιακά αναπτύξει, αντιλαμβάνεται την αρνητική επιρροή που έχει πάνω στον μικρό Ορφέα, μοναχοπαίδι της οικογένειας, αφού το παιδί περνάει ώρες ατελείωτες κάνοντας ένα μονάχα πράγμα: Να βλέπει τηλεόραση.

Έχουμε πολλά παιδιά μόνα και πολλούς γονείς που λείπουν ώρες από το σπίτι… Τι αντίκτυπο έχει κυρίως στην ψυχολογία των παιδιών;

Παιδιά μόνα που εάν είμαστε τυχεροί και υπάρχει αυτή η επιλογή, μεγαλώνουν με γιαγιάδες ή παππούδες, παιδιά που μεγαλώνουν με νταντάδες, παιδιά που ως φυσική παρουσία υπάρχει πάντα κάποιος μέσα στο σπίτι, αλλά τα ίδια στερούνται της προσοχής που επιζητούν.

Αντίστοιχα γονείς που αναγκάζονται να λείπουν ώρες ατελείωτες για να καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα. Το οποίο «βγάζω πέρα» είναι ένα τεράστιο πακέτο που μέσα του περικλείει, δάνεια, ενοίκια, λογαριασμούς, έξοδα για τροφή και ρουχισμό, δίδακτρα φροντιστηρίων και λοιπών εξωσχολικών δραστηριοτήτων.

Αυτή η έλλειψη χρόνου μεταξύ παιδιού και γονέα έχει αντίκτυπο και στους γονείς που οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε πως μας στοιχειώνει ένα απαίσιο συναίσθημα διαρκούς ενοχής.

Τα παιδιά από την άλλη μεριά βιώνουν ένα τεράστιο κενό που δεν είναι εύκολα ορατό από εμάς τους ενήλικες αφού τα ίδια συχνά δυσκολεύονται να το επικοινωνήσουν με λόγια παρά μονάχα με συμπεριφορές που οι μεγάλοι δεν εγκρίνουμε.

Γιατί επέλεξες για κεντρικό ήρωα του βιβλίου σου μια ..τηλεόραση;

Εργάζεσαι εδώ και πολλά χρόνια ως καθηγήτρια Αγγλικών και συνεπώς περνάς πολλές ώρες με παιδιά. Ήταν αυτό ένα κίνητρο για να γράψεις αυτό το βιβλίο; Έχεις δει πολλά παιδιά ‘’μόνα τους’’;

Σαφώς και ήταν κίνητρο. Πράγματι, έχω δει τόσα παιδιά μόνα τους, κλεισμένα στο καβούκι της μοναξιάς τους, καμουφλαρισμένο άλλοτε με έπαρση, άλλοτε με αδιαφορία ή έλλειψη πειθαρχίας και παραδόξως, συχνά με υπέρμετρη χαρά.

Θα σας πω κάτι, δουλεύω πολύ με εφήβους και πολλές φορές ένα τέταρτο πριν τη λήξη του μαθήματος, βάζω μια καρέκλα στο κέντρο της αίθουσας και ζητάω από κάποιον να μας πει κάτι στα αγγλικά για την ημέρα του.

9 στα 10 παιδιά βγάζουν τα εσώψυχα τους ενώ περιμένεις να σου πουν, πήγα εκεί και έκανα αυτό. Έχουν την ανάγκη να μιλήσουν σε κάποιον. Δεν είναι τρομερό;

Πες μου για την ποίηση που σε κέρδισε εδώ και λίγα χρόνια και για τις επιτυχίες σου στο εξωτερικό θα ήθελα να αναφερθείς.

Στην ποίηση χρησιμοποιώ μόνο αγγλικό στίχο. Το περίεργο είναι πως όταν γράφω ένα παιδικό βιβλίο (ελληνικά και μόνο) επικρατεί το χιούμορ.

Όταν γράφω ποίηση, το κλίμα παραβαραίνει. Είναι αυτό που λέω εγώ, οι δύο τελείως διαφορετικές όψεις του χαρακτήρα μου. Η συλλογή μου με τίτλο: 16 of Me, εκδόθηκε το 2019 από το λογοτεχνικό περιοδικό Adelaide Literary Magazine σε Νέα Υόρκη και Λισσαβόνα ενώ μέρος αυτών εμφανίστηκαν επίσης και σε αρκετά ξένα σάιτ όπως το Mediterranean Poetry, το Aphelion Webzine και το Eskimo Pie Magazine.

Σχέδια για το μέλλον , συγγραφικά και μη;

Προσωπικά σχέδια δεν κάνω, μονάχα προσδοκώ υγεία και στρέφω το κεφάλι μου πάντα ψηλά για να κάνω τον εαυτό μου και τους γύρω μου ευτυχισμένους.

Όσον αφορά τα συγγραφικά μου σχέδια, ακολουθεί ένα ακόμη παιδικό βιβλίο πάλι από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο, ενώ υπάρχουν στον υπολογιστή μου άλλα δύο ήδη ολοκληρωμένα παιδικά.

Αυτόν τον καιρό, με πολύ χαρά, αρθρογραφώ για το «Μεταξύ μας» και το Unspotted magazine όπου εκεί μου δίνεται η ευκαιρία να επεκταθώ σε ποιο φιλοσοφικό-κοινωνικά πεδία.

Μαρία σ’ευχαριστώ που ήρθες στην παρέα μας και σου εύχομαι πάντα επιτυχίες και να είσαι πάντα κοντά στα παιδιά.

Πραγματικά η χαρά και η τιμή του να φιλοξενηθώ από τη «Γωνιά Χαλάρωσης» είναι όλη δική μου και ειλικρινά, ο στόχος που έχω βάλει είναι μέσα από τα βιβλία μου, τα παιδιά να μάθουν να πιστεύουν στον εαυτό τους, να τον θαυμάζουν, να τον αγαπούν και να ορθώνουν το ανάστημα τους απαιτώντας μια καλύτερη κοινωνία.