Ο ΑΜΝΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΕΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΕΜΟΥ[1]

---

Ακούω τα αργά βήματα σου.

Τον κήπο μας το σκοτάδι τον σκέπασε.

Ένα πέπλο σκούρο γκρι.

Θαρρείς πως ήτανε χειμώνας.

Η μόνη ευωδία και παρηγοριά τα λουλούδια σου.

Άγνωστοι και Γνωστοί κατέφτασαν.

Η σκέψη και η αναμονή στον κρύο θάλαμο με κάνουν και βουρκώνω.

Αναρωτιέμαι το γιατί. Ένας ψηλός κύριος φαίνεται αχνά.

Η μορφή του δεν είναι καθαρή.

Μαύρα μάτια γεμίζουν φως τον χώρο και ξάφνου τον ζεσταίνουν.

Με πλησιάζει και μου κρατά το χέρι.

Οι υπόλοιποι τον φωνάζουνε γιατρό, όμως εγώ θα τον πω Άγιο.

Το μικρό αγόρι με βλέμμα αγγελικό και απορημένο με κοιτά.

Ο πατέρας του το αγκαλιάζει. Μεταμορφώνεται σε άνδρα.

Θεέ μου τι θα τους πω;

Ο ήλιος βγήκε, εικόνες παντού και εσύ με κοιτάς με μάτια κλαμένα.

Σαν τον Αμνό, αγνό και καθαρό που τον οδηγούν στην θυσία.

Ξέρει την μοίρα του και ξέρεις την μοίρα σου πλέον.

Τα μάτια κλείσανε. Το αντίο πικρό.

Μια δύναμη είναι εδώ.

Δυο χέρια με αγάπη πολλή, σηκώνουν κάθε τι γκρεμισμένο.

Και οι μέρες περνούν… Εννιά. Και ακούω το γέλιο σου.

Το παραπάνω λογοτεχνικό απόσπασμα γράφτηκε τον Οκτώβρη με βάση την φροϋδική θεωρία και αποτελεί ένα όνειρο. Αφορμή δύο πρόσωπα, δυο άγγελοι του ουρανού, ένας αγαπημένος Άγιος και δύο θαύματα του ( 24/2/21, 17/10/21).

Ακολουθήστε μας:

• Στην ομάδα Facebook: https://www.facebook.com/groups/189537376241829
• Στην Σελίδα Facebook: https://www.facebook.com/%CE%93%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%AC-%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82-147199487461360
• Στο instagram: @goniaxalarosis

Επιμέλεια Άρθρου: Τσιασιώτη Γεωργία

**Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση μέρους ή όλου του άρθρου σε οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναφορά στην πηγή.

*** Το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί εργασία για το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών του ΕΑΠ Δημιουργική Γραφή.

---

[1]    Ο τίτλος προκύπτει με αφορμή τους Ψαλμούς του Δαβίδ.  Παραλλαγή Ψαλμού 77 Στίχου 9