ΕΦΗ ΜΠΟΖΙΑ -”Μ’αρεσει να υπάρχει το ζωντανό ακόμα και σε μικρογραφία ”

Ζωγράφος – Εικαστικός

Δώδεκα κυρίες και η δασκάλα τους αποτελούν την ομάδα ζωγραφικής του Ιερού Ναού Αγ. Νικολάου Νεοχωρούδας του Δήμου Ωραιοκάστρου στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα έχουμε καλεσμένη εδώ στη ‘’Γωνιά Χαλάρωσης’’ τη ζωγράφο και δασκάλα της ομάδας Κα Έφη Μπόζια.. Καλώς ήρθατε και χαιρόμαστε που σας έχουμε κοντά μας.

Κα Μπόζια θα ήθελα να μας πείτε τις σπουδές σας και τι ήταν εκείνο που σας οδήγησε στην αγάπη σας για τη ζωγραφική;

Κατ αρχήν να χαιρετήσω αυτή την όμορφη δροσερή ομάδα. O κάθε άνθρωπος όταν γεννιέται έχει έμφυτο ένα ταλέντο για να μπορέσει να δημιουργήσει και να εκφράζεται πέρα από τον λόγο και την γραφή που αυτά διδάσκονται αργότερα. Αυτά τα ταλέντα είναι διαφορετικά στον καθένα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που γεννήθηκε χωρίς το τάλαντο του. Άλλοι λόγω των συνθηκών το ανακαλύπτουν από πολύ νωρίς, άλλοι πολύ αργότερα, άλλοι το κάνουν επάγγελμα, άλλοι το θάβουν γιατί ίσως δεν το αναγνώρισαν η δεν ασχολήθηκαν ποτέ με αυτό. Εγώ το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που μπόρεσα να κρατήσω μολύβι. Υπάρχει ένα οικογενειακό ταλέντο στην ζωγραφική όπου πολλά άτομα τής ευρύτερης οικογένειας μου το καλλιεργούν και το αναπτύσσουν. Στάθηκα πάρα πολύ τυχερή γιατί σε αυτή την φάση της ζωής μου είχα δύο γονείς που όχι μόνο δεν με σταμάτησαν αλλά μου παρείχαν όλα τα μέσα της εποχής που θα με βοηθούσαν να εξελιχθώ. Σε παιδική ηλικία θυμάμαι ότι τις περισσότερες ώρες της ημέρας μετά την σχολική μελέτη έφτιαχνα κατασκευές, κολάζ, ζωγράφιζα και διάβαζα γι αυτό και όχι μόνο. Μέσα από όλη αυτή την εξέλιξη διαπίστωσα ότι η εσωτερική έκφραση μέσα από ένα πινέλο έχει ίσως περισσότερη δύναμη εκτόνωσης από ότι ο λόγος. Συνεχίζοντας να εργάζομαι μόνη μου στην πορεία της ζωής μου συνάντησα τον δάσκαλο μου εικαστικό και αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Παλιάν, σήμερα πρόεδρο του ΣΚΕΤΒΕ , και παρέμεινα στο “Πολυεργαστήρι” του μαζί με άλλους μαθητές του για πάνω από 10 χρόνια από το 1997. Παράλληλα παρακολούθησα πολλά σεμινάρια για τις τεχνικές ζωγραφικής, χρωμάτων, και δια ζώσης σχέδιο με μοντέλο. Ένα από τα κρυφά απωθημένα μου είναι η Αγιογραφία που λόγω της καθημερινότητας δυστυχώς δεν μπόρεσα να την ακολουθήσω. Ελπίζω να είναι το επόμενο βήμα μου στην Τέχνη.

Ποια τεχνική χρησιμοποιείται συνήθως στα έργα σας;

Όπως γνωρίζετε η τέχνη είναι ανεξάντλητη. Μπορεί κάποιος να δημιουργήσει ένα έργο με οποιοδήποτε υλικό και τεχνοτροπία. Εμένα προσωπικά με έχει κερδίσει η χρήση σκόνης ως πρωτογενές υλικό για την δημιουργία όλων των εμπορικών χρωμάτων στην μορφή που όλοι γνωρίζουμε και τα ακρυλικά. Ασχολούμαι κατά βάση με τα χρώματα νερού είτε με την χρήση πινέλου είτε σφουγγαριού και οποιουδήποτε άλλου εργαλείου που θα μπορέσει να αποδώσει αυτό ακριβώς που θέλω στον καμβά

Και έχετε κάποια προτίμηση στη θεματολογία πρόσωπα , τοπία και από πού αντλείται έμπνευση;

Η θεματολογία μου είναι ανάλογη των διαθέσεων για να είμαι ειλικρινής. Λατρεύω τις νεκρές φύσεις, λατρεύω τους συμβολισμούς στα έργα μου, αλλά και πολλά από αυτά είναι ανθρωποκεντρικά μίας και απευθύνονται σε ανθρώπους και μπορούν με την κίνηση η την έκφραση τους να αποδώσουν το συναίσθημα του έργου. Μου αρέσει να υπάρχει κάτι ζωντανό ακόμα και σε μικρογραφία μέσα σε έναν πίνακα. Είναι ο ύμνος για το θαύμα της ζωής.

Τα συναισθήματα στο ξεκίνημα ενός έργου , κατά τη διάρκεια και κατά την ολοκλήρωση ποια είναι;

Σε εμένα προσωπικά η διεργασία για ένα έργο όσο απλό η σύνθετο μπορεί να είναι τελικά στον μουσαμά, ξεκινάει πολύ καιρό πριν μέσα στο μυαλό μου. Ενδόμυχα το υποσυνείδητο επεξεργάζεται το τι θέλω και ψάχνοντας και παρατηρώντας σκανάρει το τι θα μείνει και το τι θα απορριφθεί. Ένας καλλιτέχνης πριν καθίσει να ξεκινήσει την δουλειά του,όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο βασανίζεται πολύ. Χρειάζεται χρόνος για να προετοιμαστεί μέχρι να ξεκινήσει το αρχικό σχέδιο, από το στήσιμο της σύνθεσης μέχρι την τελευταία πινελιά στο χρώμα. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι όταν ολοκληρώσουν αυτό που δημιουργούν, νοιώθουν όχι μόνο ικανοποιημένοι αλλά κατάκοποι εσωτερικά και υπάρχει πάντα η αμφιβολία του αν το έργο τους έχει τελειώσει. Γι αυτό και πολλά από αυτά στην ιστορία της τέχνης ποτέ δεν έφτασαν να τα δει το κοινό και η καταστράφηκαν από τους ίδιους τους δημιουργούς η κρύφτηκαν σε κάποιο πατάρι. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους που κάνουν αντιγραφές….. που είναι πολύ συχνό φαινόμενο στις μέρες μας δυστυχώς!

Η ψυχολογία του ζωγράφου παίζει καθοριστικό ρόλο τη στιγμή που πάει να ξεκινήσει ένα έργο και μπορεί να επηρεάσει και το τελικό αποτέλεσμα; Τι εννοώ. Αν ξεκινήσετε ένα έργο με χαρούμενη διάθεση ψυχολογική και στην πορεία από κάποιον εξωγενή παράγοντα , πέσει η ψυχολογία σας , αυτή την αλλαγή μπορούμε να την διακρίνουμε και στον πίνακα;

Εννοείται η ψυχολογία είναι το Άλφα και το Ωμέγα. Φυσικά και μπορεί κάποιος να το διακρίνει αυτό! Από την θεματογραφία, την πινελιά, (δηλαδή την ηρεμία και την λεπτότητα ή την ένταση με σκληρές κοφτές πινελιές), τα χρώματα που χρησιμοποιεί την εκάστοτε στιγμή. (Ψυχρά ή θερμά, λαμπερά ή μουντά) γι αυτό και πολλές φορές το λέω και στους μαθητές μου ότι ο πίνακας πρέπει να δουλεύεται ολόκληρος παράλληλα και όχι κομμάτι κομμάτι για να υπάρχει ενότητα συναισθημάτων και χρώματος. Βέβαια υπάρχουν άνθρωποι που σε φάση ακραίων συναισθημάτων στην ζωή τους κάνουν παύση δημιουργίας και επανέρχονται αργότερα… Υπάρχουν και πολλοί που αυτό είναι το φάρμακο τους. Είναι η ποικιλία της ανθρώπινης φύσης αυτή.

Έχετε κάνει και εκθέσεις ζωγραφικής . Πόσες στο σύνολο και ποιο το κυρίαρχο συναίσθημα στην πρώτη έκθεση;

Έχω συμμετέχει σε πάρα πολλές εκθέσεις ζωγραφικής κατά βάση ομαδικές, λόγω κόστους για να είμαι ειλικρινής, και με τον Σύλλογο Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Β. Ελλαδας όπου ανήκω όπως και σε πολλές στην Αθήνα έχοντας δεχθεί το κάλεσμα κάποιων γκαλερί σε θεματικές εκθέσεις. Έχω λάβει το 2ο βραβείο Ζωγραφικής στους Παράλληλους Δρόμους του ΣΚΕΤΒΕ το 2019 και πέρυσι το έργο μου ήταν μέσα στα 12 καλύτερα στον Πανελλήνιο διαγωνισμό ΦΟΊΝΙΞ που διοργανώνει η σύλλογος εικαστικών ΔΙΩΝΗ στην Αθήνα. Όμως, όντως την μεγαλύτερη χαρά την έλαβα όταν έκανα την πρώτη και μοναδική μου ως τώρα ατομική μου έκθεση τον Δεκέμβριο του 2006 στην γκαλερί IANOS με μεγάλη επιτυχία σε προσέλευση, ως μια στιγμή αναγνώρισης των κόπων μου , του χρόνου που έχω αφιερώσει σε αυτό το κομμάτι της ζωής μου και του κουράγιου που πήρα να συνεχίσω να βελτιώνομαι καθημερινά . Ήταν για μένα σταθμός ζωής και εύχομαι ο Θεός να με αξιώσει να το ξαναζήσω

Πόσα χρόνια έχει που ξεκινήσατε την ομάδα ζωγραφικής του Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Νεοχωρούδας ;

Την “Παρέα της ζωγραφικής μας ” όπως την αποκαλούμε όλες την ξεκινήσαμε με την παρότρυνση του ιερέα μας Π. Στυλιανού Κατσιφού και του αντιπροέδρου του εκκλησιαστικού συμβουλίου και τώρα Προέδρου κοινότητας Νεοχωρούδας κ. Σαραμούρτση Π. Χρήστου πριν 3 περίπου χρόνια. Είμαστε μια πολύ αγαπημένη παρέα που δημιουργούμε, μαθαίνουμε, γελάμε και μέσα από την φιλία που δημιουργήθηκε και την αγάπη μας για την τέχνη της ζωγραφικής όχι μόνο στολίζουμε τους τοίχους των σπιτιών μας και των φίλων μας που μας τιμούν, αλλά και το χωριό μας με τενεκέδες τυριού ως κασπώ και μετά το τέλος τής δύσκολης περιόδου που διανύουμε λόγω τής πανδημίας, θα ξαναενώσουμε τις δυνάμεις μας για να συνεχίσουμε να προχωράμε και να προσφέρουμε. Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι έχουμε κάνει 2 ομαδικές εκθέσεις με την δουλειά μας, πέρυσι συμμετείχαμε ως ομάδα στην δράση “Παλιές Πόρτες της Αφύτου” στην Χαλκιδική και εφέτος πάλι εκεί το καλοκαίρι ζωγραφίζοντας τα αρχαιολογικά ευρήματα της Αρχαίας πόλης της Αφύτου.

Θεωρείται ότι μπορεί να ζωγραφίσει όποιος θέλει, ακόμα και αν δεν έχει πιάσει μολύβι στα χέρια του να τραβήξει μια γραμμή;

Ναι! Μπορεί ο καθένας να ζωγραφίσει. Άλλωστε λέγεται ότι το ταλέντο είναι μόνο το 10% της επιτυχίας. Το υπόλοιπο 90% είναι σκληρή δουλειά! Θέλει μέθοδο, παρατήρηση, συνεχή εξάσκηση, εννοείται καθοδήγηση τεχνικών θεμάτων από κάποιον ειδικό και πολύ πολύ μεράκι. Η ζωγραφική σε πολλές χώρες του εξωτερικού σε αντίθεση με την χώρα μας είναι από τα πρώτα μέσα που χρησιμοποιεί η ψυχολογία όχι μόνο για ανάλυση του χαρακτήρα και των βαθύτερων συναισθημάτων των ανθρώπων αλλά και ως εργοθεραπεία σε ομάδες. Γι αυτό παροτρύνω όσους θέλουν να το δοκιμάσουν!

Κυρία Μπόζια σας ευχαριστούμε που βρεθήκατε στην παρέα μας και σ΄αυτό το σημείο να προσθέσω ότι η ‘’Γωνιά χαλάρωσης’’ θα κάνει κατά διαστήματα συνεντεύξεις με τα μέλη της ομάδας σας για να γνωρίσουμε όλες τις κυρίες. Επίσης η ομάδα σας ‘’Η παρέεα της ζωγραφικής’’ έχει σελίδα στο Facebook https://www.facebook.com/groups/188257675716327/about για όσους θέλουν να θαυμάσουν τα έργα της ομάδας. Επίσης η προσωπική σελίδα της ζωγράφου ειναι https://www.facebook.com/efiboziaart/

Σας ευχαριστώ πολύ και θα χαρώ να ξαναβρεθούμε!!